به گزارش مانیبان، بیش از یک ماه از اعلام فساد چای دباش می گذرد. اما جدای از صحبت های اولیه مسئولان، به طرز عجیبی سکوت عمومی در این زمینه حاکم شده است. مشخص نیست این سکوت از کجا ناشی می شود اما چندی پیش حسین مرعشی، دبیرکل حزب کارگزاران طی سخنانی اعلام کرد که شورای عالی امنیت ملی طی نامه ای به روزنامه ها درخواست سکوت در این خصوص را داده است. با سکوت قابل توجهی از سوی شورا مواجه شد.
ادعای عجیب آقای وزیر درباره فساد چای دباش
اما اکنون در آخرین اظهارات رسمی، ابراهیم رئیسی، وزیر اقتصاد با بیان اینکه «قطعاً فساد وجود داشته و کسی تلاشی برای سرپوش گذاشتن بر این مشکل ندارد»، تاکید کرد که «شرکت چای دباش پول خود را بابت ارز دریافت کرده است. برای واردات چای دریافت کرده بود پرداخت شده و اموال مردم به جایی نرسیده است. به بانک مرکزی پول داد، ارز گرفت و قرار بود با آن کالا و تجهیزات وارد کند، نصفش را وارد کرد و نیمی دیگر را وارد نکرد. پولی را از کشور خارج نکرده است، ساختمان ها و ماشین آلات مربوطه نیز در اختیار قوه قضاییه است. وزیری که مانند جواد ساداتی نژاد وزیر مخلوع کشاورزی که ردپایش را در این ماجرا می توان دید، از مجلس به کابینه رئیس جمهور رفته است.
اما نگاهی به اظهارات اولیه مقامات رسمی درباره فساد گسترده چای دباش نشان می دهد که ماجرای دباش چای به گونه ای نیست که رئیسی وزیر اقتصاد آن را ساده می کند.
اولین اظهارات درباره فساد «گروه کشاورزی و صنعت دباش» نشان داد که این فساد از بزرگترین فساد تاریخ ایران که متعلق به بابک زنجانی بود پیشی گرفت و به بزرگترین فساد تاریخ ایران تبدیل شد. اگرچه به گفته رئیس سازمان بازرسی کل کشور، این فساد از سال 1397 آغاز شده است، اما ارقام پولی اختصاص یافته به چای دباش در آن سال و سال بعد با ارقام سال 1400 و به ویژه سال 1401 قابل مقایسه نیست. در مجموع از سال 1398 تا سال 1401 حدود 3 میلیارد دلار (370 میلیون دلار) برای واردات چای و ماشین آلات پیشرفته چاپ و بسته بندی به این گروه صنعتی اختصاص یافته است.
تنها در سال 1401 یک میلیارد و 101 میلیون دلار به واردات چای کمک شده است. ذبیح الله خدایان با بیان اینکه این گروه «به تعهدات خود در قبال یک میلیارد و 400 میلیون دلار ارز دریافتی عمل نکرده و هیچ محصولی وارد کشور نکرده است» گفت:
در حالی که ابراهیم رئیسی و اعضای کابینه اش در ابتدای افشای این فساد، دولت را قهرمان کشف فساد معرفی کردند، اما پس از عبور از مرحله مقصر دانستن دولت قبل و ادعای فساد و سکوت عجیب برای مدتی. ، حالا وارد فاز جدیدی شده اند و وزیر اقتصاد دولت در حال ساده سازی فساد دباش چای است.
این در حالی است که خاندوزی مدعی است شرکت دباش چای «سکه های دریافتی را پرداخت کرده و کالای مردم به جایی نرسیده است»، اما توضیح نداد که چگونه رئیس سازمان بازرسی از عدم تحقق سکه تخصیصی و عدم واردات خبر داده است. .
از سوی دیگر در روند ساده سازی پرونده فساد دباش مشخص نیست که اگر به همین سادگی بود که خاندوزی گفت پس چرا قوه قضاییه برای معاون وزیر کشاورزی کیفرخواست صادر کرد. به گفته محسنی آذهی، در پی فساد در واردات نهاده های دامی که یکی از آنها فساد چای دباش بود، معاون وقت وزیر کشاورزی برکنار و برای وی روند قضایی تشکیل شد. اتهاماتی نیز به جواد ساداتی نژاد وزیر وقت کشاورزی وارد شده است که بر اساس گزارشی از سمت خود برکنار شد. بنابراین اگر این فعل و انفعالاتی که در وزارت کشاورزی دولت رخ داد به همان اندازه که خاندوزی تاکید می‌کند به‌عنوان یک مبارزه ساده با مفاسد بوده است، دلایل این اقدامات قانونی چه بوده است؟
مورد دیگر، پوشش و کتمان فساد توسط حکومت است. اگر سوال به این سادگی است، چرا سخنگوی دولت دلیل استعفای ساداتی نژاد را به تورم جهانی ربط داد؟ بهادری جهرمی گفت: ارزیابی‌ها براساس تورم جهانی و افزایش قیمت‌ها پس از جنگ اوکراین و رکود دوران کرونا انجام شد که منجر به جابجایی مدیریت شد. سوال این است که اگر به این سادگی است و همه سکه ها و پول ها سر جای خود است، چرا وزیر کشاورزی برکنار شد و سخنگوی دولت چرا انتقال او را به زمین و زمان ربط داد؟
جدا از این تخلفات در صادرات چای بی کیفیت ایرانی به کشورهای تولیدکننده چای و فرآوری رسمی و صادرات مجدد آن به ایران تحت عنوان چای ممتاز، در این ساده سازی فساد دباش کجا ایستاده است؟ ?
مهمتر از آن، بخش قابل توجهی از این فساد را می توان در دریافت ارز از دولت و فروش آن در بازار آزاد جستجو کرد. موضوعی که به نظر ابراهیم رئیسی، وزیر اقتصاد، موضوع خاصی به نظر نمی رسد. این اقدام متخلفان علاوه بر هدر دادن ارزهای دولتی موجب اختلال در بازار ارز نیز می شود. و در شرایطی که به گفته مسئولان ذیربط، کشور برای تامین ارز واردات دارو و شیرخشک با مشکل مواجه است، این میزان ارز دولتی چگونه به یک شرکت اختصاص یافته است؟
دولت هایی که می خواهند قهرمان کشف فساد باشند و ماجرا را ساده جلوه دهند، بهتر می دانند که مبارزه با فساد برای دولتی که فساد در آن به سطوح بالایی نفوذ کرده است، کاری نامتعادل و بدون هیچ گونه عملیات روانی است که شامل شبکه های اجتماعی و شبکه های اجتماعی می شود. ساده سازی آنها، یک دلار. از حجم این فساد کم نمی شود.
منبع: خبرآنلاین
