اگر مشکلات ادراری داشته اید، ممکن است با نام سیستوسکوپی آشنا باشید. سیستوسکوپی به این معنی است که متخصص اورولوژی از یک دوربین برای مشاهده مثانه و مجرای ادرار فرد استفاده می کند. این روش برای تشخیص و درمان برخی مشکلات ادراری مفید است. برای آشنایی بیشتر با سیستوسکوپی و نحوه انجام آن تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
سیستوسکوپی چیست؟
مثانه ادرار را نگه می دارد تا زمانی که از طریق مجرای ادرار از بدن خارج شود. با استفاده از سیستوسکوپی، پزشک می تواند مثانه و مجرای ادرار را ببیند. در این روش، پزشک از یک سیستوسکوپ استفاده می کند که از یک لوله باریک با یک لنز و یک دوربین تشکیل شده است. سیستوسکوپی برای تشخیص و درمان مشکلات ادراری استفاده می شود. مجرای ادرار در مردان در انتهای آلت تناسلی و در زنان در بالای واژن قرار دارد.
کاربرد سیستوسکوپی
سیستوسکوپی مثانه به دلایل مختلفی انجام می شود، از جمله:
- مشکلات کنترل مثانه مانند احتباس ادرار (ناتوانی در تخلیه کامل مثانه) یا بی اختیاری (ناتوانی در کنترل جریان ادرار).
- سنگ ریزه؛
- خون در ادرار؛
- عفونت مکرر دستگاه ادراری؛
- درد هنگام ادرار کردن.
1. سیستوسکوپی تشخیصی
سیستوسکوپی برای تشخیص بیماری های مختلف از جمله:
2. سیستوسکوپی درمانی
سیستوسکوپی گاهی اوقات برای درمان از جمله موارد زیر استفاده می شود:
- از مجرای ادرار نمونه ادرار بگیرید.
- تزریق رنگ برای تصاویر اشعه ایکس.
- تزریق دارو برای جلوگیری از نشت ادرار؛
- برداشتن استنت مجرای ادرار؛
- برداشتن سنگ مثانه، بافت غیر طبیعی، پولیپ یا تومور؛
- یک تکه کوچک از بافت را از مثانه یا مجرای ادرار بردارید.
- درمان تنگی مجرای ادرار یا فیستول.
انواع سیستوسکوپی
2 نوع سیستوسکوپی وجود دارد که پزشک بسته به شرایط بیمار آنها را انتخاب می کند:
- سیستوسکوپی سخت: این نوع سیستوسکوپ خم نمی شود. پزشک ممکن است یک سیستوسکوپ را از طریق لوله برای نمونه برداری یا برداشتن تومور وارد کند.
- سیستوسکوپی انعطاف پذیر: پزشک از یک دستگاه انعطاف پذیر برای بررسی داخل مثانه و مجرای ادرار استفاده می کند.
آماده سازی قبل از سیستوسکوپی
بسته به دلیل انجام سیستوسکوپی، ممکن است به خانه بروید یا یک شب در بیمارستان بمانید. در اکثر موارد تشخیص پزشک از ژل بی حس کننده استفاده می کند و فرد دردی مجرای ادرار را احساس نمی کند. ممکن است برای درمان نیاز به بیهوشی عمومی باشد. بعد از بیهوشی عمومی، یک نفر باید شما را در خانه همراهی کند.
قبل از انجام سیستوسکوپی توصیه های پزشک را دنبال کنید. ممکن است لازم باشد چند ساعت قبل از بیهوشی عمومی از خوردن و آشامیدن خودداری کنید. همچنین مصرف آنتی بیوتیک و تخلیه ادرار قبل از انجام سیستوسکوپی ضروری است.
آمادگی برای سیستوسکوپی به نوع بیهوشی و دلیل انجام این عمل بستگی دارد. به طور کلی باید به چند نکته توجه کرد که عبارتند از:
- قبل از سیستوسکوپی، نمونه ادرار برای بررسی عفونت ادراری گرفته می شود. اگر عفونت دارید، باید قبل از سیستوسکوپی آن را درمان کنید.
- ادرار بلافاصله بعد از سیستوسکوپی.
- لیستی از داروها و مکمل ها را همراه داشته باشید.
