یحیی که در پاییز 1397 و در اواسط لیگ 19 وارد پرسپولیس شد، 4 فصل در این تیم ماندگار شد و در نهایت پس از اصرار بر استعفا و جدایی، اردوی سرخ ها را ترک کرد. دلیل این تصمیم مشخص نیست و برخی اصرار دارند که مدیریت باشگاه به هر دلیلی نتوانسته شرایط مناسبی برای ادامه کار او فراهم کند. به هر حال تا زمانی که خود گل محمدی در این مورد اظهار نظر صریح و علنی نکند، نمی توان قضاوت کاملی داشت. به هر حال باشگاه از جدایی گل محمدی خبر داد و رضا درویش مدیرعامل سرخپوشان گفت 10 گزینه خارجی برای جانشینی او وجود دارد و نام نفر نهایی در پایان هفته اعلام می شود. . برای خلاصه ای از دوران حضور گل محمدی در پرسپولیس، می توان روی چند کلیدواژه اساسی تمرکز کرد.
جام: این مهمترین کلمه است. یحیی سه بار روی نیمکت پرسپولیس قهرمان لیگ برتر شد. او در فصول 19، 20 و 22 در راس فوتبال باشگاهی ایران قرار داشت و در فصل گذشته نیز جام حذفی را به دست آورد. به اینها باید قهرمانی دو سوپرجام را هم اضافه کنیم که نشان می دهد گل محمدی با افتخارات فراوان پرسپولیس را ترک می کند. بر اساس این نتایج نام او در تاریخ این باشگاه و فوتبال ایران ماندگار خواهد شد. برای هر مربی دیگری واقعا سخت است که به این سطح از افتخارات نزدیک شود.
VAR: داستان این یکی غم انگیز است. سه فصل پیش پرسپولیس به رهبری یحیی گل محمدی به فینال لیگ قهرمانان آسیا صعود کرد و چیزی برای پرکردن جای خالی ویترین پرطرفدارترین باشگاه ایران باقی نمانده بود، اما در نبرد نهایی مقابل اولسان هیوندای، تیم سرخ شده او مجبور شد دوبار ضربات پنالتی را با حکم کمک داور ویدیویی اعلام کنید. پر خونه غیرضروری احمد نوراللهی و هندبال باورنکردنی مهدی شیری دو صحنه ای بود که پیروزی پرسپولیس در فینال را به شکست تبدیل کرد و تصویری غم انگیز از این فناوری روز جهانی فوتبال در ذهن گل محمدی به جا گذاشت. بعدها در دربی اخیر تهران، VAR با بی توجهی به کارت قرمز امید حمیدی فر و اعلام پنالتی در دقایق پایانی به سود استقلال، یک برد مهم را از پرسپولیس گرفت. بردی، اگر ایستاده بود، ممکن بود اصلاً استعفا نمی داد.
قهر: صحبت های زیادی در این باره شده و کار به جایی رسیده که رسانه های مختلف در این مدت زمان استعفای گل محمدی را تعیین کرده اند! آنها که بیشتر رسمی و جدی بودند بیش از 7 مورد استعفا و تهدید به استعفا داشتند که در نهایت برای هفتمین بار وارد فاز نهایی شدند. به ندرت می توان مدیری را پیدا کرد که یحیی در پرسپولیس با او اختلافی نداشته باشد. حتی محمدحسن انصاری فرد که با هزینه مالی و اعتباری گزاف گابریل کالدرون را در لیگ 19 اخراج و یحیی را جایگزین او کرد، بلافاصله با گلایه شفاهی این مربی از مشکلات مالی مواجه شد! بعدها افرادی مانند صدری، سامی و به ویژه رسول پناه در کنار درگیری با یحیی قرار گرفتند و در نوبت رهبری درویش، اوضاع چنان از کنترل خارج شد که دیگر ادامه با آنها ممکن نبود. به هر حال همه می دانند که سبک مدیریتی در فوتبال ایران اصلا استاندارد نیست. در این میان یحیی هم روحیه تندخویی داشت که یکی پس از دیگری دردسر ایجاد می کرد.
ستاره سازی: ما گفتیم که افتخارات یحیی در پرسپولیس بسیار زیاد است و وقتی فردی این همه موفقیت کسب کرده، حتماً فواید زیادی هم به دست آورده است. با این حال نمی توان نقاط ضعف آن را نادیده گرفت. یکی از مهمترین آنها تأثیر کمتر ایده آل بر روی ستاره ها بوده است. بازیکنانی مثل رضا اسدی، مهدی عبدی، سعید صادقی و… زیر نظر یحیی ماندند. علاوه بر این، او خریدهای معمولی و کم تاثیر زیادی برای پرسپولیس انجام داد و در این دوره فوق العاده چهار ساله، به ندرت به پدیده جدیدی تبدیل شد. شاید فقط بتوانیم به محمد عمری اشاره کنیم که در مجموع چندان خوب نیست. خیلی ها امیدوار بودند که وقتی یحیی رفت، میراث بهتری برای نفر بعدی به جا بگذارد.
اقبال اجتماعی: حقیقت این است که وقتی یحیی گل محمدی از پرسپولیس جدا شد، پایگاه اجتماعی یحیی گل محمدی قابل قبول بود و حتی بسیاری از هواداران تیم های رقیب به او احترام می گذاشتند. طبیعتاً مواضع یحیی به گونه ای بود که برای او این سرنوشت را رقم زد.
ماهیت فوتبال: در نهایت باید به این نکته اشاره کرد که فوتبال مانند خود زندگی دارای فراز و نشیب هایی است. برخی معتقدند تصمیم یحیی برای خداحافظی زمانی قطعی شد که این مربی پس از شکست خانگی پرسپولیس مقابل الدیل و حذف از لیگ قهرمانان آسیا، شعار هیاکان، راهکان را از هواداران شنید. 6 ماه پیش آنها پس از دوبل در لیگ و جام حذفی قهرمانی محبوب و بی عیب و نقص محسوب می شدند، اما حالا ورق برگشته است. این جوهره فوتبال است و شاید کسی را نتوان سرزنش کرد. برای مقایسه کافی است به پپ گواردیولا نگاه کنید که پس از کسب سه گانه در فصل گذشته و ارائه زیباترین فوتبال جهان، امسال نیز پس از کسب نتایج بدی به عنوان سرمربی منچسترسیتی، توسط هواداران هو شد. خوب یا بد، فوتبال همین است. کسی چه می داند؟ شاید یحیی به پرسپولیس برگشت و موفقیت هایش را تکرار کرد.
