به گزارش خبرگزاری فارس، کسب اولین مدال بازی های آسیایی ژیمناستیک، جامعه ورزش را امیدوار کرد تا نیروهای مشتاق ریاست فدراسیون، منافع این رشته را در نظر بگیرند و جایگاه خود را تعدیل کنند. اما شواهد موجود حکایت از شدت همسویی مسئولان گذشته و حال فدراسیون دارد و به نظر نمی رسد مدعیان این رشته پایه و مادر دست از حاشیه سازی بردارند و اجازه دهند از دامنه مشکلات کاسته شود. از این حیث، طرفین درگیری با انرژی بیشتری تلاش می کنند تا به هر طریق ممکن حریف را از میدان خارج کنند.
کسب یک مدال در خرک، شعله های شور و شوق آنها را چنان شعله ور کرده است که آنها علایق خود را به ژیمناستیک ترجیح می دهند. جذب هیئت های استانی و مجمع و جلب حمایت به هر قیمتی به آخرین استراتژی احزاب مبارز برای ریاست گیمناسیا برای حذف حریف تبدیل شده است.
کاندیداهایی که به دنبال ریاست جمهوری هستند
در یک سوی این جنجال، رئیس سابق فدراسیون است که با حمایت فدراسیون جهانی و رای چند تن از اعضای مجمع، خود را رئیس واقعی فدراسیون می داند و برای رسیدن به این هدف از هیچ تلاشی دریغ نمی کند. . از سوی دیگر، رئیس فعلی فدراسیون نیز خودنمایی می کند که علیرغم حضور کوتاه خود در قدرت، به لطف اعطای سمت های مضاعف به جمعی از سرپرستان تیم های استانی، خود را مدیر ایده آل این ورزش پایه می داند و تلاش می کند ورزشکاران را متقاعد کند. . مقامات و افکار عمومی با آوردن شما
در راستای تقابل و صف بندی جدید طرفین درگیری، اخیراً رئیس هیئت استان مازندران و رئیس سابق هیئت تهران به نمایندگی از رئیس سابق فدراسیون با استناد به نظر فدراسیون جهانی و مسئولان کمیته ملی المپیک خواستار استعفای عابد حقدادی شده است. از سوی دیگر، حمزه امین منش، دبیر فعلی فدراسیون در گفت‌وگویی با اشاره به نامه تیرماه 31 نماینده مجلس مبنی بر تایید استعفای دبیر و رئیس سابق فدراسیون که ماه‌ها پیش نوشته شده، دریافت‌کننده آن را اعلام کرد. نامه ای به رئیس مجمع (هرکس که باشد) و بر درخواست 31 نفر از اعضا تاکید کرد و در این مجمع سوال شد که چرا استعفای افراد مذکور برای روشن شدن تکلیف فدراسیون به فدراسیون جهانی ارسال نشده است؟ وی از درخواست سی و یک نفر دیگر مجمع برای تغییر ترکیب کمیسیون ها و برگزاری انتخابات با اساسنامه جدید فدراسیون ها خبر داده است.
چندین تیم بدنسازی در بحران کامل
صرف نظر از برخی ابهامات در نامه مذکور و ادعای مسئولان سابق فدراسیون، به نظر می رسد دغدغه اصلی طرف های مناقشه صرفاً بر خلاصی از رقیب و تصدی ریاست فدراسیون متمرکز باشد. فدراسیون به دلیل تنها مدال ژیمناستیک در بازی های آسیایی است. در واقع این مدعیان هیچ برنامه حساب شده و مصممی برای تقویت ارکان این ورزش ندارند و هیچ نقشه راهی برای ادامه موفقیت های آینده وجود ندارد. بحث اصلی بر سر ریاست فدراسیونی است که سال هاست دچار همین اختلافات شده و بارها طعم تلخ بلاتکلیفی را چشیده است.
دست اندرکاران بدون توجه به تنش هایی که ژیمناستیک را در دراز مدت ضعیف کرده است، رویای ریاست فدراسیون را در سر می پرورانند. ظاهرا آنها خود را خدمتگزار و ناجی این ورزش می دانند اما حاضر نیستند برای منافع این رشته مادر کوچکترین فداکاری کنند. از نظر برخی افراد این مزرعه مانند گوشت نذری است که هر کدام سعی می کنند سهم بیشتری را حفظ کنند.
در سوی دیگر ماجرا، چهره های شناخته شده و ژیمناستیک های واقعی نگران آینده این درگیری ها هستند و امیدوارند مسئولان ورزش مشکلات را اصلاح کنند. آنها در دایره قدرت خواستگاران فدراسیون جایی ندارند، اما آنچه بیش از همه آنها را نگران می کند آینده این ورزش است هر چند فریادشان به گوش مسئولان ورزش نمی رسد. اگرچه این گروه خاموش از سوی تازه واردان و مدعیان ریاست فدراسیون به حاشیه رانده شده است، اما همچنان منتظر هستند تا مسئولان ورزش ضمن اتخاذ مصوبه، درگیری های دیرینه ژیمناستیک را به نفع جامعه این رشته زیبا برطرف کنند. درست. طرح و سیاست مبتنی بر اصول
رسالت مدیران ورزشی
همانطور که گفته شد، سوال اصلی این است که سیاست و برنامه مسئولان وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک برای برون رفت از وضعیت کنونی ژیمناستیک چیست و تا کی به کشمکش مدعیان قهرمانی ادامه خواهند داد. . ریاست فدراسیون؟ مدعیانی که به نظر می رسد بیشتر به ژیمناستیک فکر می کنند تا رئیس جمهور خود. تجربه ریاست مقتدر گذشته و ظهور شاکی جدیدی که در این زمینه سابقه ندارد یادآور می شود که مسئولان ورزش باید هر چه زودتر به این درگیری ها پایان دهند.
آنها به خوبی می‌دانند که ژیمناستیک از این وضعیت رهایی نمی‌یابد مگر اینکه تفکر جدیدی بر این ورزش حاکم باشد، تفکری که به هیچ یک از طرفین مبارزه وابسته نیست، اما می‌تواند همه نیروها را در کنار هم جمع کند. رمز وحدت و همدلی برای موفقیت این رشته اساسی.
انتهای پیام/
