غزل زیاری: با انتشار مقاله جدیدی درباره بزرگترین قمر سیاره زحل، امیدها برای کشف نوعی حیات فرازمینی در منظومه شمسی کمی کمرنگ شده است.
کاترین نیش، اخترزیست شناس در دانشگاه وسترن انتاریو، می گوید: متأسفانه، اکنون و در جستجوی حیات فرازمینی در منظومه شمسی، باید کمی خوش بینی را کنار بگذاریم. جامعه علمی برای یافتن حیات در دنیای یخی در بیرونی منظومه شمسی بسیار هیجان زده بود. اما یافته‌های اخیر نشان می‌دهد که شانس زندگی ممکن است کمتر از آن چیزی باشد که قبلاً فکر می‌کردیم.»
تیتان، یکی از قمرهای زحل، یکی از معدود اجرام آسمانی در منظومه شمسی است که دارای آب مایع (به دام افتاده در زیر یک لایه یخی به ضخامت ۱۷۰ کیلومتر) است که به نظر می‌رسد قادر به تولید نوعی بیوشیمی است.
وقتی آب کافی نیست
البته وجود حیات به عواملی بیش از آب نیاز دارد و تا به امروز ثابت شده است که تنها سیاره ای است که همه این عوامل را به مقدار کافی در اختیار دارد. ولی جو غنی از متان تیتان نیز غنی از مولکول های آلی است، به این معنی که تیتان بسیاری از این جامدات کوچک مبتنی بر کربن را تولید می کند که رسوبات دشت ها و تپه های شنی را در زیر جو ابر مرموز خود تشکیل می دهند.
اما برای اینکه شیمی زنده در اقیانوس‌های زیر سطحی رخ دهد، این مولکول‌ها باید از طریق یخ به لایه مایع زیر نفوذ کنند. در نتیجه، نیش و اعضای تیمش با استفاده از دهانه های برخوردی به عنوان نیروی محرکه بالقوه، جریان این مولکول ها را در محیط قمر تیتان تخمین زدند. در فرورفتگی‌های سطح تیتان، مولکول‌های مبتنی بر کربن با آب مایع مخلوط می‌شوند و سپس از طریق پوسته یخی ضخیم به اقیانوس وسیع زیر نفوذ می‌کنند.
آنها دریافتند که حداکثر سرعت برخوردهای دنباله دار می تواند توده مولکول های آلی فیل (حدود 7500 کیلوگرم گلیسین) را در سال به پناهگاه اقیانوسی بالقوه ماه منتقل کند.
نیش گفت: یک فیل در سال ویستریا در اقیانوسی که 12 برابر حجم اقیانوس های زمین است، برای حمایت از حیات کافی نخواهد بود. زندگی، اما آنها آگاه نبودند که وجود حیات مستلزم عناصر دیگری به ویژه کربن است.
امیدهایی که ناامید شدند
متأسفانه، محاسبات نشان می دهد که تیتان به دلیل عدم وجود چرخه کربن با جریان آزاد قابل سکونت نیست. نیش توضیح داد: «این تحقیقات نشان می دهد که انتقال کربن از سطح تیتان به اقیانوس زیرسطحی آن بسیار دشوار و بعید است و در نتیجه، داشتن آب و کربن مورد نیاز برای حیات در یک مکان دشوار است.
از آنجایی که نمی دانیم چه مقدار کربن را می توان از منابع داخلی قمر به دست آورد، وجود عنصر حیاتی در جو تیتان، آن را به کاندیدای بهتری برای جستجو نسبت به همسایگان یخی اش اروپا و گانیمد، قمرهای مشتری تبدیل می کند.
با توجه به توضیحات محققان: «مگر اینکه بتوان ترکیبات بیولوژیکی موجود را از داخل سطح تیتان تهیه کرد یا با مکانیسم‌های دیگری به سطح آن آورد… محاسبات ما نشان می‌دهد که حتی غنی‌ترین جهان اقیانوسی در منظومه شمسی نیز می‌تواند از آن پشتیبانی کند. یک بیوسفر بزرگ نباشد.
هر چقدر هم که ناامید کننده باشد، از ارزش مطالعه این ماه یخی نمی کاهد. ترکیب سطح تیتان آزمایشگاهی جذاب برای انواع شیمی آلی است که می تواند اطلاعات زیادی در مورد جهان و حتی خودمان در اختیار دانشمندان بگذارد.
سفر به تایتان
نیش ادامه داد: تعیین ترکیب سطح غنی از آلی تیتان با مشاهده آن با تلسکوپ از طریق جوی غنی از آلی تقریبا غیرممکن است. . جو”.
نیش یکی از اعضای پروژه اژدها مگس ناسا قصد دارد در سال 2028 یک پهپاد را روی سطح تیتان فرود بیاورد. وی در همین راستا اظهار داشت: اگر تمام مواد مذاب حاصل از برخوردها در پوسته یخی فرو برود، نمونه هایی در نزدیکی سطحی که آب و مواد آلی با هم ترکیب شده اند نخواهیم داشت. “اینها مناطقی هستند که پهپاد ما می تواند به دنبال محصولات این واکنش ها بگردد و به ما بیاموزد که زندگی در سیارات مختلف چگونه است.”
آبنما: هشدار علمی
۵۸۵۸
