خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: در ماه های اخیر به موازات ادامه جنایات رژیم صهیونیستی در نوار غزه، نام مصر بیش از هر زمان دیگری در رسانه های مختلف شنیده می شود و دلیل آن نیز به مذاکرات قاهره و نقش رهبران این رژیم برمی گردد. این کشور به همراه قطر توافق آتش بس منعقد کنند.
همزمان با تلاش برای ادامه مذاکرات، ارتش مصر در مرزهای خود با نیروهای رژیم صهیونیستی می جنگد که از ماه می رفح، جنوبی ترین نقطه نوار غزه را هدف قرار داده است.
بر اثر درگیری چند روز پیش (هفتم خرداد) بین ارتش مصر و ارتش رژیم صهیونیستی در گذرگاه رفح، دو نظامی ارتش مصر کشته شدند. ارتش رژیم اشغالگر بلافاصله مدعی شد که طرف مقابل آغازگر این درگیری بوده است. دقایقی بعد ارتش مصر بیانیه ای مبنی بر تبادل آتش بین نیروهای مصری و نظامیان ارتش رژیم صهیونیستی در مرز رفح منتشر کرد.
استراتژی رژیم صهیونیستی در گذرگاه رفح
رژیم اشغالگر پس از اشغال گذرگاه مرزی رفح در روز سه شنبه 28 اردیبهشت و توقف کمک رسانی به نوار غزه، قصد دارد نسل کشی، قحطی و محاصره فلسطینیان در غزه را ادامه دهد.
ارتش رژیم صهیونیستی با اشغال گذرگاه رفح، گذرگاه اصلی زمینی به نوار غزه را که کمک ها از طریق آن وارد نوار غزه می شد، بست. اقدامی که خطر تشدید فاجعه انسانی را به ویژه به دلیل کمبود مواد غذایی و سوخت به همراه دارد.
رژیم صهیونیستی بارها تلاش کرده تا در چارچوب بسته شدن گذرگاه رفح، توپ را در خاک مصر پرتاب کند. چندی پیش در پی گزارش رسانه های صهیونیستی مبنی بر هماهنگی تل آویو با قاهره برای بستن گذرگاه رفح، وزیر امور خارجه این رژیم تلاش کرد مصر را به دلیل بستن گذرگاه برای کاهش فشارهای بین المللی متهم کند.
اسرائیل کاتس، وزیر امور خارجه اسرائیل در تلاش برای فرار از مسئولیت فاجعه انسانی در نوار غزه اظهار داشت: این مصر است که باید گذرگاه رفح را برای ورود کمک های بشردوستانه به نوار غزه باز کند نه اسرائیل. کلید اجتناب از بحران انسانی در نوار غزه اکنون در دست مصر است.
این اظهارات پس از آن بیان شد که سامح شکری، وزیر امور خارجه مصر، پیشتر به عواقب حمله رژیم صهیونیستی به شهر رفح در جنوب نوار غزه اشاره کرده بود و گفته بود که تل آویو باید مسئولیت بستن گذرگاه رفح را بر عهده بگیرد در جنوب نوار غزه مرز نوار غزه با مصر
در همین راستا، شبکه «القاهره» به نقل از یک منبع بلندپایه مصری گزارش داد که ادعای رسانه های صهیونیستی مبنی بر هماهنگی با مصر در خصوص گذرگاه رفح صحت ندارد.
حتی در نشست سه جانبه اخیر (یکشنبه 13 ژوئن) مقامات مصری، آمریکایی و صهیونیستی در قاهره با محوریت بازگشایی گذرگاه رفح، قاهره بر لزوم عقب نشینی صهیونیست ها از شریان حیاتی غزه تاکید کرد.
طرح رژیم صهیونیستی برای گذرگاه و کریدور فیلادلفیا از مدت ها قبل مشخص شده بود. روزنامه «وال استریت ژورنال» چند ماه پیش گزارش داد که رژیم صهیونیستی قصد دارد عملیات نظامی در مرز جنوبی نوار غزه با هدف تصرف کریدور فیلادلفیا انجام دهد. محوری که یک طرف آن مصر و طرف دیگر آن یک میلیون آواره فلسطینی است.
اهمیت فیلادلفیا و وضعیت حقوقی این کریدور
تردیدی نیست که رژیم صهیونیستی با تشدید جنایات در رفح که جنوبی ترین نقطه نوار غزه است به دنبال کنترل این کریدور و محور است. محور فیلادلفیا یک محور کریدوری است که کل نوار غربی نوار غزه در مجاورت دریای مدیترانه تا مرز جنوبی با مصر را در بر می گیرد و دارای اهمیت اقتصادی، امنیتی و استراتژیک ژئوپلیتیکی است.
بر اساس توافقنامه آشتی مصر و رژیم صهیونیستی (کمپ دیوید) در سال 1979، محور فیلادلفیا یا صلاح الدین به عنوان منطقه حائل در نوار غزه و به موازات مرز با مصر به طول 14 کیلومتر از نوار غزه. عبور کرم ابوسالم به سمت ساحل غزه در دریای مدیترانه ایجاد شده.
رژیم صهیونیستی تا سال 2005 منطقه فیلادلفیا را به عنوان بخشی از قلمرو خود تحت کنترل داشت، اما پس از خروج از این منطقه، کنترل را به سازمان‌های خودمختار واگذار کرد. نیروهای سازمان های خودمختار این منطقه را تا سال 2007 تحت کنترل داشتند.
