به گزارش گروه بین الملل اسمارتک نیوز، پنج ماه از آغاز جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه می گذرد. بیش از 31000 فلسطینی از جمله حداقل 12300 کودک از 7 اکتبر در غزه کشته شده اند. به گفته وزارت بهداشت فلسطین، بیش از 8000 نفر مفقود شده اند و بسیاری در زیر آوار ویرانی های ناشی از حملات هوایی و زمینی اسرائیل محبوس شده اند.
بر اساس آخرین اطلاعات دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد (OCHA)، سازمان بهداشت جهانی (WHO) و تشکیلات خودگردان فلسطین، بیش از نیمی از منازل غزه یا 360000 واحد مسکونی تخریب یا آسیب دیده است. خیابان هایی که روزگاری مملو از خنده بودند، اکنون تصویری دردناک را ارائه می دهند. زنان بر سر اجساد فرزندان مرده خود گریه می کنند، مردان به دنبال افراد مدفون در زیر آوار می گردند و کودکان ناامیدانه به دنبال غذا می گردند.
الجزیره در گزارشی درباره غزه نوشت: مردم غزه عشق خود به فوتبال را در میان آوارگی، تخریب و قطع اینترنت زنده در نتیجه تهاجم وحشیانه اسرائیل به این منطقه زنده نگه داشته اند.
مانند حمزه العوتی، یکی از هواداران رئال مادرید که شب های لیگ قهرمانان برای او همیشه خاص بوده است: در ماه نوامبر، ال اوتی و خانواده اش در نزدیکی خانه خود در دیرالبلاح مورد اصابت موشکی اسرائیل قرار گرفتند. یک منطقه امن در اکثر موارد در طول چند هفته اول. آنها به طور معجزه آسایی نجات یافتند.
ال اوتی در حالی که اشک هایش را پاک می کند می گوید: خانه من تلی از آوار است، جایی که تمام خاطرات فوتبالی من در آن دفن شده است. وقتی خانه داشتم، همیشه با یک قوطی نوشابه، چیپس و پاپ کورن به تماشای بازی های لیگ قهرمانان می نشستم.
او برای تماشای دیدار رئال مادرید و لایپزیگ در مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا در خانه یکی از دوستانش گفت: برای تماشای بازی به خانه دوستم می روم، نمی توانم این بازی را از دست بدهم. [رئال مادرید] آنها تکه ای از قلب من هستند.”
از زمان شروع جنگ، غزه بارها و بارها با قطع طولانی اینترنت مواجه شده است، زیرا چندین دکل مخابراتی سیار در حملات ویران شده است.
با وجود شرایط سخت، هواداران فوتبال در غزه عشق به فوتبال را در دل دارند. این برای آنها شادی و حواس پرتی لحظه ای را از بمباران ها و از دست دادن جان های گرانبها به ارمغان می آورد.
فلسطینی‌های غزه چه در رادیوها یا صفحه‌های تلویزیونی که با باتری کار می‌کنند، یا با تلفن‌هایشان، علی‌رغم اتصال ضعیف اینترنت در میان خاموشی، تمام تلاش خود را می‌کنند تا بازی مورد علاقه خود را دنبال کنند و تماشا کنند.
سوندوس ابونمر و مادرش از طرفداران بزرگ فوتبال هستند. این دختر 15 ساله دیرالبلاح صاحب پیراهن النصر است که نام بازیکن مورد علاقه اش کریستیانو رونالدو روی آن حک شده است.
او می گوید: «آخرین باری که من بازی النصر را دیدم در 1 فوریه مقابل اینتر میامی بود که تالیسکا یک گل تماشایی به ثمر رساند. ابونمر تنها چند دقیقه از بازی را با تلفن خود تماشا کرده بود که اینترنت او قطع شد.
نمر در ادامه اخبار فوتبال می گوید:[زمانی که] اینترنت متصل نیست، ما برای اخبار به رادیو وابسته هستیم و من از این طریق از عملکرد فلسطین در جام ملت های آسیا در قطر مطلع شدم.
فلسطین برای اولین بار در تاریخ خود به مرحله یک شانزدهم نهایی رسید و موجی از شادی را در نوار غزه و کرانه باختری اشغالی به راه انداخت.
این هوادار جوان با افتخار می گوید: هیچکس انتظار نداشت فلسطین از دور اول بگذرد، همه ما به این بازیکنان افتخار می کنیم.
در غزه، فوتبال همیشه مترادف با زندگی بوده است. قبل از 7 اکتبر و تجاوزات رژیم صهیونیستی، فوتبال یکی از بحث های اصلی مردم اعم از پیر و جوان غزه بود. کافه‌های سواحل مدیترانه که سواحل غزه را تشکیل می‌دهند، ترتیبات ویژه‌ای را برای پخش مسابقات فوتبال انجام دادند و صدها هوادار برای تماشا و تشویق جمع شدند. بیشتر این کافه ها مانند کافه رانوش، الواها و فلامینگو در جنگ ویران شدند.
در غزه قبل از جنگ، بزرگ‌ترین مسابقات فوتبال باشگاهی، مانند ال کلاسیکو (رئال مادرید و بارسلونا) یا دربی‌های انگلیس و جام جهانی، خیابان‌ها را خالی می‌کردند در حالی که همه در خانه‌هایشان جلوی تلویزیون می‌نشستند و آن بازی‌ها را تماشا می‌کردند.
بازل عبدالجواد، هوادار بارسلونا، پرستار بیمارستان شهدای الاقصی، از طرفداران فرانکی دی یونگ است. در حالی که نسلی در دوران کریستیانو رونالدو مقابل لیونل مسی بزرگ شد، نسل کنونی به افرادی مانند وینیسیوس جونیور، جود بلینگهام، پدری و لامینا یامال احترام می گذارد. او می گوید: من قبل از جنگ تمام بازی های بارسلونا را تماشا می کردم.
این مرد 23 ساله در خیابان صلاح الدین زندگی می کند. آخرین باری که بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا بازی کرد، عبدالجواد با تلخی ادامه داد: فوتبال مرا از بمب گذاری هایی که به نظر می رسد هرگز متوقف نمی شود و واقعیت این جنگ وحشیانه منحرف می کند.
در حالی که بیشتر جمعیت بیش از 1.5 میلیون نفری غزه در بحبوحه تخریب گسترده خانه ها به رفح در جنوب رانده شده اند، صدها هزار نفر اکنون در چادرها پناه گرفته اند. مانند هانی قرموت، یکی دیگر از هواداران بارسلونا، که پس از حمله نیروهای اسرائیلی به خانه او در کمپ آوارگان جبالیا، از شمال به رفح نقل مکان کرد. این اتفاق در 27 اکتبر، یک روز قبل از کلاسیک رخ داد.
او می گوید: «داشتم برای بازی شمارش معکوس می کردم که به خانه ام حمله کردند. پسرعموهای من که طرفدار رئال مادرید بودند و من با آنها فوتبال تماشا می کردم نیز در یک حمله جان باختند.
قرموت دلشکسته و آواره راهی برای حمایت از تیم محبوبش ندارد. کسانی که می توانند برای مدت کوتاهی به اینترنت متصل شوند، اخبار فوتبال را با همه کسانی که در فروشگاه زندگی می کنند به اشتراک می گذارند.
بیرون از فروشگاه ها، بچه ها به فوتبال بازی کردن ادامه می دهند. البته در زیر سایه پهپادهایی که بالای سرشان پرواز می کنند و در میان ترس از بمب های اسرائیلی. هواداران فوتبال بدون توجه به آشفتگی اطرافشان به بازی روی می آورند تا از درد خود بکاهند.
