درست در یازدهمین ماه قمری «آکواریوس»، ماه و زحل که دومین سیاره بزرگ منظومه شمسی است، نزدیک‌تر خواهند شد. مشاهده این پدیده نادر را نباید از دست داد.
روز سه شنبه 11 آبان ماه 2 درجه جنوب زحل خواهد بود. تقریباً همزمان با نزدیک شدن ماه 10 روزه و قرار گرفتن غول گازی که دومین سیاره بزرگ منظومه شمسی است، در معراج راست قرار دارد که «اعتدال آسمانی طول جغرافیایی» است و به ترتیبی که اخترشناسان آن را یک ربط نامید.
اتصال ماه و زحل هنگام غروب خورشید در جنوب شرقی آسمان قابل مشاهده خواهد بود. زحل در بالا و سمت راست ماه قرار دارد. ماه و زحل نیز از سپیده دم صبح، درست قبل از فرو رفتن در زیر افق، کمی قبل از ساعت 4:00 صبح (CET) (08:00 GMT) ناپدید خواهند شد.
در طول نزدیک شدن و اتصال، ماه قدر 12.5- خواهد داشت که پیشوند منهای نشان دهنده یک جسم درخشان در آسمان زمین است، در حالی که زحل با قدر 0.5 بسیار کم نورتر خواهد بود. با وجود اینکه این یک رویکرد پیوسته است، ماه و زحل هنوز بسیار دور از هم هستند و از طریق میدان دید باریک تلسکوپ قابل مشاهده نیستند. با این حال، دو جرم آسمانی باید با هم در میدان دید وسیع‌تر برخی از دوربین‌های دوچشمی با بزرگنمایی کمتر قابل مشاهده باشند.
پیوند ماه و زحل در دلو همچنین باید به تماشاگران آسمان فرصتی برای شکار و کشف برخی از اجرام نجومی سخت‌تر را بدهد. به عنوان مثال، اجرام در حال حرکت در زیر منظومه شمسی به بزرگی 1.2 ستاره آلهوت خواهند بود.
درخشان‌ترین ستاره حوت، فوم الحوت، جرم و عرضی حدود دو برابر خورشید دارد و 17 برابر درخشان‌تر از ستاره ماست و با وجود اینکه 25 سال نوری از زمین فاصله دارد، از زمین قابل مشاهده است. فوم الحات با تصویربرداری مستقیم از آن در سال 2008، زمانی که اولین ستاره ای بود که سیاره فراخورشیدی به دور آن می چرخد، جایگاه ویژه ای را در تاریخ نجوم به دست آورد.
پرواز در ارتفاع بالا نزدیک بین ماه و زحل و شرق Altair، درخشان ترین ستاره در صورت فلکی عقاب و دوازدهمین ستاره درخشان در آسمان شب. Altair حدود 16.7 سال نوری از زمین فاصله دارد و جرم آن تقریباً دو برابر خورشید است، اما فقط 11 برابر درخشندگی آن. تصور می‌شود که این ستاره نسبتاً جوان است و تخمین‌های اخیر آن را در حدود 100 میلیون سال سن نشان می‌دهد، در مقایسه با ستاره میانسالی مانند خورشید که حدود 4.6 میلیارد سال سن دارد.
آنچه دیگران می خوانند
