برخی افراد تا نیمه های شب بیدار می مانند، در حالی که صبح زود از خواب بیدار می شوند و ساعات خواب آنها 5 تا 6 ساعت در روز است. بسیاری از آمریکایی ها خود را در وضعیت مشابهی می بینند و معمولاً به جای 7 تا 8 ساعت توصیه شده، تنها 5 تا 6 ساعت می خوابند.
حتی کمبود خفیف و مزمن خواب می تواند خطر ابتلا به بیماری قلبی را در سنین بالاتر افزایش دهد: مطالعات روی هزاران نفر نشان داده است که افرادی که کمبود خواب خفیف اما مزمن را گزارش می کنند، نسبت به کسانی که به اندازه کافی می خوابند، احتمال مرگ در اواخر عمرشان بیشتر است. افراد بیشتری از بیماری قلبی رنج می برند.
یک مطالعه جدید در کلمبیا روی زنان نشان می دهد که در طول کم خوابی خفیف اما مزمن چه اتفاقی برای بدن می افتد. این مطالعه نشان داد که تنها پس از 6 هفته خواب کوتاه، سلول‌های پوشاننده رگ‌های خونی ما توسط اکسیدان‌های مضر محاصره می‌شوند و سلول‌های محدود شده در خواب قادر به فعال کردن پاسخ‌های آنتی‌اکسیدانی برای حذف مولکول‌های مضر نیستند، برخلاف سلول‌هایی که به خوبی استراحت کرده‌اند.
دانشمندان در این مطالعه گفتند: «مطالعات قبلی روی خواب انسان، اثرات فیزیولوژیکی چند شبه محرومیت شدید از خواب را بررسی کرده است. اما مردم هر شب اینگونه رفتار نمی کنند. اکثر مردم هر روز در ساعت خاصی از خواب بیدار می شوند، اما تمایل دارند زمان خواب را 1 تا 2 ساعت به تاخیر بیاندازند. ما می‌خواستیم این رفتار را که رایج‌ترین الگوی خواب در بزرگسالان می‌بینیم، بررسی کنیم.»
محققان نزدیک به 1000 زن در نیویورک را برای این مطالعه بررسی کردند و 35 زن سالم را که معمولا بین 7 تا 8 ساعت می خوابیدند، بررسی کردند. به مدت 6 هفته طبق روال معمول خود می خوابیدند و 6 هفته دیگر 1.5 ساعت دیرتر از حد معمول به رختخواب می رفتند. خواب هر شرکت‌کننده با ردیاب‌های خواب مچ‌بسته تأیید شد.
سانجا جلیک، یکی از محققان این مطالعه می گوید: «اگر افراد حداقل 7 یا 8 ساعت در شب بخوابند، بسیاری از مشکلات قابل حل هستند. افراد جوان و سالم باید بدانند که اگر کمتر بخوابند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی در بدنشان افزایش می یابد.
مطالعات اپیدمیولوژیک اخیر نشان می دهد که برنامه خواب ناسازگار ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد. تیم Jelik در حال طراحی مطالعه ای است تا ببیند آیا تغییرات در برنامه خواب روی سلول های عروقی تأثیر می گذارد یا خیر.
پیش از این، یافته های تحقیقاتی نشان می داد که بی خوابی افراد رابطه خاصی با خطر حمله قلبی دارد. بر اساس تحقیقات ارائه شده در کالج قلب و عروق آمریکا، افرادی که از بی خوابی رنج می برند، 69 درصد بیشتر از افرادی که از این اختلال خواب رنج نمی برند، دچار حمله قلبی می شوند. اختلالات شروع خواب و حفظ آن (یعنی مشکل در به خواب رفتن یا ماندن در خواب) نیز با 13 درصد افزایش خطر حمله قلبی در مقایسه با افراد بدون این علائم همراه است.
بر اساس این یافته ها، برای افراد مهم است که خواب را در اولویت قرار دهند و 7 تا 8 ساعت خواب با کیفیت در شبانه روز داشته باشند.
