10 راه برای شناخت یک درمانگر خوب

امروزه مراجعه به روانشناس بسیار بیشتر از گذشته شده است. اما یک روانشناس خوب کیست؟ چگونه می توان یک روانشناس خوب و یک جلسه روانشناسی خوب را در بین بسیاری از درمانگران با روش های مختلف تشخیص داد؟

آنچه را که ما جلسات مشاوره می نامیم بیشتر به عنوان روان درمانی شناخته می شود و به اشکال مختلفی ارائه می شود. به عنوان مثال، رفتارشناسان الگوهای رفتاری شما را سازماندهی می کنند و درمانگران شناختی افکار غیرمنطقی شما را به چالش می کشند. اومانیست ها به شما فضای امنی برای رشد می دهند، در حالی که اگزیستانسیالیست ها شما را تشویق می کنند تا معنای زندگی در جهان را کشف کنید. طرفداران واقعیت درمانی همچنین شما را به سمت رفتارهایی راهنمایی می کنند که روابط شما با دیگران را تسهیل می کند.

همانطور که ممکن است متوجه شده باشید، هیچ نظریه یا تکنیک درمانی واحد و انحصاری در دنیای روان درمانی انسان وجود ندارد. هر یک از این روش ها بسته به زمان، مکان و شخص مشتری می تواند موثر باشد.

با این حال، استانداردها و اصول کلی وجود دارد که می توان برای شناسایی یک درمانگر خوب و یک روند درمانی خوب به آنها تکیه کرد. با هم ده راه برای شناسایی یک درمانگر و درمانگر خوب را بررسی خواهیم کرد.

درمان خوب دوستی است و درمانگر دوست شما نیست.

به یاد داشته باشید که روند بهبودی با فرآیند دوستی یکسان نیست. ما با دوستانمان روابط تجاری، سرگرمی یا حتی عاشقانه انجام می دهیم. از طرفی ما فقط با درمانگر خود وارد فرآیند درمان می شویم. به یاد داشته باشید که رفتار و ارتباط درمانگر ممکن است دوستانه باشد، اما او دوست شما نیست. اگر درمانگر دوست شماست، دیگر درمانگر شما نیست.

دوستی به برنامه، هدف و مقصد نیاز ندارد. می توانید بدون دلیل خاصی با دوستان خود وقت بگذرانید و از آن لذت ببرید. از سوی دیگر، داستان با درمانگر متفاوت است. درمان یا درمان یک عمل هدفمند و خاص برای دستیابی به یک یا چند هدف خاص است.

در دوستی، شما و دوستانتان موقعیت متقابل و برابری دارید. علایق، نیازها و نگرانی های شما و دوستانتان به همان اندازه مهم هستند. اما درمان اینطور نیست. جلسه درمانی به صورت یک طرفه و مشتری محور طراحی شده است. هر عمل درمانگر باید صرفاً با یک هدف انجام شود. کمک به مشتریان. اگر درمانگر شما از زمان درمانی برای هر هدف دیگری مانند چت کردن یا چیزی دیگر استفاده کند، روند درمان مشکل ساز است.

درمان خوب مبتنی بر شواهد است

یک معامله خوب شامل نگهداری سوابق، ایجاد فرضیه ها و آزمایش آنها است. درمان خوب مبتنی بر دانش مدرن است. از طرفی یک درمانگر خوب اشتباهات را می پذیرد و آنها را اصلاح می کند. وعده های درمانگر شما باید بر اساس واقعیات باشد. اگر درمانگر موفقیت فرآیند درمانی را تضمین می کند یا قول تغییر شخصیت شما را می دهد، حتماً باید در رفتن به او تجدید نظر کنید.

یک درمانگر خوب ارزش های انسانی مراجع را تایید می کند.

به خاطر داشته باشید که سلامت روان فرآیندی است که شما برای رسیدن به اهداف زندگی خود انتخاب کرده اید. به عبارت ساده، سلامت روان توانایی شما در رانندگی است، نه سرنوشت شما. در نتیجه، در این سفر، درمانگر راننده نیست، بلکه یک مربی رانندگی است.

درمان خوب در مورد قضاوت است، اما نه در مورد قضاوت مردم. اکثر افرادی که به درمانگر مراجعه می کنند به اندازه کافی توسط خودشان، همسالانشان، همسرانشان، کارفرمایان، همسایگانشان و جامعه قضاوت شده اند و نیازی به قاضی جدید ندارند. از طرفی پندها و پیشنهادات زیادی شنیده اند و به قول قدیمی ها گوش شنوایی دارند.

مردم نه برای قضاوت و نصیحت، بلکه برای یک تجربه شفابخش و شفابخش نزد درمانگران می آیند. آنچه مشتری نیاز دارد درک، همدلی، توجه، پذیرش و تشویق است.

همانطور که یک جراح وظیفه دارد بدون توجه به ایدئولوژی، شخصیت اخلاقی، ثروت یا قومیت بیمار عمل کند، درمانگر نیز باید انسانیت هر مراجعه کننده را بدون توجه به اینکه چقدر او و اعمالش را تایید می کند، در نظر بگیرد.

یک درمانگر خوب تشویق کننده، شفاف است و بازخورد به موقع ارائه می دهد.

آیا می دانید چرا ما اینقدر بازی های ویدیویی را دوست داریم؟ چون بازخورد به موقع و درستی به ما می دهند. درمان خوب نیز روند مشابهی دارد.

اتاق درمان فضایی امن برای مراجعان است تا صادقانه خود را بیان کنند و احساسات واقعی خود را کشف و درک کنند. در این اتاق، مشتری با درمانگر کار می کند تا خود را کشف کند. به این ترتیب، درمانگر شما باید واضح، تشویق کننده و درک کننده باشد و با