از زمان معرفی درمان های ضد رتروویروسی برای درمان HIV در اواخر دهه 1990، امید به زندگی افراد مبتلا به HIV به طور چشمگیری افزایش یافته است. با این حال، حتی با چنین درمان هایی، مطالعات نشان داده است که خطر بیماری قلبی در افراد مبتلا به HIV حداقل 50 درصد بیشتر از افراد بدون HIV است. در یک مطالعه جدید، محققان دریافتند که این مشکل با آلوده شدن به ویروس هپاتیت C بدتر می شود.
به گفته محققان دانشکده بهداشت عمومی جان هاپکینز بلومبرگ که در این تحقیق بین المللی شرکت کرده اند، عفونت همزمان HIV و هپاتیت C به این دلیل رخ می دهد که مسیر انتقال مشترکی دارند و هر دو ویروس از طریق تماس خونی منتقل می شوند.
آنها در مطالعه خود، داده های بیش از 23000 فرد بین 40 تا 79 سال مبتلا به HIV را که درمان ضد رتروویروسی برای HIV را بین سال های 2000 تا 2017 آغاز کرده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
نتایج این تجزیه و تحلیل ها نشان داد که با هر دهه سن، حملات قلبی تنها در افراد مبتلا به HIV 30 درصد و در افرادی که به هپاتیت C نیز مثبت بودند، 85 درصد افزایش می یابد.
بر اساس این نتایج، خطر حمله قلبی در بیماران مبتلا به عوامل خطر بیماری قلبی سنتی مانند فشار خون، سیگار کشیدن و دیابت نوع 2 به ترتیب 300، 90 و 46 درصد افزایش یافت.
علاوه بر این، یافتهها نشان داد که احتمال حمله قلبی در افرادی که دارای برخی از عوامل مرتبط با HIV بودند، مانند سطوح پایین سلولهای ایمنی CD4 یا افرادی که از نوعی داروی مهارکننده پروتئاز استفاده میکردند، بیشتر بود.
به گفته محققانی که این مطالعه را انجام دادهاند، بر اساس یافتههای مطالعه ما، افراد مبتلا به HIV یا هپاتیت C باید از پزشک خود در مورد گزینههای درمانی این ویروسها و سایر راههای کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی سوال کنند.
یافته های این تحقیق در مجله انجمن قلب آمریکا منتشر شد.