به گزارش گروه ورزشی اسمارتک نیوز، کوهنوردی یکی از ورزش هایی است که در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است و علاقه مندان زیادی صعود به ارتفاعات را در قالب گروه ها یا باشگاه های مختلف تجربه می کنند. با فرا رسیدن فصل زمستان و علاقه کوهنوردان به کوهنوردی در این فصل، حوادث مربوط به آن نیز افزایش یافته و سالانه چند تن از هموطنانمان جان خود را از دست می دهند.
امیرحسین خلیلی فر، پزشک ورزشی و مربی آسیب های ورزشی در کوهنوردی و اسکی درباره علت وقوع چنین حوادثی و راهکارهای کاهش آن گفت: کوهنوردی عمومی را می توان به دو قسمت کوهنوردی و کوهنوردی تقسیم کرد و این جداست. رشته های مرتبط مانند صخره نوردی، تور اسکی و آسمان دویدن و غیره. کوهنوردی سبک، مانند آنچه در ارتفاعات زیر 2500 متر در اطراف تهران انجام می شود، اساساً به طبیعت گردی و بخشی از ورزش های همگانی نزدیک تر است و بهتر است به رشته ورزش های همگانی تقسیم شود، اما هیچ تعاملی بین فدراسیون کوهنوردی و فدراسیون کوهنوردی وجود نداشته است. عموم مردم، یا حداقل ما از آن آگاه نیستیم. از طرفی کوه ها از نظر ارتفاع تقسیم بندی می شوند که از نظر نوع کمک به کوهنوردان حائز اهمیت است. بخشی از این وسعت مانند ارتفاعات نه چندان بلند اطراف شهرها و شهرها را می توان در حوزه امداد و نجات شهری و با امکانات آن مانند آتش نشانی و هلال احمر اما در ارتفاعات و بسیار مرتفع یافت. ارتفاعات، یعنی از ارتفاع 2500 متری به بالا قطعاً به سازمان امداد و نجات نیاز دارید و امداد و نجات حرفه ای دارید. بهتر است ابتدا تقسیم بندی مناطق نیازمند هماهنگی بین فدراسیون ها و سازمان امداد و نجات کشور مشخص شود.
یک کوهنورد با یک کوهنورد متفاوت است.
وی با تمایز بین کوهنوردان و کوهنوردان تاکید کرد: کوهنوردان کسانی هستند که دوره های آموزشی متعددی را گذرانده اند، آموزش فنی دارند و معمولا در باشگاه های مجاز فعالیت می کنند. فدراسیون باشگاه های سنگنوردی فنی زمستانی و غیرزمستانی را موظف به داشتن مربی برف و یخ، کوهنورد، سرپرست و … کرده است. اینها برخی از حوادث را کاهش می دهد. البته با وجود این، برخی از افراد به دلیل بی تجربگی و برخی دیگر به دلیل بها دادن به توانایی های خود و یا به دلیل بروز شرایط پیش بینی نشده و موارد دیگر در معرض خطر هستند. بنابراین همه ما در معرض خطر هستیم، اما فیلترها آسیب را به حداقل می رساند.
چرا پلیس کوهستان نداریم؟
خلیلی فر تصریح کرد: اگر فردی به تنهایی به دنبال صعود باشد با هیچ در و مانعی مواجه نخواهد شد، حتی با مرکزی که فقط صعود او را اطلاع رسانی کند. هماهنگی برای صعود به ارتفاعات هیمالیا، آرارات، کلیمانجارو و کوه های شناخته شده امکان پذیر نیست. فقط در کوه های شناخته شده آلپ چرا در دماوند، اشترانکوه، توچال و کوه های شناخته شده با تصادفات فراوان دروازه و پلیس کوه نداریم و مسئولان محلی مانند تیم های کوهنوردی قدرت اجرایی برای جلوگیری از کوهنوردی خطرناک ندارند. شرایط آب و هوایی؟ همانطور که رئیس کمیته مربوطه در حادثه اخیر اشترانکوه به صراحت اعلام کرد، حداقل باید از تبلیغ پرخطر باشگاه های تحت نظر خودداری کنیم.
وی در ادامه راه‌اندازی سازمان امداد و نجات کوهستان را یکی از راهکارهای کاهش خطرات و حوادث در کوه‌ها دانست و گفت: چندین کشور که این حوادث را بسیار کاهش داده‌اند، سازمان‌هایی دارند که به امداد و نجات کوهستان اختصاص دارند. آنها لزوماً نیروهای داوطلب نیستند، اما از طرف دولت یا سازمان های پیمانکاری امداد و نجات قوی و حرفه ای حقوق دریافت می کنند، اگرچه نیروهای داوطلب نیز دارند. از طرفی برای صعودهای فنی و پرخطر برای ورود به منطقه و دریافت کمک های فنی و امدادی نیاز به اخذ مجوز است اما رعایت نکردن این موارد در ایران منجر به بروز حوادث بیشتر شده است. هیچ متولی یا نهادی برای قبول مسئولیت وجود ندارد. به هیچ وجه یادمان نمی‌آید که وزارت عامه این رویدادها را پیگیری کرده باشد.
