مارتین اسکورسیزی، نویسنده 81 ساله، امسال خرس طلایی جشنواره فیلم برلین را به خاطر فعالیت سینمایی خود دریافت می کند، اما 43 سال پیش، در سال 1981 بود که برای اولین بار با نمایش فیلم “برلین” در جشنواره برلین حضور یافت. گاو خشمگین به نظر نمی رسید که عمر زیادی در سینمای خود باقی بماند.
فیلم قبلی او نیویورک، نیویورک محصول 1977 یک شکست بزرگ در گیشه و همچنین یکی از بدترین فیلم های دوران حرفه ای او در میان منتقدان بود، چیزی که اسکورسیزی را به آستانه نابودی کامل رساند. او سال بعد را ناامید و معتاد به کوکائین گذراند، وزنش به حدود 50 کیلو کاهش یافت و حتی نزدیک بود بر اثر خونریزی شدید داخلی بمیرد. او در سال 2016 به هالیوود ریپورتر گفت: “من 10 روز و 10 شب در بیمارستان بودم و پزشکان از من مراقبت کردند. متوجه شدم که نمی خواهم بمیرم و زندگی خود را تلف کنم.”
از جمله دوستانی که اسکورسیزی را در بیمارستان عیادت کردند، رابرت دنیرو، ستاره «راننده تاکسی» بود، که اصرار داشت فیلمی درباره جیک لا موتا، قهرمان پرآشوب بوکس وزن میان‌وزن بین سال‌های 1949 تا 1951 بسازد. اسکورسیزی در ابتدا تمایلی نداشت و علاقه‌ای به آن نداشت. ساخت یک فیلم ورزشی، اما دنیرو اصرار داشت.
دنیرو درست می‌گفت، فیلم در نهایت ساخته شد و «گاو خشمگین» هشت نامزدی اسکار دریافت کرد، اگرچه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را به «مردم معمولی» رابرت ردفورد از دست داد، اما دنیرو برای بازی‌اش اسکار بهترین فیلم را برد. بازیگر مرد «گاو خشمگین» به اسکورسیزی انرژی لازم را برای چهار دهه دیگر سینمای خارق‌العاده داد و او با فیلم‌هایی چون «سلطان کمدی»، «پس از ساعت‌ها»، «آخرین وسوسه مسیح»، «رفقای خوب» ادامه داد. تنگه وحشت، «کازینو»، «نیویورکر»، «هوانورد»، «رفتگان»، «جزیره شاتر»، «گرگ وال استریت»، «ایرلندی» و فیلم جدید «قاتلان ماه کامل» .
«قاتلان ماه کامل»، یکی از موفق ترین آثار مارتین اسکورسیزی تا به امروز، نامزد دریافت جایزه در 10 رشته از جمله بهترین فیلم و کارگردانی در اسکار آتی است.
این فیلم اولین نمایش جهانی خود را در آخرین جشنواره فیلم کن داشت و مورد استقبال منتقدان قرار گرفت و موسیقی فیلم آن با آثار موفق اسکورسیزی مانند “رفقای خوب” و “رفتگان” برابری می کند.
این فیلم 206 دقیقه ای بر اساس فیلم پرفروش غیرداستانی به نویسندگی «دیوید گرین» با همین عنوان و به نویسندگی اسکورسیزی و اریک راث ساخته شده و داستان قتل چند نفر در منطقه نفتی اوسیج را روایت می کند. در اوکلاهما در دهه 1920.
لئوناردو دی کاپریو در این فیلم نقش «ارنست بورخوت» را بازی می کند که خواهرزاده یک دامدار قدرتمند به نام «ویلیام هیل» با بازی رابرت دنیرو است. لیلی گلدستون نیز نقش همسر دی کاپریو را بازی می کند.
ماریتا ریزن بیک و کارلو چاتریان، کارگردانان برلیناله پیشتر در بیانیه ای مشترک به بهانه اعطای جایزه برلین گفتند: مارتین اسکورسیزی الگوی هر کسی است که سینما را هنر شکل دادن به یک داستان به شیوه ای عمیقا شخصی و جهانی می داند. جایزه افتخاری خرس طلایی بی نظیر است. فیلم‌های او تاریخ ما را به‌عنوان بیننده و انسان همراهی کرده‌اند، شخصیت‌هایش در درون ما زندگی کرده‌اند و رشد کرده‌اند، بینش او از تاریخ و انسانیت به ما کمک کرده تا بفهمیم کی هستیم و از کجا آمده‌ایم.»
ارتباط اسکورسیزی با جشنواره فیلم برلین پس از نمایش “گاو خشمگین” در جشنواره در سال 1981 یا فیلم “مستقیم وحشت” در بخش رقابتی برلین در سال 1991 ادامه یافت. در سال 2003، جشنواره فیلم برلین سینما برلین میزبان نمایش فیلم بود. باند مواد مخدر نیویورک، و فیلم در سال 2010 به عنوان بخشی از بررسی آثار اسکورسیزی در جشنواره به نمایش درآمد. فیلم کنسرت رولینگ استونز او، Shining a Light، برلیناله را در سال 2008 افتتاح کرد و جزیره شاتر در سال 2010 در برلیناله خارج از رقابت به نمایش درآمد.
هفتاد و چهارمین جشنواره بین المللی فیلم برلین از 5 تا 25 فوریه 2024 (26 فوریه تا 6 مارس) در آلمان برگزار می شود.
