بازار؛ گروه ایران: درآمد امروز آنها مانند گذشته نیست و می گویند دخل و خرجشان با هم سازگار نیست و فروش آنها کفاف مخارج زندگی شان را نمی دهد. قبل از کرونا اوضاع کمی بهتر بود و بازارشان کمی رونق داشت. اما نور بازار صنایع دستی پس از کرونا کمتر شد و معدود محصولات فعالان این حوزه اکنون به صورت سفارشی ساخته شده است. الان هم که ویروس کرونا از بین رفته، کاهش قدرت خرید مردم اجازه خرید صنایع دستی را نمی دهد. مهران صمدی 10 سال است که به عنوان لوله کش کار می کند، اما می گوید شرایط هرگز به این سختی نبوده است.
وی به بازار می گوید: با توجه به تورم موجود، امروزه مردم ترجیح می دهند با پول اندکی که برایشان باقی مانده (پس از پرداخت اجاره خانه) مواد غذایی و خواربار بخرند.
صمدی: اکثر همکاران ما با مشکل سرمایه مواجه هستند و عدم فروش محصولات نیز باعث می شود سرمایه اولیه از بین برود و تولیدکننده با مشکل مواجه شود.
مهران صمدی با تاکید بر اینکه عدم حمایت از صنایع دستی می تواند زنگ خطری جدی برای محصولات تولیدی و صنایع دستی باشد، خاطرنشان کرد: از هیچ سازمانی حمایت نمی کنیم به همین دلیل اکثر همکاران ما با مشکل سرمایه و کمبود مواجه هستند. فروش محصولات نیز باعث از بین رفتن سرمایه اولیه خود می شود و تولیدکننده با مشکل مواجه می شود.
وی با اشاره به افزایش قیمت آهن به عنوان ماده اصلی این صنعت، ادامه داد: کار ما خاص است و هزینه تولید آن به دلیل گرانی آهن افزایش یافته و مردم دیگر تمایلی به خرید آن ندارند.
این هنرمند با بیان اینکه محصولات لوله کشی در آخرین سطح اولویت مردم است، گفت: کارگاه های لوله کشی به ویژه در دو سال اخیر به دلیل مشکلات و مسائل اقتصادی یکی پس از دیگری تعطیل می شوند. دولت که همواره در سخنرانی های خود حمایت از صنعتگران را برجسته می کند، تنها ناظر این تعطیلی ها بود.
به گفته وی، در بسیاری از شهرها و شهرستان های کشور هنرمندان نمی توانند هزینه های جاری کارگاه های تولیدی خود را پرداخت کنند و از سوی دیگر به دلیل کاهش قدرت خرید مردم نمی توانند این هزینه ها را به هزینه ها اضافه کنند. از تولیدات آنها. .
همه از دیدن کار ما هیجان زده اند اما خبری از خرید نیست.
آمارها نشان می دهد که بیش از 500000 هنرمند به طور مستقیم در بخش صنایع دستی کار می کنند. حدود دو برابر این تعداد به صورت غیرمستقیم در رشته های مختلف هنرهای سنتی فعالیت می کنند.
از سوی دیگر تقریباً 70 درصد این کارگران صنعتگر را زنان تشکیل می دهند. زنانی که برای تامین هزینه های زندگی در رشته های مختلف این صنعت هنری کار و کسب درآمد می کنند. برخی قالی می بافند و برخی دیگر گلدوزی، دوخت و بافندگی می کنند.
پناهی: هرکس هنر ما را می‌بیند بسیار هیجان‌زده است، اما مشکل اینجاست که خانواده دیگر اجازه نمی‌دهند مردم بروند صنایع دستی بخرند.
اما خانم پناهی میناکاری را انتخاب کرده است. او که اهل آذربایجان است می گوید هنر اصفهان را به مرکز شهر آورده و به دنبال گسترش این هنر و صنعت در آذربایجان شرقی است.
به گفته وی، هرکس هنر ما را می بیند خوشحال می شود، اما مشکل اینجاست که خانواده دیگر اجازه نمی دهد مردم برای خرید صنایع دستی بروند.
این هنرمند آذری در ادامه می گوید: هرچند با توجه به کاهش بارندگی و بحران خشکسالی که کشور را تهدید می کند باید به دنبال توسعه صنعت باشیم و دولت نیز از این صنعت حمایت کند. اما متاسفانه این اقدام انجام نمی شود.
صنایع دستی بخشی از تسهیلات بانکی را دریافت نکردند
در حالی که صنایع دستی در ایران هم از نظر تولید و هم حضور در بازارهای بین المللی از پتانسیل بالایی برخوردار است، به نظر می رسد مشکلات ناشی از تامین نقدینگی مانع از توسعه محصول و گسترش کسب و کار فعالان صنایع دستی این صنعت کلبه شده است. . آنها مدعی هستند که صنایع دستی معمولاً سهم کمی از تسهیلات بانکی دارد و برای رسیدن به همین مبلغ ناچیز باید از هفت خوان رستم عبور کرد.
صمدی: مسئولان از حمایت و لزوم پرداخت تسهیلات به هنرمندان صحبت می کنند اما وقتی درخواست وام می کنیم به عنوان هنرمند 4 تا 5 ضامن می خواهند. چگونه باید این تعداد ضامن را تهیه کنم؟
صمدی یکی از فعالان هنری چلنگری در این باره می گوید: مسئولان از حمایت و لزوم پرداخت تسهیلات به هنرمندان صحبت می کنند اما وقتی درخواست وام می کنیم از من هنرمند 4 تا 5 ضامن می خواهند. چگونه باید این تعداد ضامن را تهیه کنم؟
وی ادامه داد: همچنین بانک می گوید برای گرفتن وام باید پیش فاکتور بدهیم. این در حالی است که آهن فروشان به دلیل نگرانی های مالیاتی هرگز تسلیم خواسته ما نمی شوند. علاوه بر این، ما معمولا مواد خام خود را از منابع مختلف تهیه می کنیم و آنها را از مکان های مختلف خریداری می کنیم. این در حالی است که طبق ضوابط بانک می تواند در نهایت چک خرید مواد به نام فروشنده صادر کند. اینها تنها بخشی از مشکلات ما است که بارها به مسئولان اعلام کرده ایم اما هیچکس به این حرف ها گوش نمی دهد.
پناهی که معتقد است توسعه صنایع دستی بدون حمایت بانک ها امکان پذیر نیست، در این باره اظهار می کند: زیرساخت های لازم برای میناکاری بسیار گران است و کوره های لازم برای این صنعت به سختی در دسترس است. یک صنعتگر به تنهایی نمی تواند از عهده این همه هزینه برآید. کافی است دولت امکانات لازم را فراهم کند، بقیه کار را هنرمند انجام می دهد.
این هنرمند آذربایجانی می گوید: متاسفانه از یک طرف سیستم بانکی از ما حمایت نمی کند و از طرف دیگر مردم به خرید نمی روند. زیرا قدرت خرید مردم در سال های اخیر به شدت کاهش یافته است.
اینها بخشی از مشکلات هنرمندان صنعتگر است. بسیاری از صنعتگران به دلیل درآمد کم از فروش صنایع دستی به حرفه دیگری روی می آورند. در واقع تولید صنایع دستی یک شغل اصلی و دائمی نیست. این قشر فعال که می تواند بخشی از اقتصاد کشور را تحت تاثیر قرار دهد، سال هاست در سیاست های کلان کشور مغفول مانده و همین موضوع هنرمندان این صنعت را در شرایط سختی قرار داده است.
