به گزارش رکنا، نوشته جیسف بکشینسکی چارت سازمانی او یک لهستانی بود که در ابتدا در رشته ای که تحصیل کرده بود کار می کرد، او یک معمار بود و در همان زمان تصمیم گرفت خود را وقف کار مورد علاقه اش، یعنی نقاشی، عکاسی و مجسمه سازی کند. طرح هایشان شیک است. سوررئالیسم با فرم و تصویر بود. گوتیک .
او داشت هنرش را شکوفا می کرد و بخشی تاریک از دنیای انسان را کم کم به تصویر می کشید کابوس به بکشینسکی و زندگی او رسیده است. او ابتدا همسرش را به دلیل بیماری از دست داد و به سختی این اتفاق را هضم کرد، اما در کریسمس، یک سال بعد. جسد پسرش را در اتاق پیدا کرد. خودکشی کردن زندگی او به یک کابوس بزرگ تبدیل شده بود، او دیگر مرگ پسرش را باور نمی کرد و مرگ او را انکار می کرد، به همین دلیل پاکتی با مضمون (برای پسرم اگر بمیرم) به دیوار اتاق پسرش آویزان کرد تا اگر روزی فرزند به خانه می آید، پدر برمی گردد و پدر برای خواندن آن وسط زمین سرد است، باورش نمی شود که تمام دلبستگی هایش را از دست داده و دیگر پسر و همسرش را ملاقات نخواهد کرد.
در این زمان بود که کابوس های زندگی واقعی اش در رویاهایش رخنه کرد و او با تنها سلاحش یعنی قلمی که در دست داشت آن ها را به تصویر کشید و هر روز که از زندگی اش می گذشت طرح هایش تاریک تر می شد و دیدی جدید از خیال پردازی می کرد. تاریکی
اما طولی نکشید که یک جوان 19 ساله به کابوس ها و زندگی کسل کننده اش پایان داد.
رابرت کوپیک، 19 ساله، پسر سرایدارش، بکشینسکی را 17 ضربه چاقو زد که در دو مورد اول، بکشینسکی به خاطر مقدار کمی پولی که درخواست کرده بود کشته شد و رد شد. آدم کشی و در محاکمه اش به 25 سال زندان محکوم شد
تصاویر نقاشی های او:
