در میان اعیاد و جشن های سنتی چینی، هیچ کدام مهمتر از سال نو قمری نیست. این جشن که به عنوان جشن بهار یا سال نو چینی نیز شناخته می شود، بر اساس تقویم سنتی مهشیدی در این کشور آغاز سال را نشان می دهد.
به گزارش یورونیوز، سال نو قمری معمولا از اواخر ژانویه تا اواسط فوریه آغاز می شود. در سرزمین اصلی چین، جشن های رسمی هفت روز با تعطیلات به طول می انجامد. آغاز سال نو قمری امسال که مصادف با 10 فوریه (21 بهمن) است، سال اژدها است.
ماریو پوسکی، استاد مطالعات بودایی و ادیان چینی در دانشگاه فلوریدا، درباره این جشنواره، تاریخچه و آداب و رسوم آن می نویسد:
غذا، هدایا و جشن ها.
جشن سال نو قمری در چین جشنی است که خانواده را متحد می کند. آماده سازی آنها از یک هفته قبل شروع می شود و شامل نظافت و تزئین خانه و همچنین خرید به خصوص هدیه، غذا و تنقلات می شود.
یکی از رویدادهای اصلی این جشن، شام خانوادگی در آستانه سال نو است. انتخاب غذاها متنوع است و نشان دهنده آداب و رسوم خانواده و سنت های آشپزی محلی است. غذاها معمولاً شامل کوفته، اسپرینگ رول، کیک، ماهی و غذاهای گوشت خوک هستند. همچنین تعداد زیادی نوشیدنی به خصوص نوشیدنی ها یا لیکورهای سنتی وجود دارد.
به بسیاری از غذاها معانی نمادین نسبت داده می شود، به عنوان مثال کوفته به شکل شمش طلا شکل می گیرد تا نماد خوشبختی و ثروت باشد.
سایر آداب و رسوم مرتبط با جشن های سال نو قمری چینی شامل دادن پاکت های قرمز حاوی پول است که بزرگان اغلب به سایر اعضای خانواده می دهند. رنگ قرمز که در دکوراسیون سال نو قمری برجسته است، نمادی از رفاه و شادی است.
به طور سنتی، خانواده ها برای جشن سال نو ترقه می زنند و هیولاها را می ترسانند. طبق افسانه های چینی، منشا این عمل به داستانی در مورد هیولایی به نام نیان برمی گردد که تصور می شد به روستاها آسیب می رساند. گفته می شود که اهالی روستا نیز برای ترساندن هیولا منفجر می شوند.
البته اخیراً دولت چین این روش سنتی را به دلیل خطرناک بودن ترقه و آلودگی ناشی از آن ممنوع کرده است.
سال اژدها
به طور سنتی، اژدها نمادی فرخنده از قدرت و قدرت است و با فال نیک، خرد، موفقیت، امنیت و مردانگی همراه است. در چین پیشامدرن، اژدها با مفهوم حکومت امپراتوری همراه بود، بنابراین تصویر آن بر روی اولین پرچم چین ظاهر شد که اولین بار توسط سلسله چینگ در سال 1862 ساخته شد. تا به امروز، نماد اژدها اغلب به عنوان یک پرچم استفاده می شود. نماد خود چین
به دلیل بار مثبت و دلپذیر نماد اژدها، سال اژدها سال بیشترین باروری در نظر گرفته می شود. با کاهش جمعیت فعلی چین و عمیق تر شدن بحران باروری، برخی انتظار دارند که جمعیت کودکان در سال آینده افزایش یابد، زیرا برخی از والدین ممکن است انگیزه بچه دار شدن در سال اژدها را داشته باشند.
با توجه به علائم زودیاک چینی، هر سال از چرخه تقویم قمری با نام یک حیوان خاص همراه است. این چرخه هر 12 سال تکرار می شود. بنابراین، 12 حیوان وجود دارد که هر کدام مربوط به یک سال در این چرخه است: موش، گاو، ببر، خرگوش، اژدها، مار، اسب، بز، میمون، خروس، سگ و خوک.
در میان افسانه های رایج در مورد منشاء صورت های فلکی چین، یکی مربوط به داستان مسابقه بزرگی است که توسط امپراطور جید، فرمانروای آسمان، برای اندازه گیری زمان برگزار شد. موش به دلیل اینکه در آن مسابقه برنده شد، در فهرست 12 حیوان صورت فلکی قرار گرفت. ترتیب 11 حیوان دیگر نیز نشان دهنده موقعیت نهایی آنها در مسابقه بود. هر یک از 12 صورت فلکی حیوانات نشان دهنده ویژگی های خاصی است که معمولاً اعتقاد بر این است که شخصیت متولدین آن سال ها را شکل می دهد. اژدها اغلب خوش شانس ترین از همه در نظر گرفته می شود.
