امید محمدی; بازار: گذار یک خودروساز از فناوری موتورهای احتراقی به فناوری خودروهای کاملاً الکتریکی، تحولی چالش برانگیز و پرهزینه است. برای خودروسازانی که دهه‌ها سرمایه‌گذاری هنگفتی را صرف بهینه‌سازی پلتفرم محصول و سیستم‌های زنجیره‌ی تولید و تامین حول طراحی فناوری موتور احتراقی کرده‌اند، چگونه باید این استراتژی را اتخاذ کرد؟ تکامل پلت فرم برای انتقال به برق کامپایل و تنظیم؟ برای یافتن پاسخ این سوال با علی میرزایی، کارشناس ارشد خودروهای برقی گفت وگو کرده ایم.
یک چالش کلیدی در فرآیند تکامل پلت فرم برای انتقال به برقی، تفاوت های اساسی طراحی بین خودروهای احتراقی و تمام الکتریکی است.
* تفاوت های کلیدی بین پلت فرم های وسایل نقلیه مجهز به موتورهای احتراق داخلی و محصولات تمام الکتریکی در اجزای ساختار برای انتقال به وسایل نقلیه الکتریکی چیست؟
یک چالش کلیدی در فرآیند تکامل پلت فرم برای انتقال به برقی، تفاوت های اساسی طراحی بین خودروهای احتراقی و تمام الکتریکی است. پلت فرم خودروهای احتراقی به سیستم هایی مانند موتور حجیم، انواع گیربکس، سیستم سوخت، مخزن سوخت و اگزوز مجهز شده است. اما در پلت فرم وسایل نقلیه تمام الکتریکی، ساختارها و اجزای جدیدی مانند بسته های باتری بزرگ، موتورهای الکتریکی، تجهیزات الکترونیکی با ولتاژ بالا و قطعات هوشمند را می بینیم. ترکیب این قطعات در ساختار پلت فرم منجر به افزایش فضای کابین برای راحتی بیشتر سرنشینان می شود.
* با توجه به اینکه تولید خودروهای برقی در کشور تب و تاب دارد، اگر صنعت خودرو پلت فرم فرآورده های بنزینی خود را تغییر دهد و آن را به پلت فرم خودروهای برقی تبدیل کند، هزینه های طراحی را کاهش می دهد؟
جایگزین کردن وسایل نقلیه احتراقی موجود با فناوری جدید برق‌سازی می‌تواند بسیار پرهزینه باشد. طراحی موثر وسایل نقلیه تمام الکتریکی نیازمند تغییرات عمده پلت فرم، آموزش نیروی کار و مدیریت ریسک جدید برای مهندسان خط تولید است. چالش دیگر این نوع تغییر در مدیریت پلت فرم افزایش تنوع محصول مورد نیاز برای وسایل نقلیه الکتریکی است. این شامل عواملی مانند ظرفیت باتری، میزان سفر با یک بار شارژ، سطوح عملکرد و تعداد سیستم‌های هوشمند در محصولات الکتریکی در مقایسه با خودروهای بنزینی است. خودروسازان به یک استراتژی پلت فرم انعطاف پذیر نیاز دارند تا طراحی و تولید آنها سودآور باشد و تنوع آنها افزایش یابد. این موضوع می تواند هزینه های تولید را کاهش دهد.
* گذار از خودروهای بنزینی به خودروهای تمام برقی به چه نوع زیرساختی نیاز دارد؟
انتقال خط تولید یا مونتاژ و حرکت به سمت الکتریکی سازی نیازمند تغییرات بزرگی است. خطوط مونتاژ معمولی طراحی شده برای وسایل نقلیه احتراقی به تجهیزات، ابزار و اتوماسیون جدید برای مدیریت طراحی و تولید خودروهای تمام الکتریکی با فرآیندهای جدید مانند مونتاژ بسته های باتری نیاز دارد. باید قطعه سازان جدیدی وجود داشته باشند که بتوانند در مدت زمان کوتاهی قطعات جدیدی برای خودروهای الکتریکی با مشخصات فنی کاملا جدید تولید کنند و به تغییرات تکنولوژیک با انعطاف بیشتری پاسخ دهند. در حقیقت زنجیره تامین وسایل نقلیه احتراقی فعلی آنها پیر هستند آنها به زودی با نظم جدید بازار حذف خواهند شد. این مشکل ممکن است در آینده بر نیروی انسانی قطعه سازان تاثیر بگذارد.
