به گزارش بازار، سال آبی جاری که از ابتدای مهرماه آغاز شده بود، هم اکنون اولین ماه خود را پشت سر گذاشته و وارد دومین ماه شده است.
در اولین روزهای سال هیدرولوژیکی جاری پیش بینی می شد کشورمان با پدیده ال نینو مواجه شود و بارش های خوبی در حوضه ها پیش بینی شود. اگرچه گزارش های منتشر شده در مورد وضعیت بارندگی بهبود جزئی را نشان می داد، اما به طور کلی رضایت بخش نبود.
پیش بینی اخیر پژوهشکده آب وزارت نیرو نیز نشان داد که وضعیت بارندگی در هفته اول دومین ماه سال هیدرولوژیکی چندان مناسب نیست.
این در حالی است که بر اساس اعلام جدید سخنگوی صنعت آب، میزان آب تولیدی سدهای کشور برای مصارف مختلف نسبت به مدت مشابه سال گذشته 31 درصد افزایش داشته است.
به این ترتیب سال گذشته میزان آب رهاسازی شده توسط سدها یک میلیون و 290 میلیون مترمکعب بود اما امسال این میزان به 2520 میلیون مترمکعب افزایش یافته است.
این وضعیت در حالی رخ می دهد که کشور ما و بسیاری از کشورهای جهان با پدیده تغییر اقلیم درگیر هستند.
بر اساس داده های سازمان جهانی هواشناسی (WMO)، از سال 1970 تا 2019، تعداد رویدادهای شدید آب و هوایی متاثر از تغییرات آب و هوایی پنج برابر شده است و رویدادهای شدید آب و هوایی از نظر زمانی و مکانی شدیدتر و غیرقابل پیش بینی شده اند.
این در حالی است که شرایط برای ایران چندان مساعد نیست و پدیده تغییر اقلیم در دهه های اخیر توانسته است اثرات نامطلوب زیادی بر شاخص هایی مانند ذخایر منابع آب سطحی، تبخیر و تعرق، بارش و دمای دریا و هوای ایران بگذارد.
در گزارشی که اخیرا توسط مرکز پژوهش های شورای اسلامی منتشر شده، آمده است که تغییرات اقلیمی در ایران تغییرات زیانبار بسیاری را در بخش های مختلف ایجاد کرده است که از آن جمله می توان به کاهش تکثیر گونه های آبزی در مناطق ساحلی، کاهش توانایی کشور در تولید محصولات غذایی، تالاب های خشکسالی و … اشاره کرد. حذف اکوسیستم های منطقه ای تشدید پدیده ریزگردها، کاهش جنگل‌های کشور و کاهش ظرفیت تولید انرژی نیروگاه‌ها نیز در پی داشته است.
در مجموع این گزارش توضیح می دهد که تغییرات اقلیمی در سال های اخیر اثرات قابل توجهی بر الگوهای آب و هوایی کشور و جهان داشته است و بر این اساس پیش بینی می شود در سال های آینده تغییرات اقلیمی اثرات جدی بر جای بگذارد. در بخش‌های مختلف توسعه و زیرساخت‌های کشور مانند امنیت غذایی که کشور دارای سلامت و انرژی است.
با وجود این بررسی محتوای اسناد آماده سازی زمین و متن پیش نویس قانون برنامه هفتم توسعه نشان می دهد که به روند کلی تغییرات اقلیمی توجهی نشده است و این در حالی است که در بند 7 قانون اساسی موافقت نامه محیط زیست در سیاست های ابلاغی رهبر معظم انقلاب، توسعه با چشم انداز آینده یکی از الزامات مدیریتی است. تغییرات آب و هوایی در کشور ذکر شده است.
بنابراین لازم است برنامه ریزان و تصمیم گیران توسعه منطقه ای و توسعه سرزمینی قبل از تدوین هر برنامه ای به چشم انداز اقلیمی مناطق مختلف کشور توجه داشته باشند. به عنوان مثال، امنیت غذایی و کشاورزی از جمله بخش هایی هستند که به شدت تحت تاثیر تغییرات اقلیمی قرار خواهند گرفت و با توجه به تغییر مناطق اقلیمی کشاورزی کشور در آینده نه چندان دور، نیاز است تا نهادهای ذیربط در این زمینه اقدام کنند. انجام مطالعات گسترده با رویکرد آینده نگر برای معرفی گونه های جدید گیاهی و باغی و سازگاری با تغییرات آب و هوایی.
