به گزارش اقتصاد نیوز، اگرچه پیش بینی جزئیات هنوز دشوار است، اما شواهد نشان می دهد که اسرائیل در آینده نزدیک به نوار غزه حمله زمینی خواهد کرد. طبیعتاً در چنین شرایطی ارتش اسرائیل وارد نبرد شهری گسترده خواهد شد. نبردی که در طی آن اسرائیل باید به تاکتیک های پیچیده متوسل شود و همزمان به پشتیبانی زمینی، هوایی و دریایی تکیه کند. در سال 2015، ناتو پروژه ای را برای درک اهمیت درگیری های شهری آغاز کرد. برای تعریف آن، پروژه ای که شامل چندین دوره بازی های جنگی و 18 مرکز وابسته به سازمان آتلانتیک شمالی به همراه سازمان های فعال در حوزه های علمی و فناوری بود، شرکت کردند. در این فرآیند پژوهشی، تأثیر فناوری های نوظهور و مخرب بر عملیات شهری بررسی شد. یافته های ناتو شروع خوبی برای درک درگیری های احتمالی در غزه است.
برای نبرد تن به تن آماده شوید
حماس و اسرائیل هر دو دارای سیستم دریایی هستند. نیروی دریایی اسرائیل به هواپیماهای سریع السیر، قایق های موشکی و قایق های گشتی و همچنین کشتی های جنگی و نیروهای ویژه دریایی مجهز است. حماس همچنین دستورات دریایی دارد. گروهی که در جریان حمله 7 اکتبر حمله دریایی به سواحل زکیم اسرائیل را رهبری کردند و یک پایگاه نظامی در جنوب عسقلان را تصرف کردند. در همین حال، استقرار دو ناو هواپیمابر آمریکایی در منطقه فرصتی را برای اسرائیل ایجاد کرده است، زیرا آنها می توانند موشک هایی را که سرزمین های اشغالی را هدف قرار می دهند، رهگیری کنند. با این حال، همانطور که روابط خارجی بر اساس این مقاله، گروه عملیات دریایی چین نیز در منطقه وسیعتری حضور دارد و هواپیماهای روسی با موشکهای دوربرد کینژال بر فراز دریای سیاه مستقر هستند. درست در محدوده نیروهای دریایی فعال در غزه و ناوهای هواپیمابر آمریکایی. یک گروه از تحلیلگران ادعا می کنند که نیروهای دفاعی اسرائیل (IDF) به دلیل حضور در نبردهای شهری جنین در سال 2002 و درگیری های آن در جنوب لبنان و در طول جنگ با حزب الله در سال 2006. آنها تجربه زیادی دارند.
همانطور که ناظران ادعا می کنند، هدف اصلی ارتش اسرائیل در غزه جدا کردن اعضای حماس از غیرنظامیان است. اما این جزء یکی از سخت ترین جنبه های جنگ شهری است. اواخر هفته گذشته، دانیل هاگاری، سخنگوی ارتش اسرائیل مدعی شد که اسرائیل در تلاش است غزه را به عنوان پایگاهی برای حماس غیرقابل دفاع کند. این موضع نشان می دهد که تل آویو اهمیت چندانی به جمعیت غیرنظامی نمی دهد. با این حال، اگر تجربیات اخیر در ماراوی و موصل در نظر گرفته شود، تلاشها برای تشویق غیرنظامیان به ترک گذرگاههای رسمی یا کریدورهای بشردوستانه تعیینشده موفقیتآمیز خواهد بود. سخنگوی ارتش اسرائیل مدعی شده است که حماس از خروج غیرنظامیان جلوگیری می کند. اگر این بیانیه را لحاظ نکنیم، در صورت حمله زمینی گسترده، ارتش اسرائیل نمی تواند تیم های بشردوستانه و غیرنظامیان را برای تخلیه، غربالگری و در عین حال فیلتر کردن جنگنده های رقیب شناسایی کند. اما چنین تلاش هایی تنها به هرج و مرج و محاسبات اشتباه منجر می شود و جان بسیاری از غیرنظامیان را به خطر می اندازد.
