حدود دو هفته از اظهارنظر جنجالی محمدحسن شانه ساز زاده، نایب رئیس هیئت مدیره پلتفرم نماوا می گذرد و با وجود اینکه موج اعتراضات گسترده اهالی سینما نسبت به قسمت توهین آمیز سخنان وی فروکش کرده است، اما همچنان بحث هایی وجود دارد. در مورد بخشی دیگر از نظر این مدیر پلت فرم؛ وی به افزایش هزینه تولید محصولات خانگی اشاره کرد و حداقل هزینه تولید یک قسمت از مجموعه برنامه های خانگی را 3 میلیارد تومان دانست.
اخیرا گزارش هایی منتشر شده است که نشان می دهد به دلیل افزایش هزینه های تولید بر روی پلتفرم ها، هزینه سریال سازی در تلویزیون نیز افزایش یافته است.
در شرایطی که صنعت سینمای خانگی در سال‌های اخیر از رونق خوبی برخوردار بوده است، هزینه بالای سریال‌سازی از چند جنبه بر استقبال مردم از این صنعت تأثیر می‌گذارد.
اولاً با افزایش هزینه تولید محصولات نمایشگر، احتمال شکست سرمایه‌گذاری در این صنعت، ریسک را برای سرمایه‌گذار افزایش می‌دهد و این امر به تدریج منجر به محافظه‌کاری پلتفرم‌ها و تولیدکنندگان می‌شود. چرا که برای اطمینان از سودآوری اثر، تولیدکنندگان مجبورند تنها از ایده‌ها، ژانرها و حتی داستان‌های آزمایشی شکست خورده استفاده کنند و به سختی ریسک تولید محصولی با داستان‌های خلاقانه‌تر و فضاهای متفاوت و کم تجربه را خواهند پذیرفت.
در این میان بسته شدن راه‌های جدید برای این صنعت، اتفاقی که تا حدودی رخ داده و اصرار بر ایده‌های ثابت، افکار عمومی را ناامید خواهد کرد. واضح است که صنعت سینمای خانگی به شرایطی تبدیل خواهد شد که سازندگان بتوانند ایده های جدیدی را از نظر توجه مخاطبان امتحان کنند.
ثانیاً افزایش هزینه تولید فیلم از سوی دیگر روی سکوها نیز تأثیر گذاشت و باعث شد وضعیتی که امروز در سکوها شاهد آن هستیم. در ماه های اخیر، تعداد تبلیغات خدمات VOD اشتراکی به سرعت افزایش یافته است و باعث اعتراض بسیاری از کاربران شده است. افزایش تدریجی حضور حامیان مالی در سریال‌های خانگی در هفته‌های اخیر حتی باعث تماشای سکانس‌هایی شده است که با هدف تبلیغ برندهای تجاری در این سریال قرار می‌گیرند و اگر متوقف نشوند، می‌توانند به سریال‌هایی ختم شوند. از ابتدا توسط اسپانسرها سفارش داده شده و برای تبلیغ کسب و کارشان ساخته خواهد شد.
در مواجهه با حضور بیش از حد تبلیغات در پلتفرم های اشتراکی، عموم مردم بیکار نمی نشینند که ممکن است عده ای را به عدم خرید اشتراک و استفاده از نسخه های قاچاق سریال ترغیب کند. با گران شدن اشتراک، این وضعیت ایجاد می شود.
البته افزایش هزینه اشتراک خدمات VOD را می توان سومین پیامد هزینه بالای سریال سازی دانست.
کاهش محصولات تولیدی و پخش شده در بسترهای سرگرمی داخلی که این روزها رخ داده چهارمین عارضه گرانی سریال سازی به دلیل افزایش دستمزد عوامل سریال است. در شرایط فعلی اقتصادی کشور، پلتفرم ها هر چقدر سرمایه و امکانات داشته باشند، باز هم ظرفیت تولید همزمان تعداد زیادی محصول را ندارند و به همین دلیل، حجم تولید آنها نیز کاهش می یابد. نتیجه این اتفاق چیزی جز امتناع کاربران از خرید اشتراک و چرخه معیوب کاهش درآمد و کاهش محصولات پلت فرم نیست.
از سوی دیگر بیم آن می رود که سریال سازی گران شود و راه را برای ورود صندوق های مشکوک باز کند. اتفاقی که یک بار در دهه 90 رخ داد و آثار آن از صنعت سرگرمی در ایران رها نشده است. در آن زمان آثاری مانند «شهرزاد» زمینه ساز اولین افزایش دستمزد و گران شدن فیلم و سریال سازی شد.
البته این موارد نه تنها صنعت سینمای خانگی، بلکه سینمای ایران را نیز تحت تاثیر قرار داده است. زیرا در سینما و تلویزیون دستمزدها همیشه بسته به نمایش در خانه با کمی نوسان افزایش می یابد.
5 پیامد درج شده در این یادداشت لزوم رسیدگی به صنعت نوظهور سینمای خانگی را نشان می دهد و در این راستا نقش مدیریت پلت فرم بیش از هر بخش دیگری است. این صنعت اکنون در دوره رکود نسبی از سرمایه اجتماعی قابل توجهی که در حدود 15 سال ایجاد کرده استفاده می کند و اگر بخواهد به روزهای خوب برگردد باید در تصمیماتی که این شرایط را ایجاد کرده تجدید نظر شود.
