به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه وال استریت ژورنال به نقل از تحلیلگران اندیشکده «کارنگی برای صلح بین‌المللی» نوشت: «برخلاف امید مقامات غربی درباره برکناری احتمالی رئیس‌جمهور روسیه با یک کودتای ناگهانی، مسکو از مردم لذت می‌برد. توجه.” حمایت از استراتژی خود در مورد اوکراین.
یوجین رومر و اندرو وایس، دو تحلیلگر در اندیشکده کارنگی، می گویند روسیه نه تنها از حمایت عمومی از استراتژی خود در اوکراین برخوردار است، بلکه تحریم های اقتصادی ویرانگر را نیز به خوبی پشت سر گذاشته است.
در مقاله اندیشکده کارنگی آمده است: «مقامات غربی بیش از حد غرق در تفکر فانتزی و جادویی، شرط بندی بر روی تحریم ها، ضدحمله های موفق علیه اوکراین یا تحویل سلاح های پیشرفته به کی یف هستند، به این امید که کرملین مجبور شود «به مذاکره بیایید». جدول.”
در این مقاله بیشتر می خوانیم: چیزی که رهبران غربی به وضوح از آن اجتناب کرده اند، کوتاهی در صداقت با مردم خود در مورد ماهیت دائمی تهدید ناشی از روسیه جسور و سازگار است.
همچنین در این مقاله تاکید شده است: بیش از 6 ماه قبل از حمله همه جانبه روسیه به اوکراین در فوریه 2022، (ولادیمیر) پوتین استراتژی جدید امنیت ملی روسیه را امضا کرد. هدف این سند آماده سازی این کشور برای رویارویی طولانی مدت با غرب بود. امروز پوتین می تواند به کشورش بگوید که این استراتژی جواب داده است.
با این حال، رومر و وایس بیان می کنند که “هیچ یک از این تحولات تعجب آور نیست، اما وال استریت نشان دهنده ادامه موج جدیدی از انتقادات در رسانه های اصلی آمریکا در مورد شانس اوکراین برای پیروزی در جنگ با روسیه است.”
در واقع، در میان پذیرش گسترده این واقعیت که ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین با بدبینی متحدانش، تلفات هنگفت و شکاف رو به رشد در تیم دولتی خود مواجه است، لحن رسانه‌های جریان اصلی آمریکا نیز تغییر کرده است!
یکی از جدی ترین مقالات در این زمینه در اواخر ماه در مجله تایمز منتشر شد. مجله ای که زلنسکی را به عنوان “چهره سال” در پایان دسامبر معرفی کرد. زلنسکی در مقاله جدید تایمز گفت: “یأس و خستگی از جنگ مانند یک موج حرکت می کند. (همه را در داخل غرق می کند.”
والری زالوگنی، فرمانده ارشد نظامی اوکراین، اوایل این ماه به اکونومیست گفت که وضعیت در جبهه جنگ به “بن بست” رسیده است.
تحلیلگران اندیشکده کارنگی تاکید کرده اند که “هیچ نشانه ای مبنی بر شکست روسیه در این جنگ فرسایشی وجود ندارد.” موقعیت پوتین تقویت شده است، پیمانکاران دفاعی روسیه در زمینه تولید تسلیحات از همتایان غربی خود پیشی گرفته اند و اقتصاد مسکو نیز در مقابل تحریم ها مقاومت کرده است.»
در ادامه این مقاله آمده است: مشاوران فنی مسئول مدیریت اقتصاد روسیه مقاومت، سازگاری و همکاری خود را به نمایش گذاشته اند. افزایش قیمت نفت تحت تأثیر همکاری نزدیک با عربستان سعودی منجر به پر شدن منابع مالی روسیه شده و از سوی دیگر اوکراین به شدت به تزریق منابع مالی غرب وابسته است.
تحلیلگران همچنان خواستار تغییر تمرکز بر “استراتژی مهار و مهار بلندمدت” روسیه شدند، زیرا هیچ شانسی وجود ندارد که مجموعه اقدامات کوتاه مدت پوتین را مجبور به ترک جنگ کند.
به گفته آنها، «رویکرد جدید ممکن است شامل ادامه تحریم های غرب، انزوای دیپلماتیک روسیه و تقویت توان دفاعی ناتو و همچنین کاهش خسارات (دیپلماتیک، اطلاعاتی، نظامی و اقتصادی) ناشی از جنگ باشد. “
این مقاله تاکید می کند که رهبران غربی به جای سرمایه گذاری غیرواقعی در “فروپاشی ناگهانی نظام شوروی” از استراتژی مشابهی در طول جنگ سرد استفاده کرده اند.
در پایان این مقاله می خوانیم: رقابت جهانی با کرملین سرمایه گذاری هوشمندانه ای برای آمریکا نیست. چنین کارهایی ما را در چرخه ای بیهوده در برابر نفوذ روسیه حبس می کند، مانند بازی “چکش و موش”.
