خبرگزاری بیشتر، گروه فرهنگ و ادب – الناز رحمت نژاد: آن روز شنبه 22 آبان 1357 خیابان ها شلوغ بود. به هر کجا که نگاه می کردی، بچه ها و جوانانی را می دیدی که کتاب هایشان را زیر بغل دارند و از جایی به آن طرف می روند. پس آنجا چه می خواستند؟ دانش آموزان کلاس درس را بسته بودند تا به مردم کمک کنند. مردم می خواستند شاه را از کشور بیرون کنند. به همین دلیل بود که دانشجویان آن روز مانند بقیه به خیابان ها آمدند تا به آنها کمک کنند. اما سربازان شاه آنها را نبخشیدند!
امام خمینی (ره) فرموده بودند که همه باید بجنگند. به همین دلیل دانش آموزان احساس مسئولیت کردند و از مدرسه بیرون رفتند و به خیابان ها رفتند و با صدای بلند به دشمن فریاد زدند که باید ایران را ترک کرد. دشمن ناجوانمردی که از فریاد دانش آموزان به وحشت افتاده بود بسیاری از آنان را به شهادت رساند و اکنون هر سال یاد و راه آن دانش آموزان دلاور را زنده نگه می داریم.
امروز شنبه 22 آبان 1402 خیابان ها مملو از جمعیت بود. به هر طرف نگاه می کردی، بچه ها و جوانانی را می دیدی که با کتاب هایشان در کوله پشتی، پرچم های ایران و فلسطین، عکس های حاج قاسم، مقام معظم رهبری و سید حسن نصرالله و بنرهای مرگ بر سر از کلاس درس بیرون می آیند. آمریکا و مرگ آنها با در دست داشتن اسرائیل، پرچم ایران را در یک طرف صورت خود و پرچم فلسطین را در طرف دیگر نقاشی کردند و با خشم و نفرت بر سر پرچم بزرگ اسرائیل که خیابان عریض را پوشانده بود، این طرف و آن طرف می رفتند. . پس آنجا چه می خواستند؟ دانش آموزان برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره دانش آموزان دلیر 22 آبان 57 که با فریادهای بلند دشمن را بیرون کردند، کلاس ها را تعطیل کردند.
قاب عکس حاج قاسم توجهم را جلب می کند که پرچم ایران در سمت راست و پرچم فلسطین در سمت چپ! این قاب عکس ساخته دانش آموز و دانشجو نیست! در دستان پیرمردی است که کمرش قوز کرده و می لرزد. قاب عکس حاج قاسم توجهم را جلب می کند که پرچم ایران در سمت راست و پرچم فلسطین در سمت چپ! این قاب عکس ساخته دانش آموز و دانشجو نیست! در دستان پیرمردی است که کمرش قوز کرده و می لرزد. به پدر جانی سلام می کنم و از او می پرسم: امروز روز دانش آموز است و اکثر دانش آموزان در مراسم شرکت می کنند، شما در بین دانش آموزان این همه سن و سال و زیر نم نم نم نم باران و هوای پاییزی چه می کنید؟ لبخندی بر لبان مهربانش می نشاند: «اگر بخواهم بگویم پشت سر رهبرم ایستاده ام، از کشورم و آرمان ها و راه شهدا، از زمان و هوا و گرما و سرما و باران و برف و خورشید دفاع می کنم. و مهتاب و روز دانش آموز و 22 بهمن نمی دانم!سر تکان می دهد و لبخند می زند.
یک تکه مقوای زرد رنگ که روی آن یک خودکار سیاه نوشته شده بود: «دیگر صهیونیست ها بیشتر از خود حسن نصرالله معتقد بودند که اسرائیل از تار عنکبوت ضعیف تر است». من را به یاد دیروز می اندازد، همه دنیا منتظر سخنرانی سید حسن نصرالله، روحانی شیعه و سومین دبیرکل حزب الله لبنان بودند. پس از سخنرانی امام خمینی (ره) در 21 بهمن 1357 در بهشت زهرا (س) و پس از سخنرانی رهبر معظم انقلاب در فتنه خرداد 1388، هرگز تمام دنیا مثل این من تا حالا سخنرانی ندیده بودم! این سخنرانی آنقدر مهم بود که همه مردمی را که از جنایات اشغالگر اسرائیل در بیمارستان الممدانی، جبلیه و کشتار مردم غزه در حمله شدید هواپیماهای اسرائیلی به یک بازار ناراحت بودند، امیدوار کرد! روی یک مقوای سفید امید می بینم که روی آن یک نشانگر قرمز نوشته شده بود: «امام خامنه ای در جنگ 33 روزه به ما گفت ما پیروز می شویم و ما پیروز شدیم؛ حالا به همه می گویم غزه پیروز می شود.» روی پوستر یک عکس دختری که پرچم فلسطین را به دوش می کشد: کشورهای عربی، فروش نفت به آمریکا، فرانسه، انگلیس و اسرائیل را متوقف کنند. به نظر من این اظهارات سید حسن نصرالله را باید در چارچوب طلایی گرفت و تحلیل کرد؛ زیرا اگر فروش نفت به آمریکا، فرانسه، انگلیس و اسرائیل متوقف شود، اقتصاد جهان تغییر خواهد کرد. امید درخشید. روی مقوای آبی مادری که با دو فرزند کوچکش بود.
