به گزارش بازار، دزموند لاچمن معتقد است که افزایش نرخ های بهره با سریع ترین سرعت در دهه های اخیر، زمینه را برای دور دیگری از بحران بانکی منطقه ای آمریکا فراهم کرده است. در این مورد، بانک‌های منطقه‌ای – مانند سیلیکون ولی که سال گذشته سقوط کرد – انتظار می‌رود که اعتبار کسب‌وکارهای کوچک و متوسط را که ستون فقرات بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی و درآمدزایی ایالات متحده هستند، کاهش دهند.
این نویسنده که از اقتصاددانان برجسته و همکار موسسه امریکن اینترپرایز است، در ادامه افزود: بدبینی به بانک های منطقه دو دلیل دارد. اول، سیاست نرخ بهره تهاجمی وزارت خزانه داری ایالات متحده به عنوان یک کل باعث زیان های عظیم ارزش بازار در سبد اوراق قرضه ذخیره بانک شده است. زیان کل بخش بانکی حدود 600 میلیارد دلار برآورد شده است. دوم، بانک های منطقه ای تا حد زیادی تحت تاثیر مشکلات در بخش املاک تجاری کشور هستند.
یک مطالعه اخیر توسط دفتر ملی تحقیقات اقتصادی، شدت مشکلات پیش روی بانک های منطقه ای آمریکا را برجسته کرد. این مطالعه نشان داد که تا 385 بانک منطقه ای در صورتی که نرخ بهره نزدیک به سطح فعلی خود باقی بماند و شرکت های املاک تجاری پرداخت وام را متوقف کنند، ممکن است با شکست مواجه شوند.
این مقاله دلیل دیگری، شاید حتی جدی‌تر، برای نگرانی در مورد اقتصاد آمریکا را ذکر می‌کند: وضعیت مالی وخیم عمومی این کشور، و می‌افزاید: «در زمان‌های قدرت اقتصادی، زمانی که ایالات متحده باید مازاد بودجه داشته باشد، کسری بودجه کشور است. بیش از 6 درصد تولید است. تولید ناخالص داخلی است و انتظار می رود سال ها در این سطح باقی بماند. دفتر بودجه غیرحزبی کنگره هشدار داد که تا سال 2030، بدهی ملی نسبت به اندازه اقتصاد ممکن است به سطوحی مشابه با آنچه در پایان جنگ جهانی دوم مشاهده شد، برسد.
نگارنده در پایان با اشاره به هشدار موسسات رتبه بندی اقتصادی می نویسد: در صورت عدم اصلاح روش های بودجه ریزی، رتبه اعتباری دولت آمریکا ممکن است کاهش یابد. این امر می تواند ایالات متحده را در معرض یک بحران عظیم دلار قرار دهد و به دوره ای دیگر از تورم منجر شود.
