صادق زیباکلام
هدف امروز: پس از حمله اسرائیل به کنسولگری ایران که منجر به شهادت فرماندهان سپاه در دمشق شد، ایران نتوانست سکوت کند و مدارا کند. بنابراین، او 300، 400 پرتابه پرتاب کرد. اسرائیلی ها تلافی کردند زیرا علیرغم فشارهای غرب برای تعدیل، آنها نیز مجبور بودند خود را در انظار عمومی نشان دهند.
مشکل اکنون این است که هم ایران و هم اسرائیل می خواهند به این دور از درگیری پایان دهند، بنابراین بعید می دانم که شاهد دور جدیدی از درگیری باشیم. من فکر می کنم که خطر از بین رفته است.
درست است که ایران این را گفت، اما این موازنه بعد دیگری هم دارد و آن اینکه: در نتیجه عملیات شنبه شب ایران چقدر به اسرائیل آسیب وارد شده است؟ مهمترین سوال این است که در نتیجه حمله به اسرائیل چقدر خسارت وارد شد؟ من معتقد نیستم که ایران موظف به پاسخگویی به هرگونه اقدام اسرائیل نیست. اینکه ایران بگوید: “اگر به ما یا متحدان ما حمله کنید، ما تلافی می کنیم” به نفع جمهوری اسلامی نیست. هر رویکردی که موجب رویارویی مستقیم نظامی بین ایران و اسرائیل شود به نفع ایران نیست. جنگ ایران و اسرائیل مانند جنگ ایران و عراق به درگیری سربازان تبدیل نخواهد شد. اسرائیل و آمریکا حتی یک سرباز هم به ایران نمی فرستند.
من از 16 مهر بر این عقیده بودم که جمهوری اسلامی ایران خواهان درگیری نظامی با اسرائیل نیست. اولاً اگر درگیری با اسرائیل شروع شود، بلافاصله به دست آمریکا خواهد افتاد. ایالات متحده نشان داده است که از انجام هیچ اقدامی در حمایت از اسرائیل دریغ نخواهد کرد، اگرچه انتقاداتی از کشتار و عملیات وحشیانه اسرائیل در نوار غزه در دولت بایدن وجود دارد. همچنین واضح است که چرا نتانیاهو نمی پذیرد که اوضاع غزه عادی شود. زیرا او می داند که انتقادات زیادی علیه او در داخل اسرائیل وجود دارد که اگر امروز مسئله غزه به نحوی حل شود، بعید است نتانیاهو تا پایان هفته دوام بیاورد. بنابراین احتمال باقی ماندن نتانیاهو در قدرت به ادامه درگیری در غزه بستگی دارد و به همین دلیل علیرغم انتقادها، او با بایدن مخالفت می کند. اما این اختلافات مانع از آن نمی شود که در صورت به خطر افتادن امنیت اسرائیل، ایالات متحده بی تفاوت باشد.
