گزارش کردن خبرگزاری بیشتر به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای جوانان ایران، مراسم اختتامیه پنجمین همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران در روز سه شنبه 7 آذر 1402 با حضور مهدی آذرپندار، مدیر عامل انجمن فیلم جوانان ایران، سعید برگزار شد. پوراسماعیلی معاون آموزشی و پژوهشی انجمن، اعضای هیئت داوران این دوره از کنگره و جمعی از علاقمندان به حوزه مطالعات فیلم کوتاه در خانه اندیشه ورزان ایران دیدار کردند.
در این مراسم که با ارائه آثار پذیرفته شده به کنگره آغاز شد، پس از بحث و گفتگو پیرامون آثار پیشنهادی مجریان و اساتید، منصور ابراهیمی به عنوان دبیر علمی کنگره و نماینده هیئت داوران این دوره شرکت کرد. سید حسن حسینی، مجید شیخ الاسلامی و رامتین شهبازی روسای همایش، بیانیه پنجمین کنفرانس را قرائت کردند.
سپس به چهار اثر ارائه شده در همایش بدون اولویت جوایزی اهدا شد:
حسین ایران پور; مقاله استفاده از قابلیت های بومی ژانر فیلم رزمی در حوزه فیلم کوتاه
پژمان تفوری; مقاله آسیب شناسی نقش فیلم کوتاه ایرانی در شکست تولید ژانر داخلی با نگاهی به فیلم کوتاه کره جنوبی
محمدمهدی عباس آبادی; مقاله قابلیت های اقتباسی قصه های عامیانه ایرانی در فیلم های کوتاه ژانر فانتزی
قرارداد فلاحی; مقاله «دنیای سینمای وحشت و بومی‌سازی فیلم کوتاه، تحلیل سینمای وحشت از منظر ویژگی‌های ژانر و مولفه‌های بومی»
در ادامه منصور ابراهیمی درباره عنوان و موضوع ششمین همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران گفت: عنوان پیشنهادی ما برای ششمین همایش، امکانات بومی ژانرهای ترکیبی و اهمیت چرخه های تولید است. ما می دانیم که خلوص عمومی ممکن نیست. انواع ژانرهای ادبی و هنری که در تاریخ کشور ما سابقه دارند، همواره در تلاش برای ادغام و حتی مسخ بوده اند. ادبیات فارسی در تبدیل حماسه پهلوانی به حماسه عرفانی ابایی نداشته است. حتی در شاهنامه فردوسی آمیختگی اسطوره، حماسه پهلوانی، حماسه تراژیک و تاریخ طبیعی شمرده شده است.
وی تصریح کرد: چرخه تولید نیز یک فرآیند بازخوردی است که نشان می دهد روابط سرمایه گذاری، تولید، مصرف، توزیع و… آنها یک حلقه بازخورد را تشکیل می دهند که اگر هر قطعه به قسمت های دیگر تغذیه نکند یا جایی در این چرخه معیوب باشد، روند تولید و پردازش قطع می شود.
ابراهیمی با بیان اینکه حوزه پژوهشی پیشنهادی ما اگرچه محدود است، طیف وسیعی از مقولات را در بر می گیرد: از تلاش های نظری برای بحث جنسیت، آمیختگی و چرخه تا خوانش چرخه ای تولید در سینمای قدیم و جدید ایران یا بررسی موضوعی خاص. چرخه (کمدی، ملودرام، دفاع مقدس و …) یا تحقیق تطبیقی در روش های مختلف تولید ادواری این ژانر، از تولید کلاسیک و شرکت محور (هالیوود، ژاپن) تا تولید چرخه ای در غیاب شرکت و حتی مطالعه. تولیداتی که در غیاب اقتصاد بازار (رومانی یا یوگسلاوی در دوران سوسیالیسم) یا نمونه های مختلط (چین در سال های اخیر) گسترش یافته است.
دبیر علمی همایش مطالعات فیلم کوتاه تهران در پایان تصریح کرد: برای دستیابی به مولفه های پایدار بومی سازی زمان بیشتری نیاز است و ما حاضریم این عرصه را باز نگه داریم. امیدواریم نسل های جدید و مبتکر ما به گونه ای پیش بروند که حتی انتظارات ما را پشت سر بگذارند و به ما نوید یک کار طولانی در عرصه عمل را بدهند.
سید حسن حسینی یکی از اعضای هیئت داوران این پنجمین همایش به ارائه توضیحاتی برای حاضرین پرداخت و گفت: آقای ابراهیمی کلیات را بیان کردند، یک قسمت از موضوع تحقیق در واقع تولید چرخه ای است و بخشی دیگر را الگوی شرکت بیان کردند. . مدل گرا مانند سینمای آمریکا در سال هاست که دوران کلاسیک بر انحصار شرکت ها در قراردادها متمرکز شده است، مثلاً در ژاپن شرکت هایی مانند سوچیکو و … یا هر شرکت دیگری نمی توانند از نمایندگان شرکت های دیگر استفاده کنند. وقتی می گوییم تولید چرخه ای که شرکت محور نیست، دو مدل برای این سوال در نظر گرفته ایم، یکی سینمای ایتالیا در یک دوره 30 ساله مشخص که سینمای ایتالیا سالانه 300 فیلم تولید می کرد و در سال هایی که ایران فیلم هایش را عرضه می کرد. از ایتالیا.
