به گزارش خبرنگار مهر ابراهیم سنایی، جمعه شب امروز در مراسم بزرگداشت حاج حبیب الله معالمی، حماسه نویس دفاع مقدس با انتقاد از بی توجهی بنیاد حفظ آثار و ارزش های مقدس دفاع از هویت و غرور فرهنگی خوزستان، فکر می کند که آثار و ارزش‌های دفاع مقدس در سیم خاردار، کیسه‌های جوت، گلوله‌های سوخته و تانک‌های به جا مانده خلاصه می‌شود، در حالی که واقعیت این است که شخصیت برجسته‌ای مانند معلم فقید وجود دارد که یکی از آثار و ارزش‌ها محسوب می‌شود. از دفاع مقدس
این شاعر پیشکسوت ادامه داد: آرزو می کنم بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس برای این نمادهای اصیل خوزستان ارزش قائل شود و نگذارد خانه شما به دست دیگران بیفتد. آرزو می کنم بنیاد قدم جلو بگذارد و آن خانه را از ورثه بگیرد و از تخریب آن جلوگیری کند و آن را به یک مرکز فرهنگی موثر در خوزستان و کشور تبدیل کند.
به گفته وی بیش از 90 درصد سرودهای دفاع مقدس در آن جغرافیای گرانبها سروده شده و این مکان حتی می تواند به موزه دفاع مقدس تبدیل شود.
وی بیان کرد: امید است مجسمه ای از ایشان در جایی از شهر نصب شود تا نام این شاعر بزرگ را زنده کند، این تندیس می تواند در یک فرهنگسرا نصب شود و نامش را زنده نگه دارد و یا می تواند لوحی در نام او و این نام جاودانه خواهد ماند.»
این شاعر با گلایه از کم توجهی نهادهای فرهنگی خوزستان، از معلم فقیدی که در برپایی این مراسم مشارکت داشت تقدیر کرد و گفت: امروز عده ای از جوانان با نفسی تازه و خوش فکری پای کار آمدند و این مراسم را برگزار کردند. کسانی که ممکن است با مرحوم استاد باشند حشر و خیلی هم منتشر نکردند، در حالی که منتظر بودیم کسانی که ایشان را از نزدیک می شناختند و متولیان فرهنگی خوزستان هستند مثل اداره کل ارشاد، بنیاد حفظ آثار و… این برنامه را اجرا کنند، اما آنها ناموفق.
وی با بیان اینکه برای صحبت در مورد نوحه ابتدا باید نوحه را فهمید، افزود: همه ما جامعه مداحان اهل بیت و مداحان اهل بیت علیهم السلام مداحان مذهبی هستیم که مداحی و مناجات می خوانیم.
سنایی افزود: یکی از گلایه های جدی ما از بزرگان ادبیات فارسی این است که حتی بعد از گذشت این همه مدت جایی برای نوحه در ادبیات فارسی تعریف نکرده اند. اشعار آیینی، غزلیات و مرثیه ها جایگاهی دارد، اما نوحه جایگاهی پیدا نکرده است، در حالی که اشعار بسیار سخیف تحت عنوان شعر به مردم داده می شود.
این شاعر پهلوان گفت: این غیر قابل تشخیص شعر باعث شد که در طول عمر استاد فقید گفته شود که نوحه شاعر بود نه شاعر، در حالی که او شاعری بود که میل به نوحه خوانی داشت، همچنان که قیصر امین پور شاعری است که به غزل و دامغانی شاعری است. میل به مثنوی .
سنایی با بیان اینکه مرحوم معلمی در کمترین زمان عجیب ترین و تاثیرگذارترین نوحه ها را می خواند، ادامه داد: حیف است که عده ای این تفاوت ها را تشخیص نمی دهند اما برای بیهوده ها. تپه ها شعرهای تحلیلی چند صفحه ای بنویسید.
