موافقم که حامیان اصولگرای دولت سیزدهم سقوط کرده اند، اما کاملاً از هم جدا نشده اند. ناامیدی مردم از رئیسی به نوعی تایید و آشکار شده است.

ناصر ایمانی تحلیلگر اصولگرا می گوید: از دست دادن حامیان اصولگرای دولت سیزدهم را قبول دارم اما اصولگرایان در زمان انتخابات نگاه دیگری به رئیسی داشتند و این نگاه پس از دو سال البته با توجه به عملکرد وی اقتباس شده است. . . اصولگرایان عموما از رئیسی جدا هستند.

به گزارش خبرآنلاین، «اصولگرایان به طور کامل از رئیسی جدا نشده اند»; این سخنان ناصر ایمانی، تحلیلگر اصولگرا و یکی از چهره های حاضر در حزب رئیسی است که می گوید: «از دست دادن حامیان اصولگرای دولت سیزدهم را قبول دارم، اما اصولگرایان در زمان انتخابات نگاه دیگری به رئیسی داشتند. و این چشم انداز پس از دو سال با توجه به عملکرد آن تنظیم شده است.

وی عملکرد رئیسی و رویکرد چهره های تندرو را موجب انتقاد اصولگرایان از رئیسی می داند تا جایی که می توانند در انتخابات 1404 به جای رئیسی از چهره دیگری مانند قالیباف حمایت کنند.

ایمانی با تاکید بر اینکه تندروها اطراف رئیسی هستند، می گوید: دوست دارم رئیسی مراقب باشد که در سطوح مدیریتی از افراد تندرو استفاده نکند، اما اگر من جای او بودم این کار را نمی کردم.

به گزارش خبرآنلاین، بخش هایی از گفت و گوی ایمانی را در ادامه می خوانید:

• هرچند انتقادات زیادی به عملکرد رئیس جمهور در حوزه های مختلف دارم، اما در نقد عملکرد دولت به گونه ای موفق بوده که در این دو سالی که از دولت سیزدهم می گذرد، نمی دانم چه کسانی از دولت یا تعداد خبرنگاران و مطبوعات سطح پایینی هستند که یک رئیس جمهور از آنها شکایت کرده است، البته می دانم که دولت از انتقاد اذیت می شود، اما از موارد محدود شکایت کرده است. به نظر، تحمل رئیس جمهور در حوزه انتقاد پذیرفتنی است.
• اصولگرایان با تمام معایب و ساختارهای احتمالی، کارنامه قابل قبول تری نسبت به اصلاح طلبان دارند. یعنی اصولگرایان از انتقاد از دولت های منتسب به خود دست برنمی دارند و نمی گویند این دولت اصولگرا است و چشمان خود را بر روی عملکرد آن دولت می بندند، همانطور که در دولت احمدی نژاد منتسب به اصولگرایان شاهد انتقادات از سوی دولتمردان بودیم. این حرکت به سمت دولت تا آنجا بود که اصولگرایان میدانی با انتقاد و حتی اقدام علیه دولت احمدی نژاد رهبری را از اصلاح طلبان ربودند.
• این نشان می دهد که اصولگرایان جناحی به دولت ها نگاه نمی کنند، هر چند که این صددرصد نیست. نکته بعدی این است که اصولگرایان اکنون به انتقاد از عملکرد دولت در عرصه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی می پردازند و ریشه این انتقادات به انتخاب رئیسی از مدیران نه چندان قوی در حوزه های مختلف برمی گردد.
• اینکه گفته می شود اکثریت سران دولت از جریان اصولگرای رادیکال هستند را قبول ندارم، اما قبول دارم که یک سری جریانات رادیکال وجود دارد که اطراف رئیس جمهور را احاطه کرده و بر عملکرد او تأثیر می گذارد.
• یعنی در جریان اصولگرا یکسری گروه ها حضور دارند که فکر می کنند رادیکال ها هم در اطراف رئیس جمهور حضور دارند هرچند ممکن است تعدادشان زیاد نباشد اما در تصمیم گیری ها و انتصابات موثر هستند اما وزرا و معاونانشان. آنها نیستند. از این طیف
• من از دست دادن حامیان اصولگرای دولت سیزدهم را قبول دارم اما اصولگرایان در زمان انتخابات نگاه دیگری به رئیسی داشتند و این نگاه پس از دو سال بر اساس عملکرد وی تعدیل شد، البته اصولگرایان کاملا از رئیسی جدا نشدند.
• این یک سوال آسان است، زیرا در مورد انتخابات ریاست جمهوری باید شرایط و اینکه چه کسی داوطلب خواهد شد را بسنجید. در واقع مردم همیشه در مقایسه رای می دهند و رای می دهند. بنابراین فضای انتخابات بسیار مهم است، بنابراین اکنون نمی توان پاسخ داد، اما باید شرایط آن زمان ارزیابی شود.
• دیگر اینکه داوطلبان هم مهم هستند و الان نمی‌توان اظهار نظر کرد، زیرا ممکن است وقتی اصولگرایان از رئیس‌جمهوری حمایت نمی‌کنند، یک نفر داوطلب شود و طرفدار او شود یا اصولگرایان به دو دسته تقسیم شوند. برخی از آنها از آن شخص و چندین رئیس دیگر حمایت خواهند کرد.
• خلاصه همه این موارد به فضای سیاسی کشور در آن زمان، عملکرد دولت و شرایط کشور در آن زمان توجه کنید و بعد بررسی کنید که آیا رئیسی رای می آورد یا خیر. اما در 30 سال گذشته همه روسای جمهور 8 سال یعنی دو دوره خدمت کردند.
• این مقایسه ای است به این صورت که اگر رئیسی و قالیباف در سال 1404 با هم رقابت کنند، مردم تصمیم می گیرند در مقایسه با رئیسی به قالیباف رای دهند، مثلاً ممکن است مردم قالیباف را بهتر از رئیسی بدانند.
• بنابراین مردم بر اساس مقایسه رای می دهند و اگر قرار باشد پیش بینی شود هیچ یک از اصولگرایان نمی توانند رئیس جمهور بعدی شوند چرا که هر کدام یک عیب و نقصی دارند البته وضعیت اصلاح طلبان همین است. یکسان. .
• بنابراین ناامیدی مردم از رئیسی به نوعی تایید و آشکار شده است.
• ای کاش رئیسی مراقب بود در سطوح مدیریتی از افراد رادیکال استفاده نکند اما اگر من جای رئیسی بودم این کار را نمی کردم.