مهمترین چالش یک خودروساز، انتخاب زمان شروع تکامل پلت فرم خود است
* در تولید خودروهای برقی خودروسازان داخلی چگونه باید سبد محصولات خود را مدیریت کنند؟
در ابتدا لازم به ذکر است که ارتقای توانمندی و دانش نیروی کار صنعت خودرو از تولید محصولات احتراق تا تولید خودروهای برقی ضروری است. پس از این مرحله، خودروسازان باید زمان و روش انتقال سبد محصولات خود را به یک طراحی به روز تعریف کنند. لازم به ذکر است که یک تغییر ناگهانی می تواند سرمایه گذاری بخش خصوصی در ساخت قطعات پلت فرم خودروهای احتراقی را به خطر بیندازد، اما این موضوع نباید به عنوان عامل تاخیری برای برقی سازی معرفی شود. عدم موفقیت خودروسازان داخلی در تولید محصولات برقی به معنای واگذاری بازار به شرکت های خارجی و از دست دادن سود حاصل از این محصولات در آینده است. شاید مهمترین چالش یک خودروساز، انتخاب زمان شروع توسعه پلت فرم خود باشد.
* پلت فرم خودروسازان داخلی باید چگونه باشد تا بتوانند برای تولید خودروهای برقی انعطاف ایجاد کنند؟
خودروسازانی که در گذشته پیشرفت‌های تکنولوژیکی قابل توجهی داشته‌اند، مطمئناً ایده‌هایی را برای یک استراتژی مؤثر توسعه و اجرا خواهند کرد. شرکت تویوتا موتور در تبیین اصول تولید استراتژیک و طراحی پلت فرم کارآمد و متنوع سخنور است. اما گروه فولکس واگن از پلت فرم های مدولار در طراحی و ساخت برای پشتیبانی از طیف گسترده ای از مدل های خودرو در برندها و بخش های مختلف استفاده کرده است. این سیاست به بزرگترین خودروساز آلمانی اجازه داد تا آگاهانه سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه را هدایت کند و پیچیدگی تولید را کاهش دهد. صرفه جویی در مقیاس، استراتژی های انتقال را برای وسایل نقلیه تمام الکتریکی ساده و آموزنده خواهد کرد.
* قبلاً به نقشه راه اشاره کردید، این نقشه راه در چه موضوعی باید تدوین و تهیه شود؟
نقشه راه و مراحل انتقال ممکن است برای خودروسازان مختلف متفاوت باشد. درک تجربیات موفق خودروسازان بین المللی می تواند منجر به تغییرات دگرگونی شود. بر اساس تحقیقات علمی در صنعت خودروسازی جهانی، توسعه نقشه راه به شش بخش تقسیم می شود. اول، توسعه یک پلت فرم خودروی الکتریکی باید مدولار و بهینه شود تا کارایی افزایش یابد. در مرحله دوم، تجزیه و تحلیل مقیاس پذیری پلت فرم خودروهای احتراقی موجود باید انجام شود تا آن را به روز کرده و آن را با تولید خودروهای الکتریکی تطبیق دهد. سوم، شما باید پیچیدگی را با استفاده از ابزارها و قطعات مشابه کاهش دهید. چهارم، همسویی برنامه ریزی محصول با استراتژی های بهینه سازی پلت فرم برای فناوری های جدید باید در دستور کار قرار گیرد. پنجم، تصمیم باید برای ایجاد قابلیت‌های تولید انعطاف‌پذیر برای تولید کارآمد بین پلتفرمی اتخاذ شود. نکته آخر اینکه روندهای متغیر بازار خودروهای تمام برقی و اقدامات رقابتی باید به طور مستمر رصد شود.
خودروساز باید معیارهایی مانند درجه استاندارد بودن بین مدل های مختلف، پارامتری بودن پلت فرم ها و برنامه افزایش کارایی پلت فرم های مختلف را رعایت کند.
*خودروسازان به دنبال افزایش سهم بازار و چالش با استانداردهای تولید هستند، برای حل این مشکل چه باید بکنند؟
خودروساز باید معیارهایی مانند درجه استاندارد بودن بین مدل های مختلف، پارامتری بودن پلت فرم ها و برنامه افزایش کارایی پلت فرم های مختلف را رعایت کند. یک نقشه راه موثر برای گذار به برقی شدن ممکن است با هزینه معقولی امکان پذیر باشد، اگرچه برای هر تغییری در یک واحد خودرو، تصمیم گیری بر اساس داده های قبلی سازنده می تواند بسیار موثر باشد. علاوه بر ملاحظات اقتصادی و ارزیابی دقیق تولید و بازار هدف که برای یک خودروساز بسیار مهم است، نقشه راه تحول شامل یک رویکرد انتقال تدریجی است که در صورت وجود توجیه اقتصادی، از پلت فرم های تمام الکتریکی موجود و جدید به صورت موازی استفاده می کند. این مورد فرصت بهینه سازی هزینه ها را برای خودروسازان فراهم می کند، بنابراین برای مدیریت پیچیدگی های انتقال، باید راه حل های استراتژیک با توجه به چرخه محصول و مسیرهای بازار در زمان مناسب اتخاذ شود.
