توسط نیکول چک که به هالی لوین گفته شده است
وقتی 2 سال پیش در سن 24 سالگی تشخیص داده شد که مبتلا به آرتریت پسوریاتیک هستم، تقریباً با خیال راحت گریه کردم. سالها، علائم گیج‌کننده‌ای را تجربه می‌کردم. پوسته های بنفش مایل به قهوه ای تیره در پشت گردنم و در شکاف پاهایم. حملات خستگی چنان ناتوان کننده بود که نمی توانستم در محل کار تمرکز کنم. درد مفاصل من را از انجام تمرینات مورد علاقه ام باز داشت.
ناگهان به نظر می رسید که تکه هایی از یک پازل گم شده ظاهر شده است. در حالی که هضم این که به نوعی آرتریت التهابی مبتلا بودم سخت بود، اما از اینکه می‌دانستم چه اتفاقی در حال رخ دادن است، احساس آرامش می‌کردم. امیدوارم بتوانم ادامه دهم و زندگی ام را ادامه دهم.
متأسفانه، سالها طول کشید تا تشخیص داده شود. داستان من غیر معمول نیست تحقیقات نشان می دهد که بیماری پسوریازیس – هم پسوریازیس و هم آرتریت پسوریاتیک – در بیماران سیاه پوست کمتر تشخیص داده می شود. همچنین احتمال کمتری دارد که درمان‌های مناسبی برای آرتریت پسوریاتیک خود مانند داروهای بیولوژیک دریافت کنیم. این داستان من است، به این امید که به دیگران کمک کند.
راش گیج کننده
من سال ها قبل از تشخیص رسمی پسوریازیس را تجربه کردم. اولین بار در سن 7 سالگی، پس از یک حمله گلودرد استرپتوکوکی متوجه آن شدم. من یک شیوع تمام بدن مانند عودهای پسوریازیس فعلی را تجربه کردم. پزشکان من کاملاً متحیر بودند که چه چیزی است. آنها اگزما را تشخیص دادند، حتی اگر شبیه آن نبود. بثورات من قرمز نبود بلکه بنفش تیره بود. خارش هم نداشت
آ
همانطور که بزرگتر شدم، متوجه علائم غیرقابل توضیح دیگری نیز شدم. من همیشه فعال بوده ام، اغلب تا 5 مایل در روز پیاده روی می کنم. اما این سطح از ورزش شروع به ایجاد کمردرد کرد. متوجه شدم که نمی‌توانم بدون درد مفاصل تمرینات را پشت سر بگذارم. یادم می‌آید کلاسی را انجام دادم که شامل پریدن و دویدن زیاد بود، و زمانی که به نیمه راه رسیدم، شروع به گریه کردم. پزشک مراقبت های اولیه ام مرا نزد متخصصانی از جمله متخصصان پوست و روماتولوژیست فرستاد و آنها به من گفتند که تمام درد در سرم است.
یک لحظه شفافیت
من 3 سال در یک شرکت مراقبت از پوست کار کردم. من روزهایم را با متخصصان پوست می گذراندم و در مجلات پزشکی بسیار مسلط بودم. شروع به درک کردم که چیزی در مورد تشخیص اگزما من زیاد نیست. تصمیم گرفتم به دنبال یک متخصص پوست سیاه پوست باشم. اولین چیزی که او با دیدن من به من گفت این بود: “این اگزما نیست.” او به من توضیح داد که در حالی که بسیاری از متخصصان پوست برای تشخیص پسوریازیس به دنبال لکه های صورتی یا قرمز با پوسته های نقره ای مایل به سفید هستند، روی پوست سیاه پوست. ، معمولاً به صورت لکه های بنفش با پوسته های خاکستری ظاهر می شوند.
