ماهرخ عباسپور: وی ادامه داد: با توجه به زندگی، پژوهش، افکار و دغدغه هایم عمدتاً سینمای سیاسی و تاریخ معاصر را دنبال می کنم و به این ژانر علاقه دارم، طبیعی است که حتی اگر یک موضوع اجتماعی را دنبال کنم، خطوط سیاسی آن را هم دنبال کنم. اینها بخشی از صحبت های امیرعباس ربیعی فیلمساز در نشست فیلم «زاد» در یکی از خبرگزاری های رسمی است. همین عبارت کافی است تا بدانیم این فیلمساز جوان در سومین فیلمش «احمد» بر لبه تیغ قدم می زند و ضمن پرداختن به اولین ساعات زلزله بم، از رشادت های مردم می گوید. که گاهی با دست خالی وارد میدان می شدند، قهرمانانه می ایستادند و مسئولیت دیگران را بر عهده می گرفتند تا از رنج مردم بکاهند.
ساخت فیلم «احمد» بهانه ای شد برای کار این فیلمسازی که 10 سال پیش وارد عرصه فیلم کوتاه و بلند شد و همواره دغدغه های شخصی خود را دنبال کرده و به جای تمرکز صرف بر فروش، آثاری تولید کرده است. بیایید آنچه را که در زیر می خوانید بپردازیم.
3 تجربه در زمینه فیلم کوتاه و ساخت یک کار نیمه فیلم در 10 سال
امیرعباس ربیعی در اوایل دهه 90 فیلم کوتاه «ملقات» را درباره حقایق تلخ اشغال عراق توسط آمریکا ساخت که در جشنواره مقاومت به عنوان بهترین فیلم کوتاه شناخته شد.
«والد» عنوان دومین فیلم کوتاه این فیلمساز است که داستان سرنوشت مهمان جدیدی را در بیمارستان کوچکی در شهر غزه روایت می کند که به طور فزاینده ای در اثر بمباران ویران می شود.
این اثر که به درگیری یک مادر با بمبهایی که فرزندانش را میکشند میپردازد، به عنوان بهترین فیلم کوتاه اجتماعی در جشنواره فیلم تراس ایتالیا انتخاب شد و جایزه ویژه هیئت داوران بخش فیلم زنان اولین مسابقه بینالمللی را دریافت کرد. جشنواره بنگلادش. سینمای باز».
ربیعی درباره کارش می گوید: مسیری که من را به تجربه دلنشین و زیبای «لباس شخصی» رساند و به فضل الهی در سینما ادامه دارد، با «والد» جدی شد.
سومین تجربه امیرعباس ربیعی با عنوان «ماه در خانه» در سال 94 ساخته شد و در بازار فیلم کن حضور داشت. این اثر اجتماعی درباره رابطه مادر و پسرش است و اساسا موضوع آن مدافعان حرم است.
«بعد از ظهر» عنوان اولین فیلم بلند امیرعباس ربیعی پس از ساخت سه فیلم کوتاه است که موضوع آن مربوط به اغتشاشات سال 88 است. به حوزه، دختران درگیر اغتشاشات و پس از آن مشکلات و حوادثی پیش می آید.
سرنوشت نامعلوم اولین فیلم بلند این فیلمساز
ژانر معمایی جاسوسی یکی از محبوب ترین ژانرهای فیلم است. ژانری که در آن حرف های زیادی می توان زد و به دلیل معمایی بودنش قابلیت گره زنی را دارد که آثاری جذاب برای مخاطب سینما می کند.
اولین فیلم بلند امیرعباس ربیعی با عنوان «لباس شخصی» موضوعی متفاوت دارد که کمتر کسی به آن پرداخته است. این اثر ماجراهای حزب توده در سال های 61 و 62 را نشان می دهد و داستان را از نگاه یک جوان کنجکاو و چپ ستیز آغاز می کند که رئیس میز توده در سازمان اطلاعات سپاه می شود و در مورد فعالیت های حزبی ظاهراً روان این فیلم که در بخش نگاه نو جشنواره فجر 38 ارائه شده است، فیلمی سیاسی از کارگردانی است که در فیلم های کوتاه خود نشان داده که سیاست را دنبال می کند.
این نکته شایان ذکر است: حبیب الله ولی نژاد که با ساخت فیلم «ایستاده در غبار» محمدحسین مهدویان را به سینمای ایران معرفی کرد، بار دیگر کارگردانی جوان و جدید را برای ساخت فیلمی به نام امیرعباس ربیعی انتخاب کرد و اکنون در دومین فیلم خود است. همکاری احمد» جلوی دوربین رفته اند.
این فیلمساز جوان برخلاف دیگر کارگردانانی که در اولین تجربه سینمایی خود به بازیگران روی می آورند تا حداقل شانس حضور در گیشه را داشته باشند، به هنرمندان کمتر شناخته شده و گاه به تئاتر روی آورد که با ریسک های زیادی همراه بوده است. . از جمله مهدی نصرتی و توماج دانش بهزادی خاطرنشان کردند که شاید اگر اکران عمومی می شد و توقیف نمی شد، می توانست برای بازیگران اصلی موفقیت کسب کند.
برای یک فیلمساز خوب نیست که در اولین ساخته اش با ممنوعیت مواجه شود و گاهی می تواند او را از هدفش دور کند یا سینما را ببوسد و آن را رها کند، اما خوشبختانه این اتفاق برای ربیعی نیفتاد. وی در تازه ترین اظهار نظر خود درباره عدم اکران فیلم «لباس شخصی» در برنامه تلویزیونی «منتقد سینما» گفت: تنها امیدم این است که این فیلم توسط رهبری دیده شود، مشکل من روند قانونی نیست. ، اما اعمال سلیقه افرادی که قدرتی فراتر از قانون دارند.
