به گزارش بازار، دفتر مطالعات بخش دولتی این مرکز در گزارشی با عنوان «بررسی لایحه برنامه هفتم توسعه (23): مسائل راهبردی بخش عمومی (بودجه)» اعلام کرد که برنامه هفتم در زمان اقتصاد ایران تقدیم مجلس شد. در دهه گذشته با چالش هایی مواجه شده است. این کشور با تورم بالا، رکود اقتصادی، نرخ پایین تشکیل سرمایه ثابت، کسری مزمن بودجه عملیاتی و نوسانات شدید ارز مواجه بوده است.
طبق برنامه ششم توسعه تا سال 1400 باید کسری تراز عملیاتی به صفر برسد که محقق نشده است. میانگین مشارکت وام های تحصیلی کالاهای سرمایه ای از منابع عمومی در هدفمندی برنامه هفتم حدود 21 درصد بوده است که با میانگین تحقق این نسبت در این سال ها (12.6) تفاوت معناداری دارد. صرف نظر از بدهی های مورد اختلاف، نسبت بدهی به تولید ناخالص داخلی کمتر از سقف تعیین شده در برنامه ششم توسعه بوده است، اما با توجه به چالش های موجود در محاسبه اعداد واقعی بدهی دولت به بانک ها، صندوق های توسعه، صندوق های بازنشستگی و سایر نهادهای غیردولتی. نهادهای عمومی، این نسبت افزایش قابل توجهی خواهد داشت.
این گزارش افزایش سهم درآمد مالیاتی منابع عمومی دولت را یکی از وظایف اصلی در طول برنامه های توسعه می داند که کیفیت منابع وصول درآمد دولت را نیز نشان می دهد. طی چند سال گذشته سهم و اظهارنامه مالیاتی مصوب منابع عمومی دولت بین 30 تا 40 درصد در نوسان بوده است در حالی که در برنامه ششم قرار بود این نسبت با اندکی افزایش در انتهای مقعد به 50 درصد برسد. طرح. رشد هزینه ها در سال های پایانی برنامه ششم توسعه با هدف تعیین شده تفاوت چشمگیری دارد. علاوه بر تصمیمات نادرست سیاستگذاران، یکی از دلایل این تفاوت نرخ بالای تورم در سال های اخیر است.
در این گزارش ابتدا وضعیت بودجه دولت در آستانه برنامه هفتم توضیح داده شده و سپس در قسمت سوم ضوابط مالی مندرج در برنامه ششم بررسی و با اعداد واقعی مقایسه شده است. در قسمت چهارم چشم انداز مطلوب مدیریت مالی دولت و در قسمت آخر نظر کارشناس نسبت به مفاد لایحه برنامه هفتم ارائه شده است.
این گزارش حاکی از آن است که لازم است نسبت عملکرد هزینههای بودجه عمومی نسبت به کل هزینههای دولت در برنامه هفتم (شامل هزینههای اختصاصی، هزینههای استخراج نفت، مجوزهای خارج از بودجه از دستگاههای ذیربط، استفاده از ذخایر ارزی) تدوین شود. یا پایه پولی بانک مرکزی برای تامین ارز ترجیحی، ضمانت نامه های منتشر شده از سوی دولت، تعهدات دولت در تامین اجتماعی) برای پنج سال آینده تعریف و هدف گذاری شده است.
در گزارش مرکز پژوهش ها تاکید شده است که در برنامه هفتم توسعه نسبت بدهی اوراق به کل بدهی ها به عنوان شاخص کیفیت بدهی و انسداد مجاری بدهی مخرب دولت تعریف شده و باید برای پنج سال آینده هدف گذاری شود. همچنین پیشنهاد میشود که دولت ملزم به بررسی دورهای مخارج خود شود. به گونه ای که ظرف پنج سال تمام هزینه های دولت بررسی و ارزیابی می شود.
متن کامل این گزارش اینجا خواندن.