محمدصادق جوادی حصار درباره رفتار خاتمی و دولتش گفته است.
بخش‌های مهم این گفتگو را در ادامه می‌خوانید:
آقای خاتمی و بخش قابل توجهی از مردم که بعد از دوم خرداد به عنوان اصلاح طلب شناخته شدند، برای پیروزی نیامدند و امیدی به پیروزی نداشتند. آنها به سادگی آمدند تا موضوع را برنامه ریزی کنند و افق هایی را باز کنند.
در آن زمان آقای خاتمی برای تصرف ستاد انتخابات مشهد آمده بود. به آنها گفتم اگر اتفاقی نیفتد و اصلاح طلبان کاری نکنند، جریان ما را می کشد. آنها می خواستند دادگاه را در اول آوریل برگزار کنند.
آقای خاتمی گفت ما آمده ایم به طرف مقابلمان بگوییم مثلاً 5 تا 6 میلیون رای ثابت داریم تا بعد از این بدانند که با این تعداد شهروند با این نوع تفکر روبرو هستیم. او تا آخرین روزها تصور نمی کرد چنین اتفاقی بیفتد. من نشنیدم که بگوید قطعا پیروز می شویم اما همه می گفتند ما آمده ایم مسیری را برای پیشروی جریان های انتقادی باز کنیم.
در ابتدا فکر می کنم آقای خاتمی برنامه ای برای پیروزی نداشت. اما یک ویژگی داشت و آن هم اصل شخصیت و اخلاص در گفتار و کردار آقای خاتمی بود. با ارائه موضوعات بین المللی، سیاسی و فرهنگی محبوبیت زیادی به دست آورد. با پیروزی خاتمی، افقی در سیاست ایران گشوده شد. هم در حوزه سیاسی، فرهنگی و اقتصادی و هم در حوزه منطقه ای و بین المللی.
خاتمی قرائتی جدید از جمهوری اسلامی ارائه کرد. بعد از دوم خرداد، رهبری فرمودند که دوم خرداد راز الهی الطاف بود.
گفتمان اصلاح طلبی با دولت خاتمی هدیه ای پنهان از جانب خداوند در جمهوری اسلامی است و همچنان می تواند نجات بخش، نوآور و اطمینان بخش باشد. تئوری جنگ تمدن ها که هانتینگتون گفت، سال ها دنیا را متقاعد کرد که کنار آمدن با مسلمانان غیرممکن است و باید با مسلمانان جنگ صلیبی کرد. اما نظریه گفتگوی تمدن ها که به قول خاتمی جنگ تمدن ها را کنار گذاشت. دنیا از این ایده استقبال کرد و طرفی از جمهوری اسلامی را به جهانیان نشان داد که هر بار که نشان داده می شود دنیا را خوشحال می کند.
آقای منتظری از اول هم گفتند; گفت آقای خاتمی می تواند برود با جاهای لازم صحبت کند و بگوید من 22 میلیون رای آوردم و آن 22 میلیون رای فلان موضوع را می خواهد. اگر به این آرا توجه نکنیم، انتخابات بیهوده می شود و مردم چه امیدی به رای دادن خواهند داشت؟! این درست است، اما حرف آقای خاتمی هم درست است. گفت حرف و پیام این آرا را به جاهای درست می برم اما نمی توانم به عنوان اپوزیسیون عمل کنم. من دولت جمهوری اسلامی هستم و نمی توانم در کسوت جمهوری اسلامی عمل کنم و علیه جمهوری اسلامی شعار بدهم چون شما به حرف من گوش نمی دهید.
