این استان ها کمترین نرخ زاد و ولد را دارند.

به گزارش خبرآنلاین، دانشیار گروه جوانان و روابط نسلی پژوهشکده بشردوستانه گفت: سازمان ملل متحد اعلام کرده است که نرخ باروری از سال 2025 تا 2100 کاهش می یابد و آسیا، شمال آفریقا و غرب آسیا با مشکل مواجه خواهند شد. کاهش جمعیت در مقایسه با سایر نقاط جهان.

فروزنده جعفرزاده پور در دومین نشست علمی تخصصی جمعیت، جوانان و قدرت نظامی که صبح امروز دوشنبه در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی برگزار شد، اظهار کرد: در طول تاریخ، اندیشیدن به جمعیت همواره با تفکر همراه بوده است. در مورد تولید مثل و مسائل مربوط به آن و به بیان ساده شاید انسانها خود را از تأثیرگذاری بر مرگ حتمی ناتوان می دانستند; اما همیشه راه هایی برای کنترل باروری وجود داشته است.

آبسنا در گزارشی نوشت: وی با اشاره به اعلام سازمان ملل مبنی بر کاهش نرخ باروری از سال 2025 تا 2100 گفت: تغییرات نرخ باروری در جهان، آسیا، شمال آفریقا و غرب آسیا با کاهش نرخ جمعیت مواجه خواهد شد. . در مقایسه با جهان و این کاهش نرخ جمعیت ناشی از دو بعد عوامل کلان شامل سیاست ها و قوانین، فرهنگ، وضعیت توسعه و عوامل خرد شامل ویژگی های فردی، تغییر سبک زندگی، نگرش مردم و عوامل فردی است.

جعفرزاده پور با اشاره به تاریخچه کنترل جمعیت در ایران، اولین سیاست های کنترل جمعیت را به سال 1343 برمی گرداند و ادامه داد: در اوایل انقلاب، مادری ترویج شد و از سال 58 تا 65 سیاست های تشویقی به فرزندآوری اجرا شد. جمعیت اجرا شده است و در دهه 60 جمعیت زیادی داریم.

دانشیار گروه جوانان و روابط نسلی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاددانشگاهی افزود: از سال 75 بر سیاست های کاهش جمعیت و در سال های اخیر بر سیاست های ارتقای مادری متمرکز شده ایم. این در حالی است که سیاست های جمعیتی بر بسیاری از افراد جامعه تأثیر می گذارد و زندگی آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین سیاست گذاران باید به پیامدهای سیاست های جمعیتی توجه کنند.

وی تاکید کرد که سیاست های جمعیتی حتی در اتاق خواب ساکنان جامعه نیز دخالت می کند. بنابراین نمی توان یک شبه خانواده ها را به بچه دار شدن تشویق کرد.

جعفرزاده پور ادامه داد: رتبه باروری استان های کشور در سال 2019 نشان می دهد که 5 استان «گیلان»، «مازندران»، «البرز»، «سمنان» و «تهران» دارای نرخ باروری کمتر از 1.3 و استان های «یزد» هستند. کرمانشاه، خوزستان، خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان نرخ باروری بالای 2.1 دارند.

نرخ باروری در یک استان تحقیقاتی آزمایشی

وی با اشاره به اجرای طرح مطالعاتی نرخ باروری در استان البرز، یادآور شد: استان البرز یکی از استان های ویژه کشور است؛ در حال حاضر استان البرز به عنوان یکی از استان های کشور شناخته می شود. چون این استان استانی مهاجرپذیر است و سرریز جمعیت استان تهران را می پذیرد; به علاوه جمعیت شبانه روزی آن نیز متغیر است.

وی با بیان اینکه میانگین سن اولین تولد در این استان نزدیک به 30 سال (29.47 سال) است، خاطرنشان کرد: مادران تا 30 سال دیگر اولین زایمان خود را خواهند داشت و نکته مهم در این استان این است که میزان باروری زنان افغان در این استان زنان ایرانی بیشتری دارد. اگرچه این استان جمعیت جوانی دارد. اما جمعیت آن دسته از مهاجرانی است که برای ایجاد شرایط زندگی بهتر مهاجرت کرده اند که با نبود یا کاهش حمایت خانواده و حضور در محیط و شرایط جدید و مشکلات مربوط به آن مواجه هستند.