همین مادران و زنان بودند که در محکومیت جنایات رژیم موقت اسرائیل در فلسطین به سردار قاآنی گفتند: ما زنها را به غزه بفرستید… مردها بلد نیستند بچه ها را آرام کنند! مادران باید به بچه مرده دلداری بدهند و به او بگویند آرام باش… زن ها را می فرستیم، همه بچه ها را می گیریم. ما بلدیم اشک بچه ها را خشک کنیم، بچه ها را پشت هر عکس و فیلمی نوازش می کنیم… حتی بعد از دیدن فیلم ها می میریم، گریه نکن مادر، جانم برای تو میمیرم.»
بسیاری از گروه های سرود خواندند. جلوی آهنگ انقلاب دختران ایستاده ام. زنان جوانی که می خواندند: «سربازان امادان بیایید و ببینید که به عهد خود وفا می کنند، ایران مملکت امام زمان است، اینها در عشق آباد زندگی می کنند…» کمی دورتر از محل سرود، آتش را زدند. به پرچم اسرائیل، صدای مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل بلند است. اما همه حواسم به این بود که گروه های آواز سردار را صدا می زدند و از او درخواست می کردند و جواب سلام فرمانده این بود که همه را یک جا جمع کرده بود. آیا این شرط نیست که بیدار شویم و منتظر ظهور مهدی باشیم؟ همه منتظر و بیدار بودند و یک صدا مهدی را صدا زدند. اما همه حواسم به این بود که گروه های آواز سردار را صدا می زدند و از او درخواست می کردند و پاسخ فرمانده به احوالپرسی آنها این بود که همه را در یک جا جمع کرده است. آیا این شرط نیست که بیدار شویم و منتظر ظهور مهدی باشیم؟ همه منتظر و بیدار بودند و یک صدا مهدی را صدا زدند..
داشتم به عکس شهید آرمانعلی واردی در دست دانشجویی که روی آن نوشته شده بود «نظم نوین جهانی با نوادگان آرمان» نگاه می کردم، از او پرسیدم: «آرمان را می شناسی؟» به عکسی که در دستش بود نگاه کرد و پاسخ داد: بله. از آرمان بخواهید که به آقای خامنه ای توهین کند، اما چون به او توهین نکرد، شهیدش کنید. هر وقت به راهپیمایی می آیم یا می خواهم به فرمانده سلام کنم، در دلم به آرمانعلی واردی قول می دهم که برای ارتش کار کنم. مثل او تا آخرین لحظه عمرم.» دوستش که کنارش بود دهانش را به ضبط من نزدیک کرد و گفت: «می خواستم بگویم اسرائیل در نقشه جهان جایی ندارد و شما بروید… “
خانم چادری که با بچه ها سرود می خواند را نمی شناختم! وقتی برای مصاحبه کوتاهی به دیدنش رفتم و از لذت خواندن سرود در کنار بچه ها پرسیدم، گفت: حلیمه فخریان مسئول گروه سرود بانوان انقلاب است که می خواند و سرود را همراهی می کند. بچه ها بسیار شیرین و سرگرم کننده هستند.” به بچه های قد بلند و متوسط نگاه کردم و خواندم چرا بچه های کوچک را برای آهنگسازی گروه سرود انتخاب کردی؟ خانم فخریان در پاسخ به حدیثی از امیرالمومنین (علیه السلام) اشاره کرد:دل نوجوان مثل زمین خالی است، هر چه به او پرتاب شود می پذیرد. به همین دلیل این گروه سنی را برای تشکیل گروه ترانه خود انتخاب کردم تا هر آنچه از آرمان ها و ارزش های جمهوری اسلامی ایران را در دل آنها داشته باشد. دل نوجوان مثل زمین خالی است، هر چه به او پرتاب شود می پذیرد. به همین دلیل این گروه سنی را برای تشکیل گروه ترانه خود انتخاب کردم تا بتوانم همه چیز را از آرمان ها و ارزش های نظام جمهوری اسلامی ایران به دل آنها بیاورم.
او حالا به تقاطع خیابان طالقانی و سپهبد قرنی زیر پل حافظ رسیده بود. پسری که گویا دانش آموز سال اولی است میکروفون را گرفت و اینگونه دعا کرد: خدایا حافظ همه آقایان حسینی بگو الهی آمین. اطرافیان خندیدند و گفتند: الهی آمین. پلیس ها و سربازان را کنار خیابان نشاند و به دعایش ادامه داد: «خدایا از افسران پلیسی که امنیت را در راهپیمایی ها برای خانواده هایشان برقرار می کنند حفظ کن». همه با صدای بلند گفتند: خدایا آمین.
من هم می خندم و می گویم آمین. جمله «امنیت برقرار می کنند…» پسر کوچکم را به 13 آبان 1401 و اظهارات آقا با طلبه ها می برد. سال گذشته مردم برای شهادت آرمانعلی وردی و سید به خیابان ها آمدند. روح الله عجمیان و حادثه تروریستی شاهچراغ می دهد و می گوید: راه مردم از راه اغتشاش گران جدا شده است. آن روز مقام معظم رهبری در دیدار با دانشجویان از نظم نوین جهانی، اطلاعات دشمن، نیاز به جهاد، افول آمریکا و به قدرت رسیدن ایران صحبت کردند. آنان در دیدار با دانشجویان گفتند: دل ما برای مصائب مردم فلسطین بویژه مردم غزه خون می شود؛ غمگین هستیم، اما حوادث امروز غزه منجر به آزادی بیت المقدس و نابودی صهیونیسم خواهد شد.