در همان سال پس از 18 ماه مذاکره، قرارداد امنیتی جدیدی بین قاهره و تل آویو امضا شد که بر اساس آن 750 نفر از نیروهای مرزبانی مصر می توانند مجهز به سلاح های سبک در این منطقه حضور داشته باشند.
پس از عملیات یورش الاقصی در 7 اکتبر، مقامات امنیتی رژیم اشغالگر مدعی شدند که یکی از مسیرهای انتقال سلاح به غزه، تونل های زیرزمینی محور فیلادلفیا در جنوب غربی غزه است.
بر اساس این ادعای کذب، تل آویو یک هیئت امنیتی به قاهره فرستاد و خواستار استقرار نیروهای خود در این منطقه و نصب دوربین های نظارتی و سنسورها شد. با وجود تاکید کابینه دست راستی نتانیاهو بر تحقق این خواسته، به نظر می رسد دولت مصر به دلیل ملاحظات امنیتی سیاسی حاضر به اجرای آن نیست. مصر بارها هشدار داده است که کنترل رژیم صهیونیستی بر این کریدور می تواند ناقض توافقنامه ها و پروتکل های امنیتی امضا شده بین این رژیم و مصر باشد.
هزینه های مهاجرت اجباری فلسطینیان به مصر
رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر تلاش کرده است تا مردم نوار غزه را به سمت سینا وادار کند و در گذشته بارها این ایده خطرناک را مطرح کرده است. در دهه 2000، مصر با قاطعیت طرح رژیم اسرائیل برای اسکان مجدد ساکنان غزه در شمال سینا در ازای کاهش بدهی را رد کرد. «حسنی مبارک» رئیس جمهور سابق مصر نیز بارها اعلام کرد که دیگر پیشنهادهای مشابه تل آویو را رد کرده است.
در هفته های اخیر همزمان با حملات رژیم صهیونیستی به رفح در جنوب نوار غزه، نگرانی مصری ها از شکل گیری موج مهاجرت اجباری به خاک این کشور تشدید شده و قاهره بارها به رژیم صهیونیستی درباره عواقب و خطرات آن هشدار داده است. حمله زمینی به رفح
رژيم صهيونيستي كه بيش از هفت دهه است كه بيشتر اراضي فلسطين را اشغال كرده است، همواره پيشنهاد انتقال آنها به مصر و اسكان در صحراي سينا براي پايان دادن به مسئله فلسطين را دارد. در واقع این طرح به معنای پاک کردن چهره مشکلی است که مقاومت دولت های عربی مانند مصر، اردن، سوریه و لبنان با آن مواجه شده است.
دلیل مخالفت مصر این است که مهاجرت ساکنان غزه به شبه جزیره سینا به معنای عدم بازگشت آنهاست. ما در طول تاریخ شاهد این وضعیت بوده ایم. آوارگان فلسطینی که به لبنان، سوریه و اردن رفتند و جمعیت فلسطینی خارج از کشورشان که امروز به بیش از 6 میلیون نفر می رسد، هرگز فرصت بازگشت پیدا نکردند.
پس از پایان جنگ 1948، رژیم صهیونیستی از بازگشت پناهجویان به خانه های خود خودداری کرد. از آن زمان تل آویو درخواست های فلسطینی ها برای بازگشت آوارگان را به عنوان بخشی از یک توافق صلح رد کرده است، زیرا می ترسد که جمعیت یهودی اکثریت خود را از دست داده و فروپاشی رژیم جعلی را تسریع بخشد.
یکی دیگر از دلایل مقاومت قاهره در برابر مهاجرت اجباری فلسطینی ها به سینا، بحران های چندوجهی و درهم تنیده مصر به ویژه در زمینه اقتصادی است. به گفته کارشناسان، مصر به عنوان یکی از کشورهای مهم با موقعیت ژئوپلیتیکی در شمال آفریقا با چندین بحران بزرگ مواجه است. از جمله تورم فزاینده مواد غذایی و عدم تطابق بین درآمد و هزینه های کشور.
وضعیت اقتصادی مصر به شدت بحرانی است و بر اساس آمارهای رسمی، اقتصاد مصر در سال گذشته بیش از 400 میلیارد دلار بدهی خارجی و داخلی تولید کرد و شاخص های اقتصادی مصر در شرایط ناپایدار و نامطلوب قرار دارد.
علاوه بر این، در طول سال گذشته، ارزش پول ملی مصر بیش از 50 درصد کاهش یافته است و وضعیت بحرانی اقتصاد مصر باعث شده است که برخی از دولت های ثروتمند عربی منطقه به دنبال خرید اموال و دارایی های دولتی در مصر باشند. و همچنین موضوعاتی مانند امکان فروش جزایر توریستی برای جبران کمبود منابع ارزی، واکنش های منفی را در میان نخبگان مصری به همراه داشته است.
به موازات مشکلات اقتصادی و نگرانی مقامات مصری از بدهی های خارجی کلان، در حوزه سیاست خارجی و ژئوپلیتیک منطقه، مشکلاتی مانند ناامنی در لیبی، سودان و تنش آبی با اتیوپی در سال گذشته به وجود آمد. انرژی مقامات مصری
با نگاهی گذرا به این بحران های چند وجهی در مصر، درک اینکه چرا قاهره نگران مهاجرت اجباری حدود 2 میلیون فلسطینی به سینا است و به مرز درگیری نظامی با ارتش صهیونیستی در رفح رفته است، دشوار نیست. از آن جلوگیری کنید.