“در برابر”؛ از جنون عشق تا فریب سیاست
کم نیستند سینماگرانی که دومین فیلم بلندشان به عنوان اولین فیلمشان اکران شد، از جمله حسین دارابی که پیش از اکران «مصالحات» به عنوان اولین فیلمش، اکران عمومی دومین فیلم بلندش «حناس» را تجربه کرد. امیرعباس ربیعی از همان گروه فیلمسازانی است که با دومین اثرش «زاد» در جشنواره فجر 40 حضور یافت و سرانجام پس از دو سال فیلمش اکران عمومی شد.
از نکات قابل توجه این اثر می توان به نامزدی برخی از بازیگران و بازیگران زن فیلم برای دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر 40 اشاره کرد که شاید اصلی ترین آن به لیندا کیانی و نادر سلیمانی بود که به ترتیب نامزد شدند. بهترین بازیگر نقش مکمل زن و برنده سیمرغ بلورین بهترین نقش مکمل مرد. سیمرغ شیشه ای بهترین طراحی صحنه به محمدرضا شجاعی رسید و این فیلم در رشته های دیگر از جمله بهترین بازیگر مرد، جلوه های ویژه میدانی، چهره پردازی و صداپیشگی نیز نامزد دریافت سیمرغ شیشه ای شد.
ربیعی در دومین همکاری خود با مهدی نصرتی پس از «لباس شخصی» باز هم نقش اول فیلمش را به این بازیگر سپرد و از نادر سلیمانی نیز برای ایفای نقشی متفاوت دعوت کرد که منجر به دریافت سیمرغ شد. از دیگر تفاوت های این اثر با فیلم «لباس شخصی» حضور بازیگران سرشناس در فیلم و ساخت نمایشنامه ای به نویسندگی حسین تراب نژاد بود. برخی معتقدند فیلمنامه این فیلم ایراداتی دارد و ربیعی بعداً در گفتگوی اختصاصی با یکی از رسانه ها اظهار داشت: فیلم دیگری که نویسنده آن نباشم کار نمی کنم.
این نکته قابل ذکر است، ساخت فیلمهای سیاسی/جاسوسی با مضمون روایتهای گمشده و حوادث تلخ تاریخ معاصر بهویژه پس از انقلاب، اتفاق خوبی در سالهای اخیر است، زیرا یکی از دلایل اصلی دوقطبی شدن فضای این روزها بی تفاوتی مردم نسبت به تاریخ، تاریخ معاصر است که باعث می شود هر چیزی را به راحتی باور کنند.
آیا «احمد» سورپرایز خواهد بود؟
اما سومین اثر گسترده ربیعی به موضوعی از تاریخ معاصر و معاصر می پردازد. «زلزله بام» که پیش از این تنها 2 اثر داشت، «بیدارشو آرزو» به کارگردانی کیانوش عیاری و «شهر ساکت مینا» به کارگردانی امیرشهاب رضویان. اما «احمد» اولین فیلمی است که مستقیماً به 18 ساعت ابتدایی زلزله مهیب بم می رود و ماجرای قهرمانی شهید احمد کاظمی در این حادثه دلخراش را روایت می کند.
با معرفی بازیگران این نمایش تینو صالحی و توماج دانش بهزادی می بینید که این فیلمساز جوان مانند اولین کارش به سراغ بازیگران سرشناس عرصه تئاتر رفته و این فرصت خوبی برای این دو بازیگر است. که علاوه بر تلاش در نقش های اصلی و مکمل، شانس کسب سیمرغ را نیز دارند.
جالب است بدانید که ربیعی در اکثر آثارش اعم از کوتاه و نیمه فیلم و سه فیلمش تنها با هاشم مرادی به عنوان مدیر فیلمبرداری همکاری داشته است که علاوه بر قوت کار می تواند معایبی را نیز به همراه داشته باشد. شرایط نزدیکی ایده ها از جمله تکرار یک نوع کادربندی در هر سه فیلم. باید منتظر ماند و دید که هاشم مرادی در این اثر چه قاب های ماندگاری برای ما خلق کرده است که شباهتی به «آنتی» و «لباس شخصی» ندارد و گاهی از نظر داستانی دشوارتر است.
مرتضی کهزادی طراح گریم و مسعود سخا دوست آهنگساز از فیلم زاد نیز در دومین همکاری خود با کارگردان در فیلم احمد حضور دارند و این نشان از علاقه کارگردان به همکاری با هنرمندانی دارد که با آنها کار کرده است. قبل از. البته این قانون در مورد بازیگران نمایش صدق نمی کند.
ناگفته نماند که جلوه های ویژه «احمد» نیز بر عهده محمد برادران است. برنده سیمرغ بلورین جشنواره فجر 40 و نامزد سیمرغ در دوره های مختلف جشنواره. این اثر یکی از پروژه های سنگین این طراح جلوه های ویژه به حساب می آید زیرا به راحتی نمی توان بزرگی زلزله عظیم بم را نشان داد.
هنوز اطلاعات دقیقی از این پروژه منتشر نشده است و باید منتظر ماند و دید در فیلم چه اتفاقی میافتد، اما بررسی داستان شانس دریافت سیمرغ را افزایش میدهد.
۲۴۵۲۴۵