تابستان امسال یکی از نمایندگان مجلس از بازنگری طرحی در وزارت کشور با عنوان «تشکیل استان غرب تهران» خبر داد که به گفته آن نماینده، پیشنهاد تشکیل استان جدید با ترکیب 6 شهرها و شهرستان های موجود در استان تهران پیشنهاد شده است.
در صورت تکمیل این طرح، شهرستانهای قدس، شهریار، بهارستان، رباط کریم و ملارد و همچنین شهر جدید پرند از استان تهران جدا و به «استان تهران غرب» با مرکزیت شهریار تبدیل می‌شوند. وزارت کشور – دفتر تقسیمات کشوری – در این رابطه اعلام کرد که «شدت جمعیتی» در استان تهران توانایی پاسخگویی به نیازهای شهرهای اطراف را کاهش داده است. متن کامل گزارش وزارت کشور را در زیر بخوانید.
1-تقسیم کشورها موضوعی کاملاً حاکمیتی و ضروری و با جهت گیری به سمت عدالت اجتماعی در اختیار دولت است و یکی از مهمترین اهداف آن ایجاد توسعه متوازن در سطح سرزمینی است.
2- تقسیمات کشوری تنظیم شده منجر به کارآمدی حکمرانی خوب، محرومیت زدایی، توسعه عدالت فضایی، حفظ کشوری منطقی و اصولی با امنیت ملی و خدمات بهتر به مردم، افزایش توازن منطقه ای، تزریق بهینه جریان و سازندگی می شود. وام. و اصلاح ساختار سیاسی – اداری. مدیریت سیاسی فضا زمانی شکل می گیرد که بتواند بستر مناسبی را برای دستیابی به رشد و توسعه متوازن مناطق، کاهش نابرابری ها و استفاده از توانمندی های قانونی در مدیریت سطح برنامه ریزی فراهم کند. مناطق یا کشور
3- قانون تشکیل ایالت ها و ولایات و دستورات والیان (اولین قانون تقسیمات کشوری در سال 1325 هجری شمسی) کشور را به چهار ایالت آذربایجان، کرمان و بلوچستان، فارس و خراسان و استان های الف تقسیم کرد. بخشی از کشور دارای یک شهر حاکم و شرکت های تابعه آن است، صرف نظر از اینکه دولت آن تحت پایتخت یا مرکز ایالت است.
4- در آبان 1316 قانون تقسیمات کشوری و وظایف حکام و بخشداران به تصویب رسید و بر اساس ماده دوم این قانون کشور به 6 استان شامل 50 شهرستان تقسیم شد. در دی ماه همان سال (1316) با اصلاحیه دیگری که در این قانون اجرا شد، کشور به 10 استان، 49 شهرستان و 290 بخش تبدیل شد. روند ایجاد استان ها ادامه یافت و آخرین استان استان البرز بود که در سال 1388 تاسیس شد و تعداد استان های کشور در سال 86 از 6 استان به 31 استان رسیده است.
با توجه به اینکه از دیدگاه کارشناسان دو رویکرد اصلی با اهداف مشخص برای ایجاد استان در نظر گرفته شده است که 1- رویکرد توسعه ای با اهداف ایجاد عدالت فضایی، ایجاد تعادل منطقه ای در حوزه سرزمینی، حل مشکلات توسعه ای. کاهش تمرکز در نظام سیاسی-اداری و 2- رویکرد امنیتی با هدف حفظ تمامیت ارضی و بقای ملی، تسهیل اعمال اراده دولت، کنترل قلمرو، افزایش نظارت بر خلأهای دولت، کاهش رقابت محلی و منطقه ای، و این رویکردها برای سالیان متمادی مورد استفاده قرار گرفته اند.
