کارشناسان می گویند این یافته ها ممکن است به درک بهتری از چگونگی زندگی برخی از افراد سالم و بدون دارو یا بیماری های مغزی منجر شود تا 90 یا حتی 100 سال عمر کنند.
در این تحقیق، کارشناسان بافت‌های مغز موجود در بانک مغز هلند را ارزیابی کردند که نمونه‌های مغز اهدایی بیش از 5000 فرد متوفی از طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها را در اختیار دارد.
بانک مغز همچنین سوابق پزشکی مستند و جزئیات سیر بیماری را همراه با علائم هر اهدا کننده نگهداری می کند.
کارشناسان دریافتند که زیرگروهی از افراد مبتلا به فرآیندهای مغزی بیماری آلزایمر در طول زندگی خود علائم بالینی نداشتند و این نشان می دهد که آنها یک گروه “تاب آور” در نظر گرفته می شدند.
هنگامی که کارشناسان فعالیت ژنتیکی مغز افراد این گروه را ارزیابی کردند، متوجه شدند که چندین فرآیند دستخوش تغییرات شده است.
به نظر می‌رسد نوعی سلول ستاره‌شکل به نام آستروسیت، مقدار بیشتری از آنتی اکسیدان متالوتیونین را تولید می‌کند.
این سلول ها به عنوان جاذب کننده مغز شناخته می شوند و عملکرد محافظتی دارند، اما در برخی موارد می توانند از طریق سلول های دیگری به نام میکروگلیا نیز باعث التهاب شوند.
کارشناسان دریافتند که در گروه مقاوم، مسیر میکروگلیا که اغلب با بیماری آلزایمر مرتبط است، فعالیت کمتری دارد.
این مطالعه همچنین نشان داد که واکنش طبیعی که به طور خودکار پروتئین سمی به اشتباه تا شده را از بین می برد، در بیماران آلزایمر تغییر می کند، اما این روند در افراد مقاوم نسبتا طبیعی بود.
یافته‌های این تحقیق همچنین نشان می‌دهد که ممکن است میتوکندری‌های بیشتری در سلول‌های مغز افراد انعطاف‌پذیر وجود داشته باشد که نیروگاه هر سلول است و تولید انرژی بهتر در مغز آنها را تضمین می‌کند.
به گزارش روزنامه ایندیپندنت، «لوک دفریچ» یکی از نویسندگان این تحقیق اظهار داشت: آنچه در سطح مولکولی و سلولی در این افراد اتفاق می افتد هنوز نامشخص است. بنابراین، در بانک مغز ما به دنبال اهداکنندگانی با بافت مغز غیرطبیعی بودیم که هیچ نشانه‌ای از زوال شناختی نشان ندادند.
دکتر دفیریش گفت: «ما 12 مورد را در بین همه اهداکنندگان پیدا کردیم، بنابراین به نوعی نادر است. تصور می شود ژنتیک و سبک زندگی نقش مهمی در تاب آوری دارند، اما مکانیسم دقیق آن هنوز ناشناخته است.
تحقیقات اخیر همچنین نشان داده است که افرادی که تحریکات شناختی زیادی دریافت می‌کنند، مانند افرادی که شغل پیچیده‌ای دارند، می‌توانند تراکم بالاتری از ناهنجاری‌های آلزایمر را قبل از ظاهر شدن علائم تحمل کنند، که نشان می‌دهد ممکن است در حال توسعه انعطاف‌پذیری باشند.
همچنین نشان داده شده است که ورزش بدنی و یک سبک زندگی فعال از نظر شناختی با ارتباطات اجتماعی فراوان، شروع بیماری آلزایمر را به تاخیر می اندازد.
دکتر دفیریش در پایان خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم مبنای مولکولی تاب آوری را پیدا کنیم، نقطه شروع جدیدی برای ساخت داروهایی خواهیم داشت که می توانند فرآیندهای مرتبط با تاب آوری را در بیماران آلزایمر فعال کنند.
