روزنامه همام میهن نوشت:
قالیباف برای کسب کرسی ریاست جمهوری چندین گام به جلو برداشته است، او در ابتدا همیشه بدشانس بود اما در مراحل بعدی با شکست های فاجعه باری مواجه شد. زیرا؟ صرفاً به این دلیل که نه خودشان و نه همسایگانشان تحلیل و درک درستی از سیاست ندارند. به همین دلیل وقتی بازی سیاسی شروع شد بلافاصله عقب نشینی کردند.
نمونه بارز این شکایت اخیر است. گلایه از اظهاراتی که 6 سال پیش در یک برنامه رسمی انتخاباتی رخ داد و آنچه گفته شد، در مقایسه با آنچه در فضای رسانه ای امروز مطرح می شود، مهم نیست، اما وقتی درک درستی از سیاست نداشته باشیم، متوجه می شویم که نمی توانیم شکایات را اجازه دهیم. از صاحبان قدرت در مورد مسائل مربوط به فساد، بدون توجه به حکم، آن زخم قدیمی را باز کنند.
چرا قالیباف از روحانی شکایت نکرد؟
مگر آقای روحانی در همان مناظره ها نگفت که با آقای قالیباف کاری انجام داد که مانع از پیگیری پرونده ایشان شد و پشیمان شد؟ چرا آقای قالیباف از آقای روحانی شکایت نکرد که اگر حرف اشتباهی زد پای میز دادگاه بیاید؟
در سال‌های اخیر خیلی‌ها علیه قالیباف و شهرداری او حرف‌هایی زده‌اند. از جمله موارد صدقه همسرش یا پرونده هلدینگ یاس یا واگذاری املاک نجومی است و صحبت های آقای جهانگیری در مناظره های تلویزیونی اصولاً اتهامی به آنها محسوب نمی شود، پس چرا آقای قالیباف چه پرونده ای تشکیل خواهد داد. شکایت از آنها؟
از طرفی چرا 6 سال بعد از آن انتخابات و در آستانه انتخابات جدید به موضوع می پردازند؟ شاید فکر می کنند با این کار او را تبرئه می کنند و افکار عمومی را از بین می برند.
کسی که در گوشه ای از رینگ در مقابل افرادی مانند دانشجوی پایداری گیر افتاده است، باید در مقابل یک مجموعه عظیم رسانه ای دیگر به درک سیاسی او شک کرد. تبریک آقای قالیباف! اما مطمئن باشید با این حجم از تفاهم سیاسی هرگز رنگ صندلی کشیش را نخواهید دید!
