گزارش کردن خبرگزاری مهر، مجتبی شجاعی – کارشناس مسائل سیاسی، هفتاد و پنجمین سالگرد تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در شرایطی آغاز می شود که اخبار تکان دهنده و تصاویر دلخراش از جنایات صهیونیست ها در غزه و کرانه باختری به شدت تاثیرگذار است. عواطف و احساسات جامعه جهانی به ویژه مسلمانان. جراحت به دار آویخته شد
اقدامات قانونی رژیم صهیونیستی علیه کودکان، زنان و غیرنظامیان بی دفاع غزه طی دو ماه گذشته نقض کامل موازین حقوق بشر و حقوق بشر بین المللی است.
ظلم بزرگی که این روزها نتیجه یکی از پرده های ظلم را به خود دیده و رژیم اسراییل یک زندان بزرگ در فضای باز برای دو و نیم میلیون نفر ایجاد کرده است.
طبق گزارش رسانه ها بین المللی و بررسی شواهد، تصاویر و گزارش های نشان داده شده نشان می دهد که مجموعه متنوعی از مهمترین موازین اساسی و عرفی حقوق بین الملل و مقررات حاکم بر حقوق بین الملل بشردوستانه در جریان جنگ اخیر این رژیم در سطح بسیار وسیعی نقض شده است. مردم ساکن در نوار غزه
فاجعه غم انگیزی که امروز در نوار غزه در حال رخ دادن است و بزرگنمایی رسانه ها و به حداقل رساندن یک فاجعه عظیم و غیرانسانی، همین داستان و تناقض همیشگی است که حمله به نظامیان صهیونیست که به کشتار مردم بی دفاع متوسل شده اند، نقض انسانیت است. حقوق. او آنها را انسان می نامد، اما کودکان و نوزادانی که در اثر حملات موشکی پی در پی رژیم صهیونیستی جان خود را از دست می دهند را انتقام می خواند و حقوق بشر را بر اساس معیارها و منافع دوگانه خود تعریف می کند.
وقتی دولت‌های غربی از حقوق بشر به عنوان ابزار بازی‌های سیاسی در عرصه بین‌المللی استفاده می‌کنند، بیشترین آسیب به حقوق بشر وارد می‌شود و حقوق بشر به معنای عام آن نیست، بلکه در قالب گزینشی از اصول حقوق بشر استفاده می‌شود.
کشورهای غربی نگاه ویژه و گزینشی خود به حقوق بشر را تنها نگاه مثبت و صحیح به این مفهوم دانسته و سعی در تحمیل آن به تمامی کشورهای جهان دارند.
از یک سو در مورد نقض حقوق بشر در غزه باید توجه داشت که اقدامات اسرائیل در غزه نه تنها جنایت جنگی، بلکه جنایت علیه بشریت و از سوی دیگر مصداق تجاوز است.
از این نظر، این جنایت جنگی است که در آن هیچ یک از اصول حقوق بشردوستانه رعایت نشده است و این رژیم شروع به کشتار غیرنظامیان کرده است و به همین دلیل جنایت علیه بشریت است که می تواند از محدوده منطقه ای غزه و غزه فراتر رود. مناطق دیگر و سایر نقاط جهان را شامل شود زیرا این رژیم آغاز بود.
نگرانی‌ها در مورد جنگ غزه زمانی دردناک‌تر می‌شود که قدرت‌های بزرگ جهان رویکردی دوجانبه و ابزاری مبتنی بر توانایی‌های ناعادلانه و حق وتوی خود اتخاذ کرده‌اند.
بخشی دیگر از حمایت از کودک‌کشی رژیم صهیونیستی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی مجازی انجام می‌شود، زیرا برخی از شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه توییتر، انتشار هرگونه خبر و تحلیل درباره مقاومت فلسطین را ممنوع کرده و حساب کاربرانی را که قصد انتشار دارند مسدود می‌کنند. چیزی در این زمینه .
طی چند روز اخیر شاهد بودیم که پس از فعال شدن ماده 99 منشور ملل توسط آنتونیو گوترشجلسه اضطراری شورای امنیت بعدازظهر جمعه برای رای‌گیری درباره قطعنامه پیشنهادی امارات برگزار شد و متأسفانه در نهایت از 15 عضو شورای امنیت، 13 عضو شورای امنیت رای موافق، یک عضو، اتحادیه اروپا رای مثبت دادند. ایالت های آمریکا رای مخالف دادند و یک عضو انگلیس و عضو دیگر این شورا رای ممتنع دادند، به این معنی که آمریکا عملاً قطعنامه پایان جنگ غزه را خودش به تصویب رساند. وتو انجام داد
در تمام سال های تشکیل رژیم صهیونیستی و اشغال آن، اغلب بوده است نویسنده قطعنامه هایی در رابطه با مسائل فلسطین و رژیم صهیونیستی وجود داشته و در بیشتر این موارد، ایالات متحده آمریکا نقش مهم و کلیدی داشته است.
متأسفانه آمریکا و دیگر متحدان غربی آن برای کاهش فشار بر این رژیم سپر دفاعی گسترده سیاسی، اقتصادی و نظامی را در مقابل رژیم صهیونیستی قرار داده اند و رژیم صهیونیستی به راحتی به اقدامات نسل کشی و جنایتکارانه خود در این رژیم ادامه می دهد. سایه حمایت آمریکا
از سوی دیگر، نقش حقوق بشر اسلامی در وضعیت کشتار مردم مسلمان غزه بسیار روشن و حیاتی است. متأسفانه کنارگذاشتن مقوله حقوق بشر اسلامی توسط کشورهای اسلامی، مشکلات و بحران را در این کشورها تشدید کرده است. بنابراین اگر این مقوله در جای خود قرار می گرفت و جامعه اسلامی متحد می شد، قطعا رژیم صهیونیستی نمی توانست مردم غزه را تا این حد هدف حملات خود قرار دهد، در حالی که کشورهای اسلامی باید به قوانین منطقه ای و بین المللی تکیه کنند. برای محافظت از مردم فلسطین
بارها از سران کشورهای غربی شنیده ایم که رژیم اسرائیل حق دفاع از خود را دارد، اما یک بار هم نشنیده ایم که فلسطین حق دفاع از خود را دارد.
سرانجام، تاریخ 70 ساله رژیم صهیونیستی گواه این است که خشونت هرگز به امنیت اسرائیل پایان نمی دهد و اراده ها با نسل کشی نمی شکند.
اگر تمام نیروهای مسلح را هم نابود کنند که البته غیرممکن است، در نهایت جامعه زخمی فلسطین قیام خواهد کرد و حقوق سرزمینش را از اشغالگر خواهد گرفت.
