به گزارش بازار، احمد خانی نوذری، معاون توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی در دومین نشست همایش سالانه اقتصاد مقاومتی با موضوع امنیت غذایی؛ معاونت توسعه کسب و کار وزارت جهاد کشاورزی در سال 1394 در 2018 به 100 هزار تومان رسید. کشاورزی مولد و تجارت غیرمجاز در پاسخ به این سوال که الگوی شکل گرفته برای تامین کالاهای اساسی از محل واردات دچار کدام چالش محوری است؟ وی تصریح کرد: در حوزه امنیت غذایی موضوع مهم وابستگی است. سالانه 130 میلیون تن محصولات کشاورزی تولید می شود که سه چهارم آن را محصولات زراعی تشکیل می دهد و 150 میلیون تن نیاز کشور را پوشش می دهد.
وی افزود: میزان واردات در سال های اخیر بین 20 تا 30 میلیون تن در نوسان بوده است، اما به طور متوسط 25 میلیون تن وابستگی برای واردات کالا از مجموع 150 میلیون تن، یعنی حدود 25 میلیون تن فرض می کنیم. 20 درصد کل کشور. نیازها به واردات و 80 درصد به تولید ملی بستگی دارد.
خانی نوذری ادامه داد: اولین مشکلی که با آن مواجه هستیم تنوع محدود اقلامی است که در سبد عرضه در نظر گرفته ایم. تنها نیاز وارداتی ما به سویا 10 میلیون تن است. دانه و آرد سویا به طور متوسط بین 4.5 تا 5 میلیون تن و جو بین دو تا سه میلیون تن بسته به تولید ملی و مابقی حدود 6 میلیون تن است. بنابراین اولین مشکلی که با آن مواجه هستیم تنوع محدود محصولاتی است که در سبد عرضه خود برنامه ریزی کرده ایم. به عنوان مثال به طور کلی در زمینه تامین نیازهای خود به محصولات پروتئینی از جمله پروتئین های سفید مانند مرغ، تا حد زیادی تنها به سبد نیازها وابسته هستیم و این محصول به تنهایی آسیب جدی به ما وارد می کند.
و افزود: نکته بعدی منابع تامین است. منابع عمومی این کالاهایی که ما عرضه می‌کنیم، منابع دور هستند، در حالی که ممکن است کالاهای جایگزین از منابع نزدیکتر را در سبد تامین خود قرار دهیم. به عنوان مثال آمریکای جنوبی به منبع واردات کنجاله سویا مورد نیاز ایران تبدیل شده است. هندوستان سویای خود را نزدیک به ما دارد و تا کنون چندان مورد پسند قرار نگرفته است. طی یکی دو سال اخیر در بسیاری از کشورها از آفتابگردان به عنوان محصول جایگزین استفاده می شود، کاری که از سال گذشته شروع کردیم و دو محموله وارد شد. برخی از زنجیرها خوش شانس بودند که گل آفتابگردان را در سبد خود قرار دادند. برخی از کشورها از نظر مسافت بسیار نزدیکتر هستند، به خصوص اینکه حجم بسیار زیادی مرغ در روسیه تولید می شود و در واقع از نظر تولید مرغ، شاید روسیه تقریباً به اندازه ایران مرغ تولید می کند، اما نیاز به مرغ پوشش داده شده است. . برای آفتابگردان که قیمت کلی پایین تری نیز دارد و دسترسی بسیار نزدیک تری دارد.
به گفته معاون توسعه کسب و کار وزارت جهاد کشاورزی، ریسک بعدی، ریسک وزنی عرضه این کالاها است. ما وابستگی شدیدی به این چند کالایی که داریم مانند ذرت داریم که بیش از 90 درصد نیاز ما از طریق واردات تامین می شود. در کنجاله سویا و سویا نیز وضعیت به همین منوال است. وقتی روی چند اقلام محدود تمرکز می کنیم و برای تامین آنها برنامه ریزی می کنیم، بیش از 90 درصد نیاز به واردات از کشورهای دور، در واقع نیازمند عملیات لجستیکی سنگین است.
وی افزود: کل واردات کالاهای کشور حدود 40 میلیون تن است که از این 40 میلیون تن، 25 میلیون تن محصولات کشاورزی است. از این 25 میلیون تن، 10 میلیون تن آن فقط ذرت است و زمانی که قرار است ماهانه 900 هزار تن ذرت وارد شود، هر دو روز یک کشتی پاناماکس 60 هزار و 70 هزار تنی از این محصول وارد کشور شود تا تامین جریان پایدار است. .
خانی نوذری ادامه داد: با توجه به نیازهای ویژه ای که در ایران داریم از جمله تحریم ها، مسائلی که در حوزه کشتیرانی و شرکت های بین المللی اعمال می شود و… چالش های بسیار جدی در بحث امنیت عرضه به وجود می آید.
وی افزود: موضوع مهم و اصلی دیگر شکل تاییدیه ها در مقصد است که ملاک عمل است و مردم عرضه کننده ما به صورت کاملا تجاری خرید می کنند و این باعث می شود از مزایای عرضه در مبدا فاصله بگیریم. . ما شرکت‌های کمی داریم که در مبدا خرید می‌کنند و در واقع از مزرعه خرید می‌کنند، می‌توانند محصولات را از آنجا انتخاب کنند، در مبدأ امکانات ذخیره‌سازی داشته باشند تا نقطه اسکان عمده‌ای بین دو کشور وجود نداشته باشد و شهرک در داخل کشور مقصد باشد. .
معاون توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی تصریح کرد: تحریم های بین المللی دو حوزه را تحت تاثیر قرار می دهد یکی در حوزه مالی و دیگری در حوزه لجستیکی که در این حوزه انعطاف بیشتری وجود دارد. شما عملاً به هزار و یک روش کشتی را عوض می کنید، همانطور که دوستان خوب می دانند، رشته لجستیک یعنی حمل و نقل بین المللی راحت تر از مالی است.
وی افزود: این آیین نامه در سال 1394 تصویب شد، بنابراین بخشی از امنیت غذایی ما به جای اینکه فقط از محل خرید تامین شود، بخشی از آن از طریق تجار تامین ایجاد شود، تولیدکننده باید محصول تولیدی را پس از هشت سال وارد ایران کند. بعد از تصویب این قانون بگوییم عملکرد آن چگونه بوده است. ما تقریباً هیچ محصولی از زمین های زیر کشت نداریم که به کشور وارد شود، در قالب این آیین نامه هیات وزیران تولید و حمایت شود و وارد کشور شود.
به گفته خانی نوذری، ما یک شرکت تایید شده نداریم و در چارچوب سیستمی که طراحی شد، بسیار سخت گیرانه است که بگوییم مراحل را طی کرده و تایید شده است. مثلاً کشت زمین مورد تایید وزارت جهاد و وزارت امور خارجه است. ما تجار، تولیدکنندگان و سرمایه گذاران ایرانی داریم که در برخی کشورها مستقر شده اند، سرمایه گذاری کرده اند، فروخته اند یا ممکن است بخشی را به ایران آورده باشند، اما تابع سیستم خاصی نیست و این قابلیت بسیار خوبی است.
وی تصریح کرد: بسیاری از کشورهای دنیا به دلیل رقابتی که برای عرضه جهانی غذا ایجاد می شود، آنجا را ترک کردند. یعنی خرید از اتحادیه های تولیدی و تعاونی های کشور مبدا را تبلیغ کردند، اما متأسفانه ما خودمان را از همه مزایا محروم کردیم و همه این مسائل هم مربوط به بخش دولتی و هم بخش خصوصی ماست.
