روحالله کهنهوشنژاد، کارشناس انرژی در گفتگو با خبرنگار مهر، درباره تاثیر تحلیف ترامپ بر فروش نفت ایران گفت: بر اساس تجربه ریاست جمهوری سابق دونالد ترامپ و اهداف اعلام شده از سوی وی برای دوره بعدی، می توان انتظار فشار قابل توجهی بر صادرات نفت داشت. درآمد ایران به ترتیب داشت انتظار می رود آن کمپین فشار حداکثر تمدید شده و ترامپ این استراتژی را علیه ایران از سر می گیرد و آن را تشدید می کند، فروش نفت ایران را محدود می کند و در نتیجه درآمد کشور را کاهش می دهد.
این کارشناس انرژی با اشاره به اینکه تاثیر اجرای مجدد تحریم ها می تواند قابل توجه باشد، خاطرنشان کرد: صادرات ممکن است بین 750 هزار تا یک میلیون بشکه در روز کاهش یابد. صادرات فعلی ایران به طور متوسط حدود 1.6 میلیون بشکه در روز است که ممکن است به زیر یک میلیون بشکه برسد.
ادامه: در دوره سابق در دوره ریاست جمهوری ترامپ، درآمد صادرات نفت ایران در سال 2020 به 6.6 میلیارد دلار کاهش یافت. از سوی دیگر، این درآمد در سال 2021 در دوره ترامپ بایدن به 23.1 میلیارد دلار رسید که نشان دهنده افزایش 250 درصدی است.
کهنهوش نژاد افزود: در این دوره از تاکتیکهای سخت از جمله فشار بر چین بهعنوان بزرگترین خریدار نفت ایران، ممکن است ترامپ تحریمهای ثانویه را برای کاهش خرید اعمال کند. شدید استفاده از آن در بنادر چینی که نفت ایران را می پذیرند و برای جلوگیری از تحریم، مسیرها را ببندد.
این کارشناس انرژی افزود: ترامپ می تواند اوپک پلاس را برای افزایش تولید تحت فشار بگذارد به منظور تقابل با توجه به هر گونه افزایش قیمت نفت ناشی از فشار برای کاهش عرضه از ایران و استفاده از موضوع ایران به عنوان ابزار چانه زنی در مذاکرات با چین.
کهنهوش نژاد افزود: لازم به یادآوری است که بازار جهانی نفت و چشم انداز ژئوپلیتیکی از دوره اول ریاست جمهوری ترامپ تغییر کرده است. اثربخشی تحریم ها ممکن است این بار متفاوت باشد زیرا ایران راه های قوی تری برای فروش نفت دارد. خودسازی داده است
به گفته این کارشناس انرژی، ایران با استفاده از ترکیبی از سیاست های استراتژیک برای انطباق با شرایط و پویایی بازار، علیرغم مواجهه با تحریم های سختگیرانه آمریکا، موفق به افزایش صادرات نفت خود شده است.
راه حل ها تقابل با توجه به افزایش احتمالی تحریم نفتی
وی ادامه داد: برخی از عوامل کلیدی که در این افزایش نقش داشته است روی چین تمرکز کنید jw.org j در این راستا، ایران در درجه اول بر چین تمرکز کرده است که به بازار مهمی برای نفت این کشور تبدیل شده است. گزارش ها حاکی از آن است که میزان نفت ارسالی ایران به چین از حدود 325 هزار بشکه در روز در سال 2020 به حدود یک میلیون بشکه در روز در سال 2023 بیش از سه برابر شده است و این روند در سال 2024 نیز حفظ شده است.
این کارشناس انرژی افزود: نکته بعدی استفاده از “ناوگان تاریک” و تاکتیک های فریبنده از این نظر، ایران ناوگان مبهم نفتکشها دارد. توسعه از آنجایی که مخفیانه برای حمل و نقل روغن کار می کند. این تاکتیک ها شامل مواردی مانند انتقال کشتی به کشتی در دریا برای پنهان کردن منشا نفت، استفاده از واسطه ها برای پنهان کردن منشاء نفت و تغییر است. اسناد مبدأ محموله ها می شود. این تاکتیک ها به ایران اجازه می دهد تا به طور موثر تحریم ها را دور بزند و نفت خود را خارج از تحریم ها بفروشد.
کهنهوش نژاد افزود: قیمت های با تخفیف عنصر بعدی این است؛ از این نظر برای اقناع خریداران ایران نیز مانند چین، نفت خود را با تخفیف تا 15 درصد زیر قیمت بازار به فروش می رساند. این استراتژی قیمت گذاری، نفت خام ایران را با وجود ریسک های مرتبط با خرید نفت در شرایط تحریم، جذاب می کند. هزینههای تولید پایینتر ایران که حدود 15 دلار در هر بشکه تخمین زده میشود، به این کشور اجازه میدهد حتی با قیمتهای پایینتر نیز بفروشد. بده همچنین سودآوری خود را حفظ کند.
وی افزود: موضوع بعدی نیز افزایش ظرفیت تولید en ایران توانسته است تولید نفت خام خود را با وجود تحریم ها افزایش دهد. آمار نشان می دهد که سطوح تولید به طور قابل توجهی افزایش یافته است و برآوردها حاکی از تولید روزانه حدود 3.5 میلیون بشکه در روز است که نشان دهنده افزایش از زمان اوج تحریم ها است. این افزایش ظرفیت تولید، حجم بیشتری از صادرات را پشتیبانی کرده است.
این کارشناس انرژی تصریح کرد: همچنین با افزایش تقاضا برای نفت خام از سوی کشورهایی مانند چین و هند، چشمانداز انرژی در جهان تغییر کرده است که ممکن است اجازه اعمال تحریمهای آمریکا را به سختی گذشته ندهد. این محیط به ایران اجازه می دهد تا آزادانه تر عمل کند.
گفت: به طور کلی بر اساس نتایج انتخابات و تجربیات ایران در حوزه صادرات نفت در دوران تحریم به نظر میرسد راهبردهایی مانند حفظ و گسترش ناوگان تاریک، تمرکز بر چین به عنوان یک خریدار عمده، استفاده از روابط ژئوپلیتیکی، تنوع بخشیدن به مسیرهای صادراتی، بهبود تاکتیک های فرار از تحریم ها، و سرمایه گذاری در زیرساخت های مقاومت در برابر تحریم ها برای کاهش وابستگی به سیستم های بین المللی. این ممکن است راهی برای مقاومت در برابر فشار فروش نفت در دوران ریاست جمهوری جدید ترامپ باشد.