- مصرف داروهای رقیق کننده خون مانند آسپرین و وارفارین را متوقف کنید، اما ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
- اگر باردار هستید به پزشک خود اطلاع دهید. بیهوشی عمومی و موضعی می تواند به جنین در حال رشد آسیب برساند.
سیستوسکوپی چگونه انجام می شود؟
سیستوسکوپی ممکن است ناراحت کننده باشد، اما با بیهوشی دردی احساس نخواهید کرد. سیستوسکوپی معمولاً 15 تا 20 دقیقه و سیستوسکوپی تشخیصی معمولاً فقط 5 دقیقه طول می کشد، اما کل فرآیند ممکن است بیشتر طول بکشد. فرآیند نمونه برداری و درمان طولانی تر است.
برای سیستوسکوپی، به پشت دراز بکشید، زانوهای خود را بالا بیاورید، آنها را از هم باز کنید و پاهای خود را در رکاب های تعبیه شده قرار دهید. برای انجام سیستوسکوپی انعطاف پذیر نیازی به موقعیت خاصی نیست و پزشک به شما کمک می کند تا در موقعیتی راحت قرار بگیرید.
در طول سیستوسکوپی، پزشک چندین کار را انجام می دهد:
- یک سیستوسکوپ مرطوب شده با روان کننده از طریق مجرای ادرار به مثانه وارد می شود.
- سالین استریل از طریق سیستوسکوپ به مثانه تزریق می شود. (زمانی که مثانه پر و متسع است، پوشش مثانه راحت تر دیده می شود.) ممکن است احساس نیاز به ادرار کنید.
- داخل مثانه و مجرای ادرار را ببینید.
- در صورت لزوم، ابزار کوچکی از طریق سیستوسکوپ وارد می شود و برای برداشتن نمونه ای از بافت یا تومور استفاده می شود.
- مایع را از مثانه تخلیه کنید یا از بیمار بخواهید بعد از سیستوسکوپی به دستشویی برود.
بعد از سیستوسکوپی
ممکن است برای یک یا دو روز بعد از سیستوسکوپی درد شکم، ادرار خونی یا درد داشته باشید. همچنین ممکن است احساس فوریت داشته باشید یا به شدت ادرار کنید. این مشکلات باید بعد از 48 ساعت حل شود. ممکن است پزشک برای جلوگیری از عفونت آنتی بیوتیک تجویز کند.
چندین کار وجود دارد که می توانید برای از بین بردن عوارض جانبی انجام دهید:
- یک پارچه گرم و مرطوب را در نزدیکی مجرای ادرار قرار دهید یا در وان آب گرم بنشینید.
- برای تخلیه مثانه هر روز مقدار زیادی آب بنوشید.
- از مسکن های بدون نسخه مانند ضد التهاب های غیر استروئیدی استفاده کنید.
عوارض احتمالی سیستوسکوپی
سیستوسکوپی یک روش کم خطر است، اما می تواند عوارض جانبی احتمالی داشته باشد، از جمله:
- عفونت، سوراخ شدن یا انسداد مثانه.
- زخم مجرای ادرار، تنگی یا آسیب.
- عفونت مجاری ادراری.
درد سیستوسکوپی معمولاً پس از 48 ساعت از بین می رود، اما در برخی موارد باید به پزشک مراجعه کنید، از جمله:
- ادرار بسیار دردناک؛
- مقدار زیادی خون یا لخته شدن خون در ادرار؛
- مثانه پر دردناک یا ناتوانی در ادرار کردن؛
- کاهش ادرار؛
- علائم عفونت (تب، لرز، درد لگن، ادرار کدر یا بدبو).
نتیجه سیستوسکوپی
پزشک می تواند نتیجه را بعد از سیستوسکوپی به شما بگوید. البته اگر نمونه برداری انجام داده باشید معمولا بعد از 2 هفته جواب آماده می شود.
تو بگو
چقدر با سیستوسکوپی آشنایی دارید؟ آیا تا به حال این کار را کرده ای؟ در صورت تمایل می توانید تجربه و نظر خود را در قسمت نظرات برای ما بنویسید و این مقاله را از طریق شبکه های اجتماعی با دوستان خود به اشتراک بگذارید.
گامی برای تسلط بر مهارت های ارتباطی شما
