مشکلات اهدای عضو در ایران چیست؟

به گزارش خبرآنلاین، اینجا قطعه 307 بهشت ​​زهرا است که با مجسمه قلب متمایز می شود. همه کسانی که در اینجا استراحت می کنند یک چیز مشترک دارند: اهدای یک یا چند قسمت از بدن خود به دیگران. پیمان یکی از آنهاست که برای دلجویی از خانواده اش به عنوان دوست به سراغش رفته ایم. همه سیاه پوش بودند، اشک بر چهره و غم در گلویشان. این مرد جوان قرار بود ماه آینده لباس داماد بپوشد اما سرنوشت داستان زندگی او را بازنویسی کرد و خانه ابدی را جایگزین او کرد.

اطلاعات در خبرها نوشت: پامان ناخودآگاه با شکستن چند مویرگ مغز دچار مرگ مغزی شد و پدر و مادر و البته نامزدش را در شرایط سختی برای تصمیم گیری برای اهدای عضو قرار داد و آن تصمیم آن طور که باید گرفته شد.

پدر از تصمیمی که هنگام خداحافظی با پسرش به او آرامش داد می گوید: برگه اهدا را در بیمارستان سینا امضا کردم تا قولم برای همیشه زنده بماند. قلب او اکنون در سینه دیگری می تپد و احساس می کنم پسرم هنوز نفس می کشد و در کنار من حضور دارد.

باورهای غلط

آخرین نفس های بیماران مرگ مغزی مصادف با مرگ حتمی است، اما همین نفس ها نوید زندگی تازه ای را به بیماران در صف پیوند می دهد و توصیف این حس مضاعف بسیار دشوار است. یکی از خانواده ها باید با عزیز خود خداحافظی کند و دیگری سلام به زندگی، اما باورهای اشتباهی در مورد اهدای عضو وجود دارد که باعث می شود خانواده فرد آسیب دیده با اهدا موافقت نکنند.

کتایون نجفی زاده، مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایران می گوید: اینکه باورهای غلط درباره مرگ مغزی افراد را در تصمیم گیری دچار تردید می کند، کاملاً صحیح است و مشکل ریشه در عدم آگاهی مردم از این پدیده دارد. باید در نظر داشت که مرگ مغزی یک کما نیست که امکان بازگشت به زندگی را فراهم کند. در این نوع مرگ، سلول های مغز به طور کامل از بین رفته و خون رسانی به مغز مسدود می شود. در واقع مغز می میرد و دیگر کنترل تنفس را ندارد، اما قلب 6 تا 8 دقیقه بعد می تپد. اگر از طریق لوله به یک فرد مرگ مغزی تنفس کنیم، گره قلب فریب خورده و به تپش خود ادامه می دهد.

شاید خانواده بگویند با خرید دستگاه تنفس مصنوعی از عزیزم مراقبت می کنم، اما باید دانست که در مرگ مغزی سموم بدن به تدریج وارد خون می شود و سلول های دیگر بدن را از بین می برد. دقیقاً به همین دلیل است که می گویند اگر در اولین لحظات این نوع مرگ می توان هشت عضو را اهدا کرد، اما در روز چهارم فقط دو عضو را می توان اهدا کرد. به طور معمول، یک فرد مرگ مغزی را می توان تا دو هفته نگه داشت و تمام. برای اثبات حرفم باید بگویم که مقاله ای برای مجله بین المللی آمریکایی توان نوشتم و آنها از این که از کلمه “بیمار مرگ مغزی” استفاده کرده ام انتقاد کردند و تاکید کردند که کلمه “جسد” جایگزین “جسد” شود. صبور.” “.

این متخصص بیماری های ریوی البته تاکید می کند که تا زمانی که تیم اهدای عضو تایید نکرده اند، از اصطلاح مرگ مغزی استفاده نشود، زیرا بار معنایی آن بسیار سنگین است.

وی در ادامه سخنان خود می گوید: همچنین در ایران نیز نوعی وسواس در پذیرش مرگ مغزی وجود دارد. در اکثر کشورهای دنیا یک یا دو پزشک مرگ مغزی را تایید می کنند و به سرعت وارد مراحل بعدی می شوند، اما در ایران اگرچه این نوع مرگ باید به تایید چهار پزشک متخصص برسد که حکم آنها به امضای وزیر بهداشت می رسد. و در نهایت سازمان پزشکی قانونی کار این چهار کارشناس را تایید و کنترل می کند تا همه چیز از نظر قانونی درست باشد اما مردم همچنان در پذیرش تصمیم پزشکان تردید دارند.

مورد دیگر این است که برخی تصور می کنند ممکن است فرم بدن عزیزشان بعد از اهدا تغییر شکل دهد در حالی که فقط یک برش جراحی روی بدن باقی می ماند که آن هم با پلاستیک دوخته شده است. حتی زمانی که بافت و بافت هایی مانند استخوان و قرنیه برداشته می شود، محل با پروتز پر می شود تا ظاهر آن تغییر نکند.

تصمیم گیری در زمان کوتاه

به گفته مدیر کل انجمن اهدای عضو ایران، مرگ مغزی خانواده را شوکه می کند زیرا همه اینها همزمان اتفاق می افتد. با توجه به فرصت اندک اهدا، تصمیم گیری در این لحظات ناباوری، قطعاً باید از قبل فرهنگ سازی شود، همانطور که اسپانیا انجام داده است.

