بقای کسب و کار مستلزم توجه به پنج روند فوق العاده جهانی است

به گزارش بازار، محمود علیایی رئیس کمیسیون مسئولیت اجتماعی و حاکمیت شرکتی خانه ایران در ششمین اجلاس دهمین اجلاس هیات نمایندگان مجلس گزارشی با عنوان «ابر روندها و تأثیر آن بر بنگاه های اقتصادی» ارائه کرد. .

علیعلی درباره عامل تاثیرگذار حاکم بر فضای کسب و کار جهانی گفت: فضای کسب و کار ایران بسیار چالش برانگیز است و با مخاطرات زیادی مواجه است که فعالان اقتصادی از آن آگاه هستند. به عنوان مثال، انبارداری کالا در گمرک، انعقاد قراردادهای ارزی و تسویه تعهدات ارزی و … از دغدغه های بسیار مهم امروز بخش خصوصی و شرکت هاست که باید در اتاق ایران نظارت شود و همه این موارد باعث شده است. فضای کسب و کار ایران به محیطی پرخطر در جهان تبدیل شود.

علیایی، رئیس کمیته مسئولیت اجتماعی و راهبری شرکتی اتاق ایران در ادامه با طرح این سوال: آیا فضای کسب و کار جهانی با مجموعه‌ای از عوامل مواجه است که ما از آنها غافل شده‌ایم، عواملی که اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار داده و از آنها غفلت کرده‌ایم؟ اگر از یک سری عوامل در فضای کسب و کار غافل شده باشیم، قطعاً شرایط باعث می شود که شرکت های ما نتوانند در بلندمدت دوام بیاورند و با شرکت های جهانی رقابت کنند.

وی گفت: بیشتر این موضوع و شرایطی که دنیا به آن توجه می کند، ابرترندها یا ابرترندها هستند. در دنیا، سوپرترندها مورد توجه ویژه قرار می گیرند و جلوه های جدیدی دارند. به همین دلیل اتحادیه اروپا و سازمان ملل و 80 کشور مختلف با اقتصادهای توسعه یافته و در حال توسعه به طور جدی از فرصت های این ابر روندها استفاده می کنند و برنامه هایی برای این حوزه دارند، اما ایران و اتاق ایران به آن توجهی ندارند. .

اولیایی تصریح کرد: سازمان ملل متحد در سپتامبر 2020 در هفتاد و پنجمین گزارش خود به 5 روند فوق العاده اشاره کرد و به جهانیان هشدار داد که باید به آنها توجه شود و در صورت عدم توجه به این مخاطرات، کسب و کار این کشورها از بین می رود. . این ابر روندها عبارتند از: تغییرات جمعیتی و پیری جمعیت، ظهور فناوری های دیجیتال، توسعه شهرنشینی، توسعه نابرابری ها و عوامل محیطی.

رئیس کمیسیون مسئولیت اجتماعی حاکمیت شرکتی اتاق ایران افزود: در کشور ما در بهترین حالت در حوزه تحول دیجیتال بحث می کنیم اما به حوزه های دیگر توجهی نداریم. به عنوان مثال در منطقه شهرنشینی در سال 1900، 20 درصد جمعیت جهان شهرنشین بودند، در سال 2023 این نسبت به 55 درصد جمعیت جهان می رسد و در ایران این رقم 75 درصد است که 20 درصد است. بالاتر از میانگین جهانی شهرنشینی بر شرکت ها تأثیر می گذارد. اتاق ایران باید به طور جدی در این زمینه فعال باشد و آثار آن را بررسی کند.

وی ادامه داد: در حوزه تحول دیجیتال باید به این نکته توجه داشت که فرآیند تولید اطلاعات بر رفتار مشتریان و روش های خرید و خرید آن ها تأثیر می گذارد. در یک دقیقه حدود یک میلیون دلار به صورت آنلاین خریداری می شود و شرکت ها باید به این موارد توجه کنند. این مناطق باید به عنوان روندهای فوق العاده در نظر گرفته شوند.

وی تاکید کرد: اگر از چالش داخلی جان سالم به در ببریم، اگر از ابرروندها غافل شویم، از این چالش های جهانی جان سالم به در نخواهیم برد. سوپرترندها گرایش هایی هستند که عمر طولانی دارند و تاثیر زیادی بر شرایط کسب و کار دارند. لازم به ذکر است که در تدوین استراتژی شرکت نمی توان مسائل محیط کسب و کار را نادیده گرفت.

رئیس کمیسیون راهبری شرکتی و مسئولیت اجتماعی اتاق ایران تصریح کرد: اتحادیه اروپا مدل رهبری شرکت های خود را در سال 2020 بر اساس روندهای فوق العاده تغییر داده است. مدل کارآفرینی 2013 در اتحادیه اروپا تفاوت زیادی با سال 2020 دارد و این تفاوت اهمیت تأثیر ابرگرایش ها بر کارآفرینی را نشان می دهد. باید به شرکت ها با رویکرد جدید توجه شود.

وی تاکید کرد: مدل‌ها و روش‌های کسب‌وکار تغییر کرده است و این را افرادی مانند پاتریک دیکسون در کتاب مهم خود توضیح می‌دهند. به گفته دیکسون، سرعت، توسعه شهرنشینی، شکل گیری قبایل جدید، جهانی شدن همه چیز، افراط گرایی و تغییر نگرش به اخلاق بر سرنوشت شرکت ها و مدل های تجاری تأثیر می گذارد. اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد رویکردهای جدیدی را برای مشاغل توصیه می کنند که باید از آنها استفاده کرد. پیش بینی های سال 2010 به حقیقت می پیوندند.

وی ادامه داد: نوآوری هایی مانند هوش مصنوعی تاثیر زیادی بر شرکت ها می گذارد و تاثیر آنها بسیار جدی است. مبتکران جدید وارد همه حوزه ها مانند ساخت و ساز، فولاد، تولید و سیستم های حمل و نقل شده اند و این بازارها را متحول کرده اند و بی توجهی به آنها باعث می شود جایگاه خود را در بازار جهانی از دست بدهیم.

اولیایی گفت: سوپرترندها کوه های یخی هستند که اغلب آنها را نمی بینیم. اتاق ایران و مرکز تحقیقات اتاق ایران باید این اثرات را بررسی کنند. شرکت ها باید از تغییر استقبال کنند. آنچه مسلم است فرصت های فردا با فرصت های امروز نخواهد بود.