وی تصریح کرد: نمونه دیگر سینمای هند است که از نظر کمی بزرگترین تولیدکننده فیلم است و سالانه هزاران فیلم تولید می کند اما هند انحصاری که در سایر کشورها و شرکت ها وجود دارد ندارد و قراردادها به راحتی تقسیم می شود. اما اهمیت این موارد چیست؟ خب سینمای ایران تجارت محور نبوده است، سینمای ایران صنعتی نبوده است و نحوه تولید ما به گونه ای بوده که مثلا «گنج قارون» در یک فیلم پویا تولید شد و دیگر اهمیتی نداشت و مطالعات دیگر. از این مدل به چند سال است که به طور خاص از آن استفاده می کنند؟ مثلاً در دوره اصلاحات، یک سری فیلم به نام فیلم دختر و پسر مد شد؛ اینها ملودرام های عاشقانه بود و به اشتراک گذاشته می شد. امروز درباره فیلم فسیل صحبت می کنیم و آیا در سال های اخیر نمونه های مشابهی خواهیم داشت یا خیر؟
حسینی در پایان تصریح کرد: بنابراین از آنجایی که شکل مدل ما از گذشته بسیار شبیه به این مدل بوده است، تحقیق و شناخت اینها به درک تولید چرخه ای در ایران کمک می کند. متأسفانه در مقاله‌ها این سوء تفاهم داشتیم که سینمای فارسی را یک ژانر می‌دانستند، در حالی که سینمای فارسی یک تولید چرخه‌ای است. ما یک سری چرخه هایی داریم که در طول زمان با هم هستند و تاریخ سینمای ما را شکل داده اند و نزدیک ترین راه به تولید صنعتی هستند که البته هرگز به آن نرسیده ایم، بنابراین اگر محققین روی الگوها کار کنند تا چرخه تولید در سینمای ایران را بفهمند. از گذشته تا امروز کمک کرده است.
آذرپندار: توانمندی های دینی بومی ایران مغفول مانده است
مهدی آذرپندار، مدیرکل انجمن سینمای جوانان ایران در پایان این مراسم گفت: اگر امروز بحث جدی بر سر این است که آیا دولتی با مختصات دولت فعلی باید از فروش فیلم خوشحال باشد یا خیر. به این دلیل است که سینمای ایران وارد دوقطبی شده است که باید بین ژانر فیلم‌های اجتماعی تلخی که واسطه برخی فیلم‌های جشنواره‌ای یا مضامین آتش‌زا در اکران‌ها یا کمدی‌های موفق هستند کدام را انتخاب کنیم و برخی از دولت‌ها تصمیم به کنار گذاشتن می‌گیرند و برخی دولتی‌ها. به سمت دیگر.
وی ادامه داد: مشکل این است که هر دولتی با فکری می آید، خیلی ها به هیچ کدام از این دو قسمت راضی نیستند، دلیلش هم این است که سینمای ایران بین دو ژانر محدود گرفتار شده و فضای دیگری وجود ندارد که بتواند از جعبه اش حرف بزند. دفتر صحبت کنید و هیچ یک از اینها را در نظر نگیرید زیرا هیچ گزینه دیگری وجود نخواهد داشت.
وی تصریح کرد: امروز ژانر مسیری جدی و حیاتی برای سینمای ایران است که می تواند خود را از این دوگانگی رهایی بخشد و اگر بتوانیم نوعی فیلم ژانر ملی مثلاً در ژانر بسازیم، دیدن آن راحت تر از همیشه است. از وحشت، این وحشت ایرانی است که احتمالاً برای مخاطب جذاب است، وگرنه ممکن است فاقد قابلیت‌های زیرساختی باشیم و مهمتر از همه تجربه‌ای که در سینمای ایران در فضای عمومی وجود ندارد، نمی‌توانیم با فیلم‌های ترسناک دیگر رقابت کنیم. کشورها مگر اینکه طعم ایرانی در آنها وجود داشته باشد که برای مخاطبان ایرانی جذاب باشد.
مدیرعامل انجمن فیلم جوانان ایران گفت: زمانی که بحث اصالت را مطرح می کردیم، خیلی دلم می خواست در این مقالات به ظرفیت های دینی و مذهبی ایران توجه کنم. ژانر وحشت یا موضوعی مانند شکست زمان. ، که قابلیت های خود را در سینمای فانتزی و علمی تخیلی دارد. مثلاً امیرالمومنین علی (ع) می فرماید: «خودت را در هر چه می ترسی بیفکن». این یک مانیفست متفاوت از آن چیزی است که تحت عنوان ژانر وحشت دیده ایم. در ادامه این بیان می فرمایند «چون رنجی که در اثر دوری از آن به تو می رسد، از ترست بیشتر است». این یک مانیفست است و ما می‌توانیم برای آن ایده تولید کنیم و چیزهای زیادی از این قبیل و همه اینها برای ماست و در هیچ جای دیگری نمی‌توانیم آن را پیدا کنیم. اینها موضوعات جدیدی است که می توانیم به آنها بپردازیم، این فقط یک بحث در مورد ترور بود، در حالی که در چندین مورد می توان به مسائل محلی مربوط به دین توجه کرد.