به همین دلایل در سالهای اخیر تأسیس استان تهران به موجب مصوبه شماره 14539 مورخ 23.7.1326 با شهرستانهای تابعه آن شامل قزوین، ساوه، قم، دماوند و محلات و در تاریخ 1340/7/11 بر اساس مصوبه شماره 1340/7/11 به تصویب رسید. 31518/T شهرهای اراک، کاشان و گلپایگان به استان تهران ضمیمه شدند. سپس در سال 1356 بر اساس مصوبه 113342 مرکز استان مرکزی به شهر اراک و امور شهر قزوین به استان زنجان واگذار شد. همچنین هر یک از استانداری های تهران و کرج مستقیماً زیر نظر وزارت کشور اداره می شدند. سرانجام در سال 1357 بر اساس مصوبه شماره 62528 استانی در محدوده شهرهای تهران، کرج و ورامین به مرکزیت تهران تشکیل شد.
در حال حاضر بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1394، استان تهران با 13267637 نفر جمعیت و مساحت تقریبی 13536 کیلومتر مربع و شهر تهران با 8737510 نفر و بخش مرکزی 8699284 نفر است. مردم با مرکزیت شهر تهران با 8 میلیون و 693 هزار و 706 نفر جمعیت در شمال فلات مرکزی ایران قرار دارد. این استان از نظر جمعیت حدود 16.5 درصد جمعیت کشور و شهر تهران از نظر جمعیت حدود 11 درصد از جمعیت شهری کشور را به خود اختصاص داده اند و به همین دلیل این تراکم جمعیتی امکان تامین نیازهای شهرهای اطراف را کاهش داده است. که نیاز به سازماندهی دارد.
همچنین این استان از نظر وسعت در بین 31 استان کشور رتبه 29 و از نظر تعداد شهرستان رتبه شانزدهم را دارد و طبق آخرین آمار تقسیمات کشوری دارای 16 شهرستان، 3 فرمانداری ویژه، 35 بخش، 49 شهرستان است. , 73 روستا , 914 626 مزرعه و مکان و روستا وجود دارد.
با توجه به اینکه در تهیه هر سند راهبردی مجموعه ای شناختی از الزامات گوناگون، چارچوب ها، جهت گیری ها، عوامل، مواضع استراتژیک، راهبردها و تمامی تمایزات سیاسی، عملکردی و سرزمینی یک اقتصاد، اجتماعی، فرهنگی و… نادیده گرفته می شود. اهداف برنامه ریزی شده با اثراتی چون: افزایش تقاضا برای استفاده بیشتر از منابع، ایجاد قطب های رقابتی در یک منطقه، شکل گیری خشونت و شورش نارضایتی، کاهش مشارکت مردم در امور محلی، تشدید همگرایی شدید قومیتی و مذهبی. ، افزایش بوروکراسی و تمرکزگرایی.
با توجه به تمامی موارد ذکر شده، نمونه های تقسیم استان های مختلف با تجربیات مثبتی همراه بوده است که از جمله نمونه های آن می توان به تقسیم خراسان به 3 استان و ایجاد استان های قم، اردبیل، گلستان و البرز اشاره کرد که عبارتند از: پله‌های توسعه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، پس از تقسیم‌بندی مبدا و مقصد، اقتصاد، امنیت و زیرساخت را تجربه کرده و حتی ارائه خدمات به سیستم ارائه‌دهنده خدمات را تسهیل کرده است.
در پایان، با توجه به تجربیات موفق، لازم به ذکر است که استفاده از کلمات متناقض تأثیر منفی بر اذهان عمومی می گذارد. بنابراین، با اشاره به اینکه در هیچ یک از قوانین و اسناد تقسیمات کشوری از کلمه «انبساط» استفاده نشده است و در هیچ یک از اسناد راهبردی و محوری از این واژه استفاده نشده است و با معنای پنهان آن اشاره به نوعی واگرایی اساساً در تقسیمات کشوری استفاده نمی شود. بنابراین، برای جلوگیری از سردرگمی افکار عمومی، استفاده از کلمات نیاز به دقت بیشتری دارد.
۲۱۹۲۲۰
