ایده وجود مستعمرات عنکبوتهای غولپیکر در سطح مریخ مانند داستانهای علمی تخیلی به نظر میرسد. اما تصاویری که در ماه فوریه از منطقه ای به نام «اینکا سیتی» در قطب جنوب مریخ گرفته شده بود، چنین سناریوی کابوس وار را بسیار واقعی جلوه می داد و این موضوع فکر بسیاری از علاقه مندان به فضا و موجودات فرازمینی را به خود مشغول کرده بود.
اما خوشبختانه لازم نیست وحشت کنید! تصویری که اخیرا توسط آژانس فضایی اروپا (ESA) منتشر شده است نه عنکبوت های مریخی، بلکه فوران های فصلی دی اکسید کربن در سیاره سرخ را نشان می دهد.
این ساختارهای تاریک عنکبوت مانند در منطقه ای به نام “شهر اینکا” در قطب جنوبی مریخ شناسایی شده اند. تصاویر گرفته شده توسط مدارگرد مریخ اکسپرس و مدارگرد گازی نادر ExoMars خوشه های تاریکی از نقاط را نشان می دهد که به نظر می رسد پاهای کوچکی دارند و شبیه بچه های عنکبوت شلوغ هستند.
اما این اشکال که شبیه کلونی عنکبوت ها هستند، در واقع کانال های گازی با عرضی بین 45 متر تا یک کیلومتر هستند. پیدایش این کانال ها به زمانی برمی گردد که هوا در بهار مریخ در نیمکره جنوبی گرم می شود و باعث ذوب شدن صفحات یخی دی اکسید کربن می شود. گرما باعث می شود که لایه های زیرین یخ تبدیل به گاز یا تصعید شوند.
همانطور که گاز منبسط می شود و بالا می رود، از لایه های بالایی یخ حباب می کند و غبار تیره را از سطح جامد مریخ با خود حمل می کند. این غبار قبل از اینکه روی لایه بالایی یخ بیفتد فوران می کند و الگوی ترک خورده عنکبوت شکلی را ایجاد می کند که در اینجا دیده می شود. بر اساس گزارش ESA، در برخی نقاط فورانها از یخهایی به ضخامت یک متر میشکنند.
در اینجا بد نیست در مورد شهر اینکا توضیحاتی داده شود. نام شهر اینکاها که به آن «آنگوستوس لابیرنتوس» نیز میگویند، به دلیل خطوط ریشهمانند و نیمهخرابههایی است که زمانی تصور میشد تپههای ماسهای سنگشده یا بقایای یخچالهای طبیعی مریخ باستانی هستند. اما مطالعات بعدی نشان داد که این منطقه احتمالاً بقایای یک دهانه برخوردی عظیم است و برآمدگیهای هندسی موجود در آن میتواند نفوذ ماگمایی باشد که پس از برخورد سیارک به مریخ از پوسته آن بیرون آمده است.
در سال 2002، مدارگرد مریخ فاش کرد که شهر اینکا بخشی از یک محفظه دایره ای به عرض تقریبی 86 کیلومتر است. این سایت ممکن است یک دهانه برخوردی باستانی باشد، که نشان می دهد که برآمدگی های هندسی ممکن است نفوذ ماگمایی باشند که از پوسته ترک خورده و داغ مریخ پس از برخورد یک سنگ فضایی سرکش به مریخ فوران کرده اند. سپس دهانه پر از رسوب شد و به مرور زمان فرسایش یافت، تا جایی که تشکیلات ماگما شکلی شبیه خرابه های باستانی اینکاها به خود گرفت.