تشکیل این محل های زخم و آسیب در واقع یک روش ترمیم است که بدن برای ترمیم زخم زمانی که پوست عمیق تر از لایه سطحی آسیب دیده است، استفاده می کند.
اگرچه اسکار بسیار رایج است، اما برخی از آنها بیشتر قابل توجه هستند و بسیاری از افراد برای بهبود ظاهر پوست خود می خواهند از شر آنها خلاص شوند.
برخی از این زخم ها به مرور زمان محو می شوند. اگرچه هیچ درمانی برای اسکار وجود ندارد، اما برخی از درمان های پزشکی و خانگی بسته به نوع اسکار می توانند ظاهر آن ها را کاهش دهند.
انواع زخم ها و نحوه تشکیل آنها
انواع مختلفی از محل زخم وجود دارد. این اسکارها از بافت اسکار و آسیب پوست ایجاد می شوند تا فضاهای ناشی از زخم های پوستی را پر کنند.
این محل‌های زخم به دلایل مختلفی مانند جراحت، جراحی، عفونت یا التهاب بافت ایجاد می‌شوند.
هر جا که پوست آسیب ببیند، جای زخم باقی می ماند. محل این زخم ها صاف، دندانه دار، توده ای یا رنگی و برای هر فرد متفاوت است. به این ترتیب، هیچ دو محل زخم دقیقاً شبیه هم نیستند.
بسته به اندازه زخم و عمق آن، علت زخم (جراحی، سوختگی یا آکنه)، محل آسیب روی بدن و نحوه درمان زخم، ظاهر جای زخم ممکن است متفاوت باشد. .
عوامل موثر بر ظاهر زخم:
اسکار کلوئید
اسکار کلوئیدی اسکار برجسته ای است که روی پوست ایجاد می شود و بر خلاف سایرین بزرگتر از زخمی است که باعث آن شده است.
شکل گیری کلوئید ممکن است ماه ها یا حتی سال ها طول بکشد و ممکن است در حین رشد باعث درد یا خارش شود.
برخی از پوست ها مستعد ابتلا به کلوئید هستند و این نوع اسکارها اغلب پس از مواردی مانند آکنه یا آبله مرغان، سوراخ کردن بدن مانند سوراخ کردن گوش، زخم های ناشی از بریدگی، جراحی، خراش یا بیماری های پوستی و همچنین خالکوبی ظاهر می شوند.
علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که ژنتیک در ایجاد کلوئید نقش دارد. حدود 33 تا 50 درصد از افرادی که مستعد تشکیل کلوئید هستند، یکی از بستگان خونی آنها نیز این تمایل را داشته است.
اسکار هیپرتروفیک
اسکار هیپرتروفیک یک اصطلاح پزشکی برای اسکار برجسته است. یک اسکار هیپرتروفیک روی پوست ایجاد می‌شود و ظاهری برجسته و محکم برای جای زخم ایجاد می‌کند که ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد تا بهبود یابد.
این نوع اسکار می تواند در هر جایی از بدن ظاهر شود، اما بیشتر در قسمت بالایی پشت، سینه یا شانه ها دیده می شود.
محل زخم آتروفیک
این محل‌های زخم در زیر پوست ایجاد می‌شوند و ظاهری فرورفته و حفره‌دار به پوست می‌دهند. محل های زخم آتروفیک عمدتا در صورت دیده می شود. این اسکار معمولاً پس از برطرف شدن آکنه شدید و آبله مرغان ظاهر می شود. این محل‌های زخم معمولاً با افزایش سن و افتادگی پوست بیشتر دیده می‌شوند.
محل زخم انقباض
اسکار انقباضی یا اسکار انقباضی زمانی رخ می دهد که ناحیه وسیعی از پوست آسیب دیده یا از بین برود، مانند سوختگی شدید.
در محل زخم منقبض شده، لبه‌های پوست به هم نزدیک می‌شوند و باعث سفت شدن پوست آن ناحیه می‌شود و حتی ممکن است حرکت قسمت آسیب‌دیده بدن را دشوار کند.
به عنوان مثال، اسکار انقباضی در مفصلی مانند زانو خم شدن یا صاف کردن مفصل را دشوار یا حتی غیرممکن می کند.
زخم به شکل یک خط نازک است.
اسکار خط ریز یک پدیده طبیعی است که پس از بریدگی در پوست یا بریدگی جزئی مانند جای زخم جراحی یا بریدگی چاقو ایجاد می‌شود.