تا زمانی که امداد و نجات متولی رسمی نداشته باشد، تلفات جانی خواهیم داشت
خلیلی درباره وضعیت امداد و نجات در ایران گفت: سازمان هلال احمر سازمانی مبتنی بر نیروهای داوطلب است و به این ترتیب شکل گرفت. او معتقد است که فدراسیون باید حافظ کوهنوردان باشد و از ما کمک بخواهد. از طرفی فدراسیون کوهنوردی نه بودجه دارد و نه امکانات. بنابراین ما هنوز مدیری برای این کار نداریم. بیشتر اوقات نیروهای محلی کار را به دست می گیرند و دیگران کمک می کنند. تا زمانی که امداد و نجات متولی رسمی نداشته باشد، تلفات جانی خواهیم داشت. با توجه به تعدد حوادث و کوهستانی بودن فلات ایران و گرایش روزافزون به این رشته ورزشی، حتی اگر موضوع از طریق وزارت ورزش به مجلس برسد، باید این خلأ سازمانی و قانونی اصلاح شود.
نقش فدراسیون کوهنوردی چیست؟
وی در خصوص نقش فدراسیون کوهنوردی در این زمینه گفت: فدراسیون می تواند تمرینات را تقویت کند و تذکر دهد که در مواقع پرخطر صعود نکنند و به باشگاه ها مجوز صعود در شرایط پرخطر ندهند. از طرفی می‌تواند نیروهای سازمان‌های دیگر را قوی‌تر و فنی‌تر برای امداد رسانی در نقاط مختلف کوه آموزش دهد و از همه مهم‌تر فرهنگ صعود ایمن را برای گروه‌های مختلف اعم از جوان، پیر، مرد و… تعریف کند. زنان و کودکان مثلا سقف کوهنوردی ایمن برای یک کوهنورد تفریحی و نصب علائم هشدار دهنده با رنگ های مختلف در مسیر و موارد دیگر چقدر است. قرار نیست فدراسیون از صفر تا 100 کار را انجام دهد، اما می تواند نقش بسیار مهمی در آموزش، حمایت و هشدار داشته باشد و به ایجاد و تقویت پلیس کوهستان و موارد لازم در این زمینه ادامه دهد.
خلیلی فر با بیان اینکه ما برای سلامتی، سلامت روان و نشاط ورزش می کنیم، گفت: اما آنچه در سال های اخیر اتفاق افتاده این اهداف را تحت الشعاع قرار داده است، سال ماست و مسئولان باید فکری کنند و جلوی این وضعیت نابسامان را بگیرند. به عنوان مثال طرح سیمرغ را راه اندازی کرده اند که بر اساس آن هر کوهنوردی که به 31 قله مرتفع استان ها صعود کند گواهینامه می گیرد. آنها این کار را انجام دادند تا با توجه به ورود سران مختلف و گروه های رسمی و غیررسمی به عرصه کوهنوردی، بتواند در بهبود وضعیت اقتصادی باشگاه ها موثر باشد، اما آیا در فرهنگ و زیرساخت های خود از جمله امکانات امداد و نجات کمک کرده اند؟ ورود این تعداد کوهنورد فشار شدیدی بر بافت جانوری، گیاهی و حتی اجتماعی مناطق بکر ایران وارد کرده است. شاید این امر ناشی از عدم تعامل فدراسیون کوهنوردی با کارشناسان، فعالان اجتماعی و محیط زیستی و دانشگاهیان باشد.
برای جان انسانها ارزش قائل شوید
وی ادامه داد: کوهنوردی باید با اخلاق، حرفه و دانش همراه باشد. با فرض امکان صعود ایمن، بدون دانش، تجهیزات و تجربه کافی از کوه بالا نروید، زیرا ورزش نیست که بگوییم انشالله اتفاقی نمی افتد. آب و هوا می تواند در 10 دقیقه آنقدر تغییر کند که حتی فکرش را هم نکنید. مرحوم جلال ربوکی اسطوره کوه نوردی دماوند علیرغم داشتن تجربیات کم نظیری بر اثر طوفان در دره یکار جان باخت. بسیاری از کوهنوردان بزرگ چه در ایران و چه فراتر از مرزها جان خود را داده اند.
خلیلی فرد درباره لزوم انتشار آمار برای بررسی و کاهش تصادفات و لزوم انجام پروژه های تحقیقاتی گفت: من به عنوان محقق چندین ماه است که با ادارات مختلف تماس دارم اما هیچکس آمار تصادفات کوهستانی را در اختیار من قرار نداده است. باید آمار ارائه کنند تا حداقل بررسی شود و بر اساس آن راه حلی برای کاهش وقوع حوادث اندیشیده شود. این بخش کوچکی از مشکلات این حوزه است و امیدوارم با کاهش منیت ها و تمامیت خواهی ها به جان انسان ها ارزش قائل شویم و دست همکاری به سوی یکدیگر دراز کنیم.
انتهای پیام/