بازی اسرائیل
غزه، خان یونس و رفح (سه منطقه پرجمعیت نوار غزه) مملو از کوچه های پرپیچ و خم است که جای خود را به ساختمان های بتنی و آجری چند طبقه می دهد که اغلب ضعیف، ناهموار و مستعد فروریختن به دلیل توپخانه یا توپخانه هستند. هوا حملات.. وضعیت برای غیرنظامیان و سربازان گرفتار خطرناک است: آسیب به ساختارهای شهری می تواند توانایی سربازان را برای مانور محدود کند، خیابان ها را با آوار مسدود کند، و نیروهای پیشرو را به مناطق کشتار سوق دهد. در غزه، سیستم های تونل، شبکه ای از معابر زیرزمینی، کار را برای اسرائیل دشوار کرده است. کانال هایی که 300 مایل امتداد دارند. جنگ زیرزمینی، حتی در تونل های فراساحلی که به طور دوره ای دچار سیل می شوند، یکی از چالش برانگیزترین جنبه های نبرد خواهد بود.
حماس از نظر فناوری توانمند است و از نظر اجتماعی در جنگ است. جنگندههای این گروه در تیمهای کوچک و شبکهای عمل میکنند و مجهز به سیستمهای تسلیحاتی مرگبار هستند که قبلاً در اختیار نیروهای مسلح کشورها بود. تاکتیک های حماس شامل دفاع شبکه ای است. یعنی حفظ نقاط مستحکم برای به تاخیر انداختن و مختل کردن پیشروی های ارتش اسرائیل در حالی که نیروهای ذخیره متحرک آماده حمله متقابل یا نفوذ به مناطق پاکسازی شده هستند. آنها از تسلیحات نظامی و همچنین بمب های دست ساز و بمب های دست ساز استفاده گسترده ای خواهند کرد. حماس همچنین توانایی خود را در راه اندازی جنگ اطلاعاتی پیچیده برای جلب حمایت بین المللی نشان داده است.
درک دشواری تاکتیکی جنگ شهری فضایی است که اسرائیل می تواند برای ارزیابی یک حمله زمینی در مقیاس بزرگ در غزه از آن استفاده کند. برنامه ریزان نظامی اسرائیل به احتمال زیاد نگران این هستند که وقتی نیروهایشان درگیر نبرد زمینی در غزه هستند، دیگر بازیگران منطقه (حزب الله لبنان یا سایر اعضای محور مقاومت) به سرزمین های اشغالی حمله کنند و جنگی در جبهه های متعدد رخ دهد. این احتمال می تواند اسرائیل را به حمله پیشگیرانه پیش از ورود به غزه به بازیگران منطقه ای سوق دهد، اما چنین حمله ای یک قمار مخاطره آمیز خواهد بود.
لشکرکشی زمینی به غزه نیز یک خطر استراتژیک است. در بحبوحه جنگ اطلاعاتی بین حماس و ایران، تخریب اموال، تلفات غیرنظامی، و اخراج جمعیت (که احتمالاً بهترین توصیف به عنوان پاکسازی قومی است) از نبرد شهری در غزه می تواند به متقاعدسازی رسانه های طرفدار اسرائیل آسیب برساند. پیشرفت روی زمین سربازان و تفنگداران دریایی ایالات متحده این را در اولین نبرد فلوجه در عراق در آوریل 2004 تجربه کردند، زمانی که یک اعتراض بین المللی دولت بوش را مجبور کرد تا جنگ را علیرغم پیشرفت چشمگیر متوقف کند و به شورشیان قبل از نبرد دوم در نوامبر فرصت تنفس داد. لجستیک خود را تقویت کند. می توان گفت این بی تدبیری سیاسی به قیمت جان آمریکایی ها تمام شد. اما تأثیر راهبردی از دست دادن متقاعد کردن، هم برای اسرائیل و هم برای متحدانش، از جمله ایالات متحده، می تواند شدید باشد.