زخم های کوچک معمولاً به صورت خطوط قرمز و برجسته ظاهر می شوند که با گذشت زمان نرم شده و ناپدید می شوند، اگرچه به طور کامل ناپدید نمی شوند.
محل زخم گسترده
محل زخم پهن زمانی رخ می دهد که زخم های کوچک، مانند زخم های بعد از جراحی، کشیده و گشاد شوند. این اسکار صاف، رنگ پریده و بدون درد است. علاوه بر این، معمولاً پس از جراحی زانو یا شانه ظاهر می شود. این محل زخم که مانند یک ترک در پوست است، بعد از بارداری و کاهش وزن نیز قابل مشاهده است.
راه حل هایی برای از بین بردن جای زخم
به نوشته روزنامه Independiente، اگرچه محل زخم ها معمولاً به مرور زمان از بین می رود، اما به طور کامل از بین نمی رود. برخی از درمان های پوستی می توانند به محو شدن ظاهر این زخم ها کمک کنند. البته عوامل متعددی مانند سن، سابقه پزشکی، وضعیت سلامتی و همچنین نوع، محل و شدت زخم در درمان‌های پزشکی نیز در از بین بردن ظاهر اسکار مهم هستند.
چند روش پزشکی برای محو کردن جای زخم:
ورق ژل یا سیلیکون
سیلیکون می تواند با کاهش تورم، قرمزی، اندازه و سختی، ظاهر اسکار را به حداقل برساند. سیلیکون همچنین می تواند از تشکیل اسکارهای برجسته جلوگیری کند.
ورقه های ژل سیلیکون نازک و چسبنده هستند و معمولا برای روزها و گاهی ماه ها روی جای زخم باقی می مانند.
استروئیدها
استروئیدها نیز یک گزینه درمانی مناسب برای درمان اسکار کلوئید هستند. استروئیدها به بافت اسکار تزریق می شوند تا اندازه و سختی اسکار کاهش یابد. علاوه بر این، این روش درمانی ممکن است علائم ناراحت کننده در محل زخم، مانند احساس خارش و سوزش را کاهش دهد.
لیزر درمانی
لیزر درمانی گزینه ای برای بهبود انواع اسکارها، از جمله اسکارهای برجسته یا فرورفته ناشی از آکنه و کلوئید است. لیزر درمانی می تواند ظاهر اسکار و همچنین درد، خارش یا محدودیت حرکتی مرتبط با اسکار را کاهش دهد. این یک روش درمانی پیچیده است و باید از نور خورشید دور بود.
تزریق فیلر پوستی
تزریق فیلر یا فیلر پوستی روش دیگری برای ترمیم زخم است. در این صورت با تزریق حجم دهنده ها به خطوط ریز زخم می توان ظاهری کاملتر و سالم تری برای پوست ایجاد کرد.
لایه برداری شیمیایی
لایه برداری شیمیایی می تواند با برداشتن لایه بیرونی یا رویی پوست، اسکارهای سطحی و نه عمیق را درمان کند. پوست جدیدی که ایجاد می شود ظاهر صاف تری به پوست می دهد.
یکی دیگر از روش های درمانی استفاده از برخی کرم های دارویی است. کرم ها به صورت موضعی روی جای زخم اعمال می شوند و بسته به دفعات و مدت زمان استفاده، انواع مختلفی دارند. در این موارد حتما باید با یک متخصص بهداشت و پزشک مشورت کنید.
برخی افراد نیز برای کاهش سطح ناخوشایند این زخم ها به درمان های خانگی روی می آورند.
آلوئه ورا
آلوئه ورا یک گیاه دارویی است که هر نوع زخم اعم از سوختگی و زخم های جراحی را التیام می بخشد. آلوئه ورا معمولاً به صورت ژل یا پماد مصرف می شود.
عسل
عسل قرن هاست که به عنوان یک داروی سنتی برای التیام زخم مورد استفاده قرار می گیرد زیرا PH پایین آن محیط مناسبی را برای اجزای ترمیم کننده پوست از جمله تولید کلاژن فراهم می کند.
سرکه سیب و روغن نارگیل از دیگر موادی هستند که خاصیت ضد میکروبی دارند، اما هیچ مدرک علمی دال بر اثر آنها بر روی جای زخم وجود ندارد.
داروها بهترین گزینه برای بهبود ظاهر زخم هستند. اگر به دنبال درمان های طبیعی هستید، بهتر است با یک متخصص سلامت صحبت کنید.
آنچه دیگران می خوانند
