به گزارش بازار به نقل از آهن پرایس، روز دوشنبه روند ثابت و خطی قیمت روز آهن در غالب زیرمجموعههای بازار آهن تداوم داشت اما در برخی حوزهها به طور جسته و گریخته اصلاح قیمت آهن مشهود بود.
بازار ارز نیز کماکان روند کاهشی داشت و تا مرز کانال ۵۰ هزار تومان هم اصلاح شد؛ در پایان روز هم هر دلار بازار آزاد حدود ۵۰ هزار و ۳۰۰ تومان مبادله شد.
تحلیلی بر بازار آهن و فولاد
بازار آهن و فولاد ایران همچنان در رخوت و سستی به سر میبرد و این روزها معاملات چندانی مشاهده نمیشود، در همین راستا روز گذشته نیز قیمت روز میلگرد در غالب مبادی فروش ثابت اعلام شد اما شماری از مبادی فروش هم با کاهش ۱۰۰ تا ۴۰۰ تومان قیمت میلگرد همراه بودند. قیمت میلگرد میانه ۱۵۰ تومان کاهش داشت و حدود ۲۳.۵۰۰ تومان اعلام شد؛ قیمت میلگرد نیشابور ثابت اعلام بود و در هر کیلو ۲۳.۸۶۰ تومان گزارش شد.
قیمت روز تیرآهن هم در بیشتر کارخانهها ثابت اعلام شد ولی قیمت تیرآهن اصفهان در برخی سایزها بین ۱۰ تا ۵۰ هزار تومان کاهش داشت.
همچنین قیمت ورق آهن مبارکه و گیلان در برخی ضخامتها کاهش ۲۰۰ تا ۵۰۰ تومانی داشت و چند کارخانه هم قیمتها را ثابت اعلام کردند؛ قیمت ورق گالوانیزه، قیمت ورق روغنی و قیمت ورق رنگی شیروانی هم در غالب مبادی فروش با کاهش ۴۰۰ تومانی همراه بوند.
روند کاهشی قیمت قوطی آهن، قیمت پروفیل در و پنجره، قیمت پروفیل مبلی و انواع قوطی پروفیل در عمده مبادی فروش متوقف شده است و تعدادی از کارخانهها بین ۲۰۰ تا ۵۰۰ تومان اصلاح قیمت داشتند. قیمت پروفیل نیکان با ۵۰۰ تومان کاهش در هر کیلو ۳۶ هزار تومان اعلام شد.
قیمت لوله مانیسمان، قیمت لوله مبلی، قیمت لوله داربستی و انواع لولهها در کلیه مبادی فروش ثابت اعلام شدند، قیمت نبشی و قیمت ناودانی هم تقریبا در کلیه کارخانهها ثبات داشتند و تنها کاهش ۴۰۰ تومانی در قیمت نبشی نستا مشاهده شد.
گزارشها از بورس کالای دیروز نیز از استقبال سرد و کم رمق از شمش بلوم حکایت داشت که البته عمدهترین دلیل آن را کنترل نظارتی بازارساز میتوان دانست.
در همین راستا ۲۳۸ هزار و ۶۵۰ تن شمش بلوم عرضه شد که از این میزان ۱۰۴ هزار و ۴۰۵ تن به فروش رسید که با احتساب معاملات مچینگ رقمی معادل ۴۹ درصد برآورد شد، قیمت شمش نسبت به هفته گذشته حدود ۱.۲ درصد کاهش داشت و در هر کیلو ۱۹ هزار و ۱۱۵ تومان ثبت شد. درحالی قیمت شمش کاهش یافت که آهن اسفنجی در عرضه هفته جاری با افزایش قیمت مواجه بود که این امر بیانگر افزایش کنترل و فشار روی فولادسازان است.
ورق گرم نیز عرضه شده نیز به طور کامل به فروش رسید که هر کیلو از آن ۲۶ هزار و ۱۸۸ تومان برآورد شد. از ۱۶۰۰ تن ورق گالوانیزه G هم حدود ۴۰۰ هزار و ۶۴ تن به فروش رسید. ۴۰ درصد از ۲ هزار تن ورق سرد B عرضه شده هم معامله شد. تختال SM هم به طور کامل به فروش رسید که معادل ۱۰۰ هزار تن بود.
بنابر شواهد موجود احتمال میرود عرضه شمش بورسی در هفته بعدی با ضریب منفی ۵ درصد همراه باشد که این امر براساس فرمول شمش احتمالا به کاهش قیمت سایر مقاطع فولادی پایین دست منجر شود.
در رابطه با قیمت جهانی فولاد هم باید گفت قیمت بیلت صادراتی فوب دریای سیاه که در اواسط هفته با نوسانات افزایشی همراه بود در پایان هفته هر تن از آن ۴۷۵ دلار اعلام شد. قیمت بیلت نیز در هفته گذشته کاهش داشت که علت آن را میتوان به کاهش تقاضا و افزایش عرضه محصولات نهایی در چین نسبت داد.
قیمت بیلت صادراتی فوب ایران هم در محدوده ۴۷۷ تا ۴۷۵ دلار/تن اعلام شد. بنا براین آمار به طور کلی میتوان گفت فولاد جهانی هم با کاهش چشمگیر قیمت همراه است. مضاف بر این افت قابل توجه تقاضا و تعمیق رکود در کشور و رکود ساخت و ساز به ویژه در فصل سرما، فاکتورهایی است که سیر نزولی قیمت روز آهن را ممکن است در هفتههای آتی رقم بزند.
البته این پیشبینی زمانی محقق خواهد شد که رخداد سیاسی و تصمیمات خلقالساعه جدیدی اتفاق نیفتد؛ در این صورت در یک هفته آینده با سیر کاهشی قیمت آهن آلات مواجه خواهیم شد.
جایگاه متزلزل صنعت فولاد ایران
بهادر احرامیان عضو هیأت مدیره انجمن تولیدکنندگان فولاد در زمینه جایگاه متزلزل فولاد ایرام در منطقه اظهار نگرانی کرد و اظهار داشت که صنعت فولاد در کشور مزیت نسبی دارد و ایران در این زمینه رقابت مطلقی با سایر کشورها ندارد. به عنوان مثال در صنایع مانند نفت و گاز، ایران مزیت مطلقی دارد، چرا که کشورهایی با تکنولوژی بالا نمیتوانند به اندازه ایران به منابع نفتی دسترسی داشته باشند؛ اما در صنعت فولاد اینگونه نیست. ایران باید در زمینههای تکنولوژی، فضای کسب و کار و زیرساختها بهروز باشد تا بتواند رقبای خود مانند عمان، عربستان، ژاپن و آلمان را به تحدید بکشد.
وی تأکید دارد که موقعیت کشور در صنعت فولاد، مانند موقعیت نفت و گاز نیست و باید مقامات و ذینفعان به این موضوع توجه کنند. اشتباهات یا سیاستهای نادرست در این زمینه میتواند به تضعیف موقعیت ایران در بازارهای جهانی و داخلی منجر شود. همین امر بیانگر ضرورت توجه و اهمیت بیشتر مسئولان به توسعه صنعت فولاد کشور در بازارهای جهانی است.