طاهر خیری؛ بازار: وقتی خرید می کنید به دو نکته قیمت و کیفیت کالا توجه می کنید. شاید برای برخی ها مرغوبیت جنس از قیمت آن مهمتر باشد. به هر حال پولی که بابت خرید کالا یا خدمات می پردازید دوست دارید برای مدت طولانی آنرا مصرف کنید به همین خاطر برای انتخاب محصول مناسب توجه می کنید که آیا نشان استاندارد دارد یا نه.
در واقع نشان استاندارد به ما کمک می کند تا کیفیت کالا و خدمات مورد نظرمان را ارزیابی کنیم. این نشان زبان مشترک بین تولید کننده کالا و خدمات با مصرف کننده محسوب می شود. در کشور ما سازمان ملی استاندارد به کیفیت کالا نظارت می کند.
همه ما دوست داریم کالایی خرید و مصرف کنیم که نشان استاندارد داشته باشد تا با خیال راحت استفاده کنیم چون بر این باوریم که استاندارد به عنوان یک معیار و کمک برای سنجش کیفیت یا کارایی کالا یا خدمات مطرح است. بسیاری از مردم از خرید کالای بدون نشان استاندارد صرفنظر می کنند چون تصور می کنند آن کالا می تواند به سلامت و بهداشت فردی آسیب برساند.
نشان استاندارد نشان دهنده سلامت محصول و کالا است زیرا باعث اطمینان خاطر بازار مصرف می شود. البته تولید کالای بی کیفیت که نشان استاندارد خورده است می تواند به اعتماد مصرف کننده نسبت به کیفیت کالاها خدشه وارد کند که جبرانش سخت است. واقعیت این است که مردم حق دارند از کالا و خدمات استاندارد بهره مند شوند و سازمان ملی استاندارد در این زمینه باید مدافع حقوق مردم باشد.
سازمان ملی استاندارد ایران از سال ۱۳۰۴ شکل گرفت و تا به امروز بیش از ۲۸ هزار استاندارد ملی را تدوین کرده است. اکنون نشان استاندارد ایران در بین ۱۲۷ کشور در رتبه ۲۲ قرار گرفته است. به طوری که برخی استانداردهای ملی را به کشورهای همسایه می فروشد و این نشان دهنده قابلیت ایرانیان برای تدوین استاندارد است.
به نظر می رسد استاندارد کردن و استاندارد سازی کیفیت کالاها و خدمات مقصد ندارد و فرایندی است که با هدف حفظ ایمنی و بهداشت و حمایت از مصرف کننده و صرفه جویی در مصرف منابع تدوین و اجرا می شود. مانند آنچه که در مورد استاندارد بودن بالابرهای مجتمع های مسکونی و سازمانها و یا تجهیزات شهربازی ها که با جان مردم سر و کار دارند تدوین و به کار برده می شود. این استانداردسازی ها باید به صورت متناوب انجام و بر آن نظارت می شود.
