معدنچیان غیرقانونی در اندونزی با حفر زمین برای استخراج قلع، زیستگاه این گونه جانوری را از بین برده و باعث شده اند زیستگاه اصلی خود را رها کنند.
طبق گزارش اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، این کشور بیشترین تعداد حملات کروکودیل های آب شور را در جهان دارد. طی ده سال گذشته، حدود هزار حادثه از این نوع در اندونزی رخ داده است که بیش از 450 کشته بر جای گذاشته است.
تقریباً 90 درصد از این حملات در جزیره بانگکا واقع در استان بانکا-بلیتونگ در شرق ساموترا، یکی از غنی ترین مناطق استخراج قلع در جهان رخ می دهد.
تخمین زده می شود که 80 درصد از ساکنان میلیون نفر ساکن Banca معدنچی هستند. بیش از 60 درصد از زمین های این منطقه به معادن قلع تبدیل شده و ساکنان محلی که اکثر آنها غیرقانونی هستند به این کار مشغول هستند.
دههها استخراج قلع بیشتر جنگلهای جزیره را نابود کرده و هزاران دهانه و گودال بزرگ را در سطح زمین ایجاد کرده است. به همین دلیل معدنچیان به دریا و مناطق ساحلی رفته اند و درصدد استخراج قلع از این مناطق هستند.
این مشکل باعث شده است که کروکودیل های آب شور که می توانند در آب های شیرین نیز زندگی کنند، زیستگاه طبیعی خود را ترک کرده و با ورود به معادن متروکه و فعال در نزدیکی منازل مسکونی، ساکنان محلی را به خطر بیندازند.
کروکودیل های آب شور بزرگترین خزندگان زنده در جهان هستند که طول نرهای بالغ آنها به بیش از 7 متر می رسد. جمعیت آنها بین 20000 تا 30000 نفر در سراسر جهان تخمین زده می شود که عمدتاً در استرالیا و اندونزی زندگی می کنند.
کروکودیل های آب شور یکی از گونه های حفاظت شده در نظر گرفته می شوند، اما تحقیقات نشان داده است که حیواناتی که به مردم محلی حمله می کنند به جای تحویل به آژانس های حیات وحش کشته می شوند.
بسیاری از ساکنان بر این باورند که اجازه دادن به کروکودیل برای زندگی در جای دیگر “فال بد” برای شهر به همراه خواهد داشت، بنابراین ترجیح می دهند حیوان را بکشند و طبق آداب سنتی خود دفن کنند.
در مواجهه با این وضعیت، دولت اندونزی راه حل غیرمعمولی را انتخاب کرده است: قانونی کردن استخراج غیرقانونی معدن.
در این راه حل، به معدنچیان اجازه کار در معادن غیرقانونی داده می شود، اما در ازای آن، معدنچیان باید مسئولیت احیای زیستگاه کروکودیل ها را بر عهده بگیرند. این مسئولیت شامل کاشت درخت، مدیریت زباله و سایر وظایف حفاظت از محیط زیست است.
در این میان، بسیاری از ناظران در موفقیت این استراتژی تردید دارند. آنها می گویند بعید است که معدنچیان واقعاً تلاشی برای احیای محیط زیست انجام دهند. علاوه بر این، حضور ضعیف پلیس و اجرای قانون در جزیره در نهایت باعث می شود که آنها راهی برای دور زدن قانون پیدا کنند.