هر ایرانی باید بداند که مرده هایی هستند که قلبشان به دلیل وجود دستگاه چند روزی به تپیدن ادامه می دهد. چرا آنها را چند روز روی تخت بیمارستان نگه می داریم؟ صرفاً برای ایجاد فرصتی برای رضایت خانواده با اهدا.

علاوه بر این، به شاخص جهانی اهدای عضو PMP (اهدای اهدایی بر اساس میلیون‌ها نفر) اشاره می‌کند و می‌گوید: بالاترین PMP در 30 سال گذشته متعلق به اسپانیا بوده است، به این معنی که اسپانیا بیشترین تعداد اهدای عضو بر اساس جمعیت را داشته است. جهان

کشورهای آمریکا، ایسلند، پرتغال و بلژیک در رتبه های بعدی در سال 2022 قرار دارند که این شاخص در ایران تقریباً 12.2 است و با وجود اینکه رتبه اول آسیا را دارد، در مقایسه با همه کشورهای جهان رتبه چندان خوبی ندارد.

در دوره کرونا به دلیل شرایط خاصی که وجود داشت، تعداد اهدای عضو در همه کشورها کاهش یافت، اما پس از آن، بیشتر کشورها به آمار اولیه بازگشتند. ایران یکی از کشورهایی است که هنوز نتوانسته به آمار فوق برسد. متأسفانه در دوره قبل از ویروس کرونا روزانه بین 7 تا 10 نفر را به دلیل عدم عضو پیوندی از دست دادیم که این رقم حدود 3000 نفر در سال است. به خاطر داشته باشید که هر سال با افزایش جمعیت، تعداد بیمارانی که نیاز به پیوند دارند افزایش می یابد و با ادامه این روند، افراد بیشتری را از دست خواهیم داد.

محصول برای اهدا

کشت برای اهدای عضو در شرایط مرگ مغزی قطعا راه حل مناسبی برای رهایی از آمار کم اهداست، دانستن اقداماتی که کشورهای موفقی مانند اسپانیا انجام داده اند می تواند راه حل باشد.

نجفی زاده فوق تخصص بیماری های ریوی معتقد است فرهنگ سازی کار پزشکان نیست. همه از هنرمندان و ورزشکاران گرفته تا روحانیون و رسانه ها و همه دستگاه های فرهنگی باید درگیر این موضوع باشند.

در یکی از بیمارستان‌های بارسلون که مربوط به اهدای عضو است، اتاق جداگانه‌ای مربوط به رسانه‌ها وجود دارد که گروه آن گزارش کاملی از هر اهدای عضو تهیه می‌کند و در معرض دید عموم قرار می‌دهد. با توجه به تبلیغات گسترده، موضوع اهدای اهدا توسط مردم اسپانیا به قدری پذیرفته شده است که تنها 3 تا 5 دقیقه طول می کشد تا خانواده ای که عزیزانشان دچار مرگ مغزی شده است، به اهدا رضایت دهند، اما در ایران تنها تبلیغات رسانه ای نیست. ضعیف، گاهی با ارائه اطلاعات نادرست در محصولات فرهنگی، ذهن مردم منحرف می شود.

به عنوان مثال برخی از فیلم‌هایی که در سال‌های اخیر با رویکرد حزبی تعیین اعضای بدن یک مرده مغزی ساخته شد، در اذهان عمومی تأثیر نامطلوب داشته است.

تاثیر سن بر اهدا

این که آیا فقط جوانان می توانند اعضای بدن خود را اهدا کنند یا اینکه این امکان برای افراد میانسال و مسن نیز وجود دارد و اساساً تا چه اندازه عامل سنی بر اهدای خون تأثیر می گذارد، یک سؤال معتبر است.

نجفی زاده، مدیرعامل انجمن اهدای عضو ایران می گوید: سن عامل مهمی است، اما هر فردی در هر سنی می تواند کارت اهدای عضو را دریافت کند و این تیم پزشکی اهدایی عضو است که تصمیم نهایی را می گیرد. سابقه اهدای قرنیه از یک فرد 103 ساله در جهان وجود دارد. بنابراین همه می توانند برای دریافت کارت اهدای درخواست دهند، اما مردم باید بدانند که داشتن این کارت شرط کافی نیست، رضایت خانواده نیز شرط لازم است. بعضی ها می پرسند داشتن چنین کارتی چه فایده ای دارد؟ داشتن این کارت تصمیم گیری خانواده را در این نوع شرایط آسان می کند. خانواده متوجه می شوند که قصد دل عزیزشان چه بوده و با آرامش برگه مربوطه را امضا می کنند.

کارت اهدا دریافت کنید

امیدوارم هیچ خانواده ای در چنین شرایط سختی قرار نگیرد، اما اگر پس از مطالعه این گزارش، مانند من تصمیم به دریافت کارت اهدای عضو دارید، می توانید به آدرس ehdacenter.ir و در عرض چند ثانیه کارت خود را دریافت کنید. همچنین می توانید ویدیوی کوتاهی از خود ضبط کنید و رضایت قلبی خود را برای خانواده بیان کنید.

این فیلم در سامانه «عبر هدا» ثبت شده و فقط برای خود فرد و خانواده قابل دسترسی خواهد بود و یا می توانید برای دریافت کارت کد ملی خود را به شماره ۳۴۳۲ پیامک کنید. همچنین لازم است نظر خود را در این مورد به طور شفاف برای عزیزان بیان کنید. نسبت به این مسئولیت اجتماعی بی تفاوت نباشید.

۲۳۳۲۱۷