روز دوشنبه، ریشی سوناک، در اقدامی غافلگیرکننده و اعلام نشده، بازگرداندن اعضای دولت را آغاز کرد و در اولین اقدام، سوئلا براورمن را از وزارت کشور اخراج کرد. وضعیت بارورمان از دو هفته پیش که راهپیمایی حامی فلسطین را مشمئزکننده توصیف کرد، چندان پایدار نیست. مقاله او در تایمز که پلیس لندن را به داشتن استانداردهای دوگانه و مدارا با فعالان ضد اسرائیلی متهم می کرد، آخرین میخ بر تابوت اعتبار این مقام انگلیسی بود.
هفته گذشته سخنگوی سوناک در نشست خبری با خبرنگاران گفت که مقاله تهیه شده توسط من مورد تایید دفتر نخست وزیری قرار نگرفته و در دست بررسی است. این سخنگو تصریح کرد: کلماتی که وزیر کشور به کار می برد، زبان نخست وزیر برای اشاره به تظاهرات حامیان فلسطینی نیست. از این منظر تقریباً مشخص بود که حضور براورمان در پست وزارت کشور به ندرت اتفاق می افتد. وی روز دوشنبه پس از برکناری اعلام کرد که به اعتراضات خود علیه حامیان فلسطین ادامه خواهد داد و ساکت نخواهد ماند.
این رویداد نه تنها از سوی حامیان فلسطین در انگلیس، بلکه از سوی گروه های مقاومت اسلامی در فلسطین نیز مورد استقبال گسترده قرار گرفت. فوزی برهوم، سخنگوی جنبش حماس اعلام کرد که برکناری براورمان از دولت “پیروزی اقدامات مردمی نخبگان بریتانیایی است که از روایت و ظلم فلسطین حمایت می کنند و با جنایات اشغالگران اسرائیل در غزه مخالفند.”
این تحول سیاسی که به عنوان یک پیروزی بزرگ برای حامیان فلسطین تلقی می شود، می تواند راه را برای سقوط دولت ریشی سوناک نیز هموار کند. احزاب سیاسی مخالف دولت چندین ماه است که خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام شده اند و دولت سوناک را شایسته رهبری کشور نمی دانند.
پس از 13 سال حکومت، حزب محافظه کار حاکم، حمایت عمومی و مشروعیت خود را از دست داده است. البته حزب مخالف (کارگر) که پیش از جنگ غزه و بر اساس نظرسنجی ها پیروز انتخابات محسوب می شد، شانس زیادی برای تصاحب دولت ندارد. اما مشروعیت بیشتری نسبت به محافظه کاران دارد.
اما شوک ناشی از انتصاب دیوید کامرون به عنوان وزیر خارجه بریتانیا، توجه عمومی را به عواقب بازگشت این سیاستمدار کهنه کار به دولت معطوف کرده است. برخی رسانه ها به دلیل تجربه رهبری او را دومین فیل در خیابان داونینگ می دانند. برخی دیگر این بازگشت را به عنوان تلاش سوناک برای کسب آرا در آستانه انتخابات سراسری تفسیر می کنند.
با این حال، دیوید کامرون کسی بود که در انتخابات عمومی سال 2010 حزب کارگر را شکست داد و مسئولیت دولت را بر عهده گرفت. او همچنین در انتخابات 2015 پیروز شد و سال بعد (2016) در واکنش به نتیجه همه پرسی برگزیت از سمت نخست وزیری استعفا داد. از این نظر، نام او یادآور دوران جاه طلبی محافظه کاران و یک برند هیجان انگیز برای بخش قابل توجهی از هواداران حزب محافظه کار است که ممکن است از عملکرد این حزب در سال های اخیر ناامید شده باشند.
از سوی دیگر، کامرون نمی تواند در جلسات عمومی مجلس عوام شرکت کند زیرا در سال 2016 از مجلس عوام استعفا داده است. او می گوید که نمایندگان وی که اعضای مجلس عوام هستند، به نمایندگی از او به طور علنی درباره دولت توضیح خواهند داد. سیاست خارجی. او همچنین یکی از اعضای مجلس اعیان تشریفاتی است و در جلساتی که با حضور نمایندگان اکثرا منصوب و غیرانتخابی برگزار می‌شود، مسئول سیاست‌گذاری دولت خواهد بود.
بدیهی است که با توجه به تحولات سریع بین المللی و اهمیت پاسخگویی رئیس دیپلماسی به نمایندگان مجلس، این امر نامطلوب است، اما حضور نیمبند برای مدتی خطر سقوط اجتناب ناپذیر دولت سوناک را از بین برد.
310310
