محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا در روزنامه اعتماد با عنوان «انتخابات معنای خاصی دارد». در این یادداشت آمده است:
یکی از روزنامه های محترم جوان نوشت که در انتخابات به چه کسی رای بدهیم برای کاهش مقوله انتخابات است. به نوشته این روزنامه، انتخابات اهداف دیگری از جمله امنیت، تداوم نظام، ایستادگی مردم در برابر تحریم ها، وحدت ملی و تجدید میثاق با شهدا دارد.
به نظر می رسد آنچه گفته شد – صرف نظر از اینکه درست باشد یا نه – از موضع نظامیان گفته شده است. یعنی نویسنده از ته جامعه بیرون می آید، در جایگاه بالایی می نشیند و از آنجا به صحنه نگاه می کند و طبیعتاً مسائلی مثل رای مردم و صندوق انتخابات را می بیند.
آیا بهنر لیست قالیبافان را قبول دارد؟ رئوفیان: رای دادن به همه نامزدهای “یک لیست” اشتباه بزرگی است
واکنش سخنگوی جبهه اصلاح طلبان به «تحریم انتخابات»
همچنین اگر از این منظر به انتخابات نگاه کنیم، در واقع باید بپذیریم که مشارکت، صندوق های رای و انتخاب مردم اصلا موضوعیت ندارد و تنها روش است. یعنی انتخابات فقط راه رسیدن به امنیت و تداوم نظام و مواردی از این دست است.
خب، بیایید فرض کنیم این ایده درست است. در چنین حالتی، اگر وسایلی برای تامین امنیت ملی، وحدت و تداوم نظام فراهم شود، می توان انتخابات را تعطیل کرد و با همین روش به هدف مطلوب رسید. اگر انتخاب‌ها را با درختی که برای میوه‌دهی کاشته شده است مقایسه کنیم، می‌توانیم از دیگر برکات آن به عنوان سایه آن بهره ببریم. انتخابات علاوه بر ابراز اراده مردم در انتخاب نامزدها می تواند مایه امنیت، وحدت و استمرار نظام نیز باشد، اما از منظر مردمی که پای صندوق های رای می روند، انتخاب یک نفر است. شخص یا افراد خاصی برای برآوردن خواسته های شما.
در واقع، چیزی که کاملاً مرتبط است، کسب رأی برای یک نامزد خاص است. منظور نویسنده روزنامه فوق الذکر (اهمیت کم یا عدم اهمیت انتخاب افراد) همان چیزی است که در کره شمالی می بینیم. دولت عده ای را به عنوان نماینده مجلس به مردم معرفی می کند و شهروندان به همه نامزدها رأی آری یا نه می دهند.
آیا این روش برای سیستم ما مطلوب است؟ بررسی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و سایر قوانین نشان می دهد که انتخاب شخص (در انتخابات ریاست جمهوری، شورای اسلامی، خبرگان و شوراهای شهر و شهر) جز رای دادن به افراد هدف دیگری ندارد.
به هر حال، این محوریت نقطه شروع کشور به سوی راهبردهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی است. در 11 خرداد 1355، انتخاب خاتمی علیه ناطق، جهت گیری سیاسی کشور را تغییر داد. در سال های 84 و 88 هم همین اتفاق افتاد، در سال های 92 و 96 انتخاب شخصی روحانی رای دادن به برجام بود. در سال 1400 اکثریت مردم و اقلیت با هدف رساندن کشور به وضعیت فعلی به رئیسی رأی دادند.
در واقع خاتمی، احمدی نژاد، روحانی و رئیسی با اینکه نماینده یک تفکر و یک رویکرد بودند، اما خودشان ذهنیت داشتند. در برخی از دوره‌های مجلس، چندین نامزد ظاهراً در یک حوزه انتخاباتی رقابت می‌کردند که گاهی به اصلاح‌طلبان یا اصولگرایان وابسته بودند. اگر انتخاب فرد مهم نبود، مردم می توانستند نام یک جنبش سیاسی را روی برگه رای بنویسند، اما رای دهندگان در واقع نام افراد را روی برگه رای می نوشتند. زیرا؟ زیرا انتخاب فرد مهم است. خلاصه اینکه ارائه این تعریف از انتخابات یعنی رای دادن به مردم فقط کاهش نیست بلکه ترویج است. افرادی (نامزدها) هستند که در صورت داشتن توانایی می توانند مردم را به پای صندوق های رای بکشانند و اگر مشارکت مردم گسترده باشد، اهداف روزنامه جوان و محترم محقق می شود.
2727