مبدأ تقویم قمری
به طور سنتی، چینی ها از تقویم قمری بومی خود استفاده می کنند که بر اساس مشاهدات و اندازه گیری پدیده های نجومی است. چین مدرن در سال 1912 تقویم میلادی را پذیرفت، اما جشنواره های سنتی مانند سال نو قمری هنوز از تقویم قمری باستان پیروی می کنند.
ریشه های تقویم قمری احتمالاً به سپیده دم تمدن چین برمی گردد، که به طور سنتی با سلسله افسانه ای شیا مرتبط است، که گفته می شود بین سال های 2070 تا 1600 قبل از میلاد حکومت می کردند. منشا جشن های سال نو قمری نیز کاملاً نیست. روشن. . برخی از محققان بر این باورند که احتمالاً قدمت آنها به دوره سلسله شانگ می رسد که از 1600 تا 1050 قبل از میلاد ادامه داشت.
دین و جشن سال نو.
در حالی که سال نو چینی به طور کلی بر موضوع پیوندهای خانوادگی متمرکز است، مراسم مذهبی نیز بخشی جدایی ناپذیر از جشن ها هستند. این مراسم شامل آیین های داخلی مرتبط با خدایان محبوب چینی مانند خدای آشپزخانه و خدای ثروت است. اعضای خانواده نیز هدایایی می دهند و آداب و رسوم و آداب اجدادی دیگر را انجام می دهند. این آداب معمولاً شامل نذری غذا و سوزاندن بخور دادن در حرم خانه است.
در این ایام بسیاری از مردم به معابد بودایی یا تائوئیستی و همچنین عبادتگاه های دیگر می روند. دینداری خود را به شیوه های سنتی از جمله نذری دادن، شمع سوزاندن و بخور دادن و دعا برای بختیاری نشان می دهند.
یکی از اجزای مدرن آغاز سال نو قمری در چین، تماشای برنامه تلویزیونی شب سال نو است، یک برنامه متنوع محبوب که شامل آواز، رقص، کمدی و درام است. این برنامه برای اولین بار در سال 1983 پخش شد و از آن زمان در سراسر کشور از CCTV، شبکه تلویزیونی ملی چین پخش شد. این برنامه پربیننده ترین برنامه تلویزیونی جهان است و تعداد بینندگان آن به 700 میلیون نفر می رسد.
بزرگترین موج سفر
در دهه‌های اخیر، چین تغییرات جمعیتی شدیدی را تجربه کرده است، به‌ویژه مهاجرت جمعیت بزرگ روستایی به مراکز بزرگ شهری.
علاوه بر این، سیاست تک فرزندی چین تأثیرات گسترده ای بر ساختار خانواده و در نتیجه آداب و رسوم و سنت های سنتی داشته است.
میلیون ها کودک روستایی با پدربزرگ و مادربزرگ یا بستگان خود زندگی می کنند در حالی که والدین آنها در شهرهای دور کار می کنند. در نتیجه، چین بزرگترین افزایش سفر در جهان را در طول سال نو قمری تجربه می کند، زیرا دانشجویان و کارگران مهاجر تمام تلاش خود را می کنند تا برای جشن های سال نو به آغوش خانواده خود بازگردند.
در این مدت قطارها، اتوبوس ها و هواپیماها مملو از مسافر هستند و باید بلیط را از قبل رزرو کنید. علیرغم چشم انداز تیره اقتصادی چین، این روند در سال جاری نیز ادامه یافته است.
جشن های خارج از چین
سال نو قمری نیز در سایر نقاط آسیا از جمله ویتنام و سنگاپور و همچنین در جوامع شرق آسیا در سراسر جهان جشن گرفته می شود. معمولا این جشن ها رنگ خاصی دارند یا رنگ محلی به خود می گیرند. به عنوان مثال در ویتنام که به این جشن تت می گویند، رژه ها و نمایش های عمومی برگزار می شود و غذاهای محلی مختلف سرو می شود.
در ایالات متحده و استرالیا، جایی که جمعیت قومی چینی زیادی زندگی می کنند، جشنواره ها و رژه های سال نو چینی هر ساله برگزار می شود. برخی از آنها دارای رقص های سنتی اژدها هستند که اشتراکات جشن سال نو قمری را برجسته می کند.
در طول قرن‌ها، گردهمایی برای جشن سال نو قمری بخش مهمی از میراث فرهنگی خانواده‌های چینی باقی مانده است و گذشته را با حال، هر کجا که باشد، پیوند می‌دهد.
