بدن خود را به عنوان یک کاسه بزرگ شکر تصور کنید. در بدو تولد، این کاسه خالی است. برای چندین دهه شکر و کربوهیدرات های تصفیه شده می خورید و کاسه به تدریج پر می شود و وقتی وعده غذایی بعدی را می خورید، شکر از غذا روی دو طرف کاسه می ریزد زیرا کاسه از قبل پر شده است.
همین وضعیت در بدن وجود دارد. هنگامی که شکر می خورید، بدن شما هورمون انسولین را آزاد می کند تا به انتقال قند به سلول های شما کمک کند، جایی که برای انرژی استفاده می شود. اگر به اندازه کافی از آن قند نسوزانید، پس از چند دهه سلول های شما کاملاً پر شده و دیگر قادر به تحمل این مقدار قند نخواهند بود.
در این شرایط، وقتی قند می‌خورید، انسولین نمی‌تواند مقدار بیشتری از آن را به سلول‌های پر شده برساند، بنابراین آن را در خون آزاد می‌کند. قند به شکلی به نام گلوکز در خون حرکت می کند و وجود بیش از حد آن در خون (معروف به گلوکز خون بالا) یکی از اولین علائم دیابت نوع 2 است.
وقتی گلوکز بیش از حد در خون وجود دارد، انسولین وظیفه طبیعی خود را برای انتقال قند به سلول ها انجام نمی دهد. در این مورد می گوییم بدن در برابر انسولین مقاوم شده است، اما این تقصیر انسولین نیست. مشکل اصلی این است که سلول ها پر از گلوکز هستند.
سطح بالای گلوکز خون تنها بخشی از مشکل است. نه تنها گلوکز بیش از حد در خون وجود دارد، بلکه در تمام سلول ها نیز گلوکز بسیار زیادی وجود دارد. دیابت نوع 2 یک پدیده سرریز است و زمانی رخ می دهد که گلوکز بیش از حد در بدن وجود داشته باشد.
در پاسخ به گلوکز اضافی خون، بدن انسولین بیشتری ترشح می کند تا بر این مقاومت غلبه کند. این باعث می شود که گلوکز بیشتری وارد سلول های سرریز شده شود تا سطح خون طبیعی بماند.
این کار می کند، اما اثر موقتی است، زیرا مشکل قند اضافی را حل نمی کند. به سادگی خون اضافی را به داخل سلول ها منتقل می کند و مقاومت به انسولین را بدتر می کند. در برخی موارد، حتی با افزایش ترشح انسولین، بدن نمی تواند گلوکز بیشتری را وارد سلول ها کند.
اگر گلوکز اضافی را دفع نکنیم در بدن چه اتفاقی می افتد؟ ابتدا، بدن مقدار انسولین تولیدی خود را افزایش می دهد تا گلوکز بیشتری به سلول ها برساند. اما این واکنش فقط مقاومت بیشتری به انسولین ایجاد می کند که تبدیل به یک چرخه معیوب می شود.
وقتی سطح انسولین دیگر نتواند با افزایش مقاومت همگام شود، گلوکز خون افزایش می یابد. این زمانی است که پزشک احتمالاً دیابت نوع 2 را تشخیص می دهد.
پزشک ممکن است دارویی مانند تزریق انسولین یا دارویی به نام متفورمین را برای کاهش گلوکز خون تجویز کند، اما این داروها گلوکز اضافی را از بدن خارج نمی‌کنند، بلکه فقط گلوکز را از خون خارج کرده و به بدن باز می‌گردانند. یعنی سایر اندام ها مانند کلیه ها، اعصاب، چشم ها و قلب در نهایت می توانند مشکلات دیگری ایجاد کنند. در حالی که مشکل اساسی حل نشده باقی مانده است.
کاسه پر از شکر را به خاطر دارید؟ کاسه همچنان در همان وضعیت است. انسولین به سادگی گلوکز را از خون، جایی که قابل مشاهده است، به بدن، جایی که قابل مشاهده نیست، منتقل می کند. سپس دفعه بعد که غذا می خورید، قند دوباره وارد جریان خون شما می شود و انسولین را برای ذخیره آن در بدنتان تزریق می کنید.
هر چه بدنتان را مجبور به پذیرش گلوکز بیشتری کنید، بدنتان برای غلبه بر مقاومت به انسولین بیشتری نیاز دارد. اما این انسولین تنها مقاومت بیشتری ایجاد می کند، زیرا سلول ها بیشتر و بیشتر گسترش می یابند.
هنگامی که از آنچه بدن شما می تواند به طور طبیعی تولید کند، فراتر رود، داروها می توانند کنترل را به دست گیرند. در ابتدا فقط به یک دارو نیاز دارید، اما به مرور زمان یک دارو به دو و سپس سه دارو تبدیل می شود و دوزها افزایش می یابد.