این پژوهشگر جمعیتی با تشریح تأثیر رابطه بین نسلی با والدین بر تمایل به فرزندآوری زوج‌های جوان استان البرز، علت تأثیر عوامل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر مادر شدن زوج‌های جوان استان را بررسی می‌کند. درک تأثیر نگرش آنها نسبت به آینده بر تمایل به بچه دار شدن و یکی از اهداف این مطالعات، درک عمیق تأثیر نگرش کودک نسبت به آینده بر تمایل به بچه دار شدن بود.

وی با بیان اینکه زنان 15 تا 35 ساله در این مطالعات شرکت کردند، گفت: علل وضعیت فعلی مادری از دیدگاه پاسخگویان شامل عواملی مانند «تغییرات و مشکلات اجتماعی»، «تغییر سبک زندگی» است. “مشاهده رفتارهای عصبی در جامعه”، “محیط ناامن در جامعه”، “ضرورت تلاش برای ارتقای توانایی های کودک”، “تغییر فرهنگی و سازگاری فرزندان موجود”، “تجربه زیسته افراد و روابط با والدین”، آینده نامشخص» و «نگرانی برای آینده کودک».

جعفرزاده پور یکی از عوامل تأثیرگذار بر موضوع جوانی جمعیت را «دالان های یخ زده جوانان» خواند و تصریح کرد: فرد شخصیت اجتماعی خود را در قالب اشتغال در دوران جوانی در جامعه تعریف می کند و استان البرز مکانی است. جایی که در محیط کار با چالش های زیادی مواجه است، از طرفی جوان برای گذراندن دوران جوانی خود باید ازدواج کند و شرایط جامعه امروزی به گونه ای است که جوان برای گذر از آن با چالش هایی مواجه است.

ناتوانی در بچه دار شدن

دانشیار گروه جوانان و روابط نسلی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی بی فرزندی اجباری را یکی از نتایج این طرح تحقیقاتی خواند و گفت: بی فرزندی اجباری ناشی از تغییر سبک زندگی است که در آن افراد به کیفیت زندگی کمیت آن و دلیل دیگر آن تغییر ارزش فرزندآوری است.

به گفته وی، در گذشته فرزندآوری برای مردم ارزش اقتصادی داشت، اما امروزه فرزندآوری بیشتر به یک موضوع عاطفی تلقی می شود و زوجین برای ارضای غریزه پدر و مادر بودن و احساس پدر و مادر شدن، فرزندآوری بیشتری دارند.

وی تاکید کرد: نوسازی فیزیکی محیط و بازسازی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در جوامع مختلف می تواند نرخ باروری را تا حدی تغییر دهد و روحیه آینده نگری و گرایش به زندگی در آسایش و شادی را در بین افراد جامعه به نمایش بگذارد. .

جعفرزاده افزود: نگاه تاریک به آینده می تواند افراد جامعه را تحت تاثیر قرار دهد و آنها را با احتیاط بیشتر و بر اساس کاهش فشار در آینده به رفتارهای مختلف وادار کند.

وی شادی و امید به آینده را یکی از دلایل افزایش یا کاهش مادران دانست و شادی ایران را در بین 153 کشور جهان در رتبه 118 قرار داد و یادآور شد: ایران حتی در بین 12 کشور جهان رتبه نهم را دارد.

مشوق های جمعیتی

این پژوهشگر به اثرات مشوق های جمعیتی اشاره کرد و یادآور شد: مشوق های مالی بیشترین تأثیر را بر خانواده های کم درآمد یا خانواده های پرجمعیت با هزینه های حاشیه ای کمتر فرزندان دارد. اما این مشوق ها برای خانواده های با درآمد متوسط ​​و خانواده های ثروتمند به دلیل عوامل اقتصادی که بر تمایل یا عدم تمایل به بچه دار شدن تأثیر می گذارد، مؤثر نیست.

و افزود: این امر باعث شده است که با وجود انگیزه های فرزندآوری، جمعیت افزایش نیافته است و باید توجه داشت که کاهش جمعیت یک معلولیت است نه یک عامل و بدون کاهش عوامل موثر قابل درمان نیست. اگر این عوامل از بین برود، مادری رونق خواهد گرفت.

۲۱۷