سلام نو – سرویس بین الملل: برخلاف انتظار جریان های مختلف انقلابی در ایران و برخی تحلیل گران بین المللی. اسرائيل اعلام جنگ نکرد حزب الله او رسما وارد یک نبرد گسترده نشد. اما چرا؟
دلایل مختلفی برای این تصمیم وجود دارد که به اختصار به سه دلیل اصلی اشاره می کنیم.
اولاً لبنان حتی یک روز پس از انفجار بندر بیروت در وضعیت خوبی نبوده است. دولت شکننده، اقتصاد و امنیت ویران شده که روی لبه چاقو حرکت می کند. ورود داوطلبانه حزب الله به جنگ غزه ممکن است ضربات جبران ناپذیری به لبنان وارد کند و ممکن است ضربه ای به پذیرش حزب الله وارد کند. از سوی دیگر، اقدام تدافعی حزب الله – همانطور که تا امروز اتفاق افتاده – از حمایت مردم برخوردار است.
ثانیاً سید حسن نصرالله به خوبی می داند که هرگونه ورود پیشگیرانه حزب الله یا ایران – به عنوان نیروهای مؤثر و برهم زننده معادله – به جنگ غزه می تواند باعث شکست حماس در میدان و رسانه شود.
ثالثاً، استراتژی کلی محور مقاومت که متاثر از تفکر راهبردی سران و فرماندهان نظامی ایران است، اگرچه بر امت اسلامی تأکید دارد، اما اصرار دارد که هر ملتی جنگ خاص خود را دارد. یعنی ایران در جنگ لبنان یا غزه دخالت نمی کند مگر بر اساس درخواست رسمی آن کشور و منافع ملی ایران. در مورد سایر نیروهای مقاومت هم همینطور.
چهارم – با این همه سید حسن نصرالله سخنان خود را با شور و شوق به پایان رساند، چرا؟ در واقع این راهبردی است که حزب الله از روز اول جنگ اتخاذ کرد. دفاع قوی برای جلوگیری از حملات. همانطور که سید حسن نصرالله نیز اعلام کرد، حزب الله «عملیات را از میادین شبعا و سپس تا کل مرز با فلسطین اشغالی» ادامه داد و مانور خود را در چارچوب دفاع ارضی انجام داد. حالا او قصد ندارد بیشتر از این پیش برود، اما این پیام را می دهد که اگر حریف اشتباه کند، همه گزینه ها روی میز هستند. سید می خواهد که معادله متعادل بماند و انبار باروت منطقه منفجر نشود.