نکته اینجاست: اگر داروهای بیشتری مصرف می کنید تا گلوکز خون خود را در همان سطح نگه دارید، دیابت شما در واقع بدتر می شود.
وقتی متوجه شدید که دیابت نوع 2 قند زیادی در بدن دارد، راه حل واقعی آشکار می شود. از شر قند خلاص شوید. پنهانش نکن از شر آن خلاص شوید. فقط دو راه برای انجام این کار وجود دارد:
از شکر کمتر استفاده کنید.
شکر باقی مانده را بسوزانید.
این! این تمام کاری است که باید انجام دهیم. بهترین بخش این راه حل چیست؟ این طبیعی و کاملا رایگان است، بدون دارو، بدون جراحی، بدون هزینه!
مرحله 1: قند کمتری بخورید!
اولین قدم این است که تمام قندها و کربوهیدرات های تصفیه شده را از رژیم غذایی خود حذف کنید. قندهای افزوده ارزش غذایی ندارند و می توانید با خیال راحت از آنها اجتناب کنید. کربوهیدرات های پیچیده که به سادگی زنجیره های طولانی قند هستند و کربوهیدرات های بسیار تصفیه شده مانند آرد به سرعت به گلوکز هضم می شوند.
استراتژی بهینه این است که نان ها و پاستاهای تهیه شده با آرد سفید و همچنین برنج سفید و سیب زمینی را محدود یا حذف کنید.
شما باید پروتئین مصرفی متوسطی داشته باشید، نه بیش از حد. پروتئین های غذایی مانند گوشت در هنگام هضم به اسیدهای آمینه تجزیه می شوند. پروتئین کافی برای سلامتی ضروری است، اما اسیدهای آمینه اضافی را نمی توان در بدن ذخیره کرد، بنابراین باید از منابع پروتئینی بسیار فرآوری شده و غلیظ مانند شیک های پروتئینی، شکلات های پروتئینی و پودرهای پروتئینی خودداری کرد. بنابراین، باید از منابع پروتئینی بسیار فرآوری شده و غلیظ مانند شیک های پروتئینی، نوارهای پروتئینی و پودرهای پروتئینی خودداری کنید.
در مورد چربی های رژیمی چطور؟ چربی‌های طبیعی، مانند آنهایی که در آووکادو، آجیل و روغن زیتون یافت می‌شوند، کمترین تأثیر را روی گلوکز یا انسولین خون دارند و نشان داده شده است که تأثیرات مثبتی بر بیماری‌های قلبی و دیابت دارند. تخم مرغ و کره نیز منابع بسیار خوبی از چربی های طبیعی هستند.
کلسترول غذایی موجود در این غذاها به بدن انسان آسیبی نمی رساند. خوردن چربی های غذایی باعث دیابت نوع 2 یا بیماری قلبی نمی شود و در واقع خوب است زیرا بدون افزودن قند به شما کمک می کند احساس سیری کنید.
برای اینکه قند کمتری به بدنتان وارد شود، غذاهای کامل، طبیعی و فرآوری نشده بخورید. از رژیم غذایی کم کربوهیدرات های تصفیه شده، پروتئین متوسط و غنی از چربی های طبیعی استفاده کنید.
مرحله 2: شکر باقی مانده را بسوزانید!
ورزش (هم مقاومتی و هم هوازی) می تواند تأثیر مثبتی بر دیابت نوع 2 داشته باشد، اما نسبت به مداخلات غذایی در معکوس کردن بیماری بسیار کمتر مؤثر است. روزه داری ساده ترین و مطمئن ترین راه برای وادار کردن بدن به سوزاندن قند است.
روزه صرفاً خوردن است از طرف دیگر: اگر غذا نخورید، روزه هستید. هنگامی که غذا می خورید، بدن انرژی حاصل از غذا را ذخیره می کند. وقتی روزه می گیرید، بدن شما غذا را برای انرژی می سوزاند و گلوکز در دسترس ترین منبع انرژی غذایی است. بنابراین، اگر دوره های روزه خود را طولانی کنید، می توانید قند ذخیره شده را بسوزانید.
ممکن است روزه راه حلی سخت به نظر برسد، اما به معنای واقعی کلمه قدیمی ترین رژیم غذایی شناخته شده است و در طول تاریخ بشر بدون مشکل اجرا شده است. اگر از داروهای تجویزی استفاده می کنید، باید قبل از ناشتا با پزشک خود مشورت کنید.
یک استراتژی خوب برای سوزاندن قند این است که 24 ساعت، دو یا سه بار در هفته ناشتا باشید. یکی دیگر از روش های رایج روزه گرفتن 16 ساعت، پنج تا شش بار در هفته است. این راز معکوس کردن دیابت نوع 2 است.
تنها چیزی که نیاز دارید ذهنی باز برای پذیرش پارادایم جدید و شجاعت به چالش کشیدن خرد متعارف است.
