اخترشناسان سیاره ای عظیم را شناسایی کرده اند که به دور یک ستاره کوتوله قرمز، نوعی که معمولا در کهکشان راه شیری ما یافت می شود، می چرخد.
این سیاره که LHS 3154 b نام دارد، حداقل 13 برابر جرم زمین است و به دور ستاره ای با جرم تنها 11 درصد خورشید ما می چرخد، که دانشمندان را بر آن داشت تا در نظریه هایی درباره چگونگی تشکیل سیارات در اطراف چنین ستاره های کوچکی تجدید نظر کنند.
این تحقیق که توسط سووارات مهادوان، ستاره شناس ایالت پن، انجام و منتشر شده است، نشان می دهد که نسبت جرمی بین سیاره تازه کشف شده و ستاره آن بیش از 100 برابر بیشتر از نسبت بین زمین و خورشید است.
این یافته شگفتانگیز است زیرا قبلا تصور میشد کوتولههای قرمز، که بسیار کوچکتر و جرمتر از خورشید ما هستند، قادر به میزبانی سیارات بزرگ نیستند.
LHS 3154، ستاره میزبان این سیاره مرموز، تنها 50 سال نوری از زمین فاصله دارد. علیرغم اینکه بسیار نزدیک است، با جرمی درست بالاتر از آستانه مورد نیاز برای پشتیبانی از همجوشی هیدروژن، به سختی آنقدر درخشان است که بتوان آن را به عنوان یک ستاره طبقه بندی کرد.
سیاره LHS 3154 b فقط در 2.3 درصد فاصله زمین از خورشید به دور ستاره خود می چرخد و هر 3.7 روز یک بار به دور ستاره خود می چرخد، حتی نزدیکتر از عطارد به خورشید ما در منظومه شمسی.
ظاهراً ترکیب و اندازه LHS 3154 b مشابه نپتون، کوچکترین غول گازی منظومه شمسی است که تقریباً چهار برابر قطر زمین است.
با این حال، به دلیل مدار نزدیکش به ستاره میزبان و طبیعت احتمالی گازی آن، بعید است که میزبان حیات باشد.
وجود چنین سیاره بزرگی در اطراف یک کوتوله قرمز سوالات مهمی را در مورد روند شکل گیری سیاره به خصوص در اطراف ستاره های کم جرم ایجاد می کند.
درک سنتی این است که قرص تشکیلدهنده سیاره در اطراف یک ستاره متناسب با جرم ستاره است، که نشان میدهد یک ستاره کمجرم دارای یک قرص کم جرم است که بعید است سیارهای به اندازه LHS 3154 b تولید کند. .
این سیاره فراخورشیدی خارقالعاده با استفاده از ابزاری در تلسکوپ Hobby-Eberly در رصدخانه مکدونالد دانشگاه تگزاس شناسایی شد.
HPF برای شناسایی سیارات در اطراف ستارگان نسبتاً خنک با پتانسیل وجود آب مایع در سطح آنها طراحی شده است.
تشخیص LHS 3154 b با مشاهده یک لرزش ظریف در ستاره میزبان، ناشی از اثرات گرانشی مدار سیاره امکان پذیر شد.
مهدوان خاطرنشان کرد که با ساخت ابزارهای جدید و بهبود دقت اندازه گیری ها، جهان همچنان ما را شگفت زده می کند و نشان می دهد که هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد سیارات و شکل گیری آنها وجود دارد.
این کشف نه تنها دانش ما را افزایش می دهد، بلکه راه های جدیدی را برای درک تنوع منظومه های سیاره ای در کیهان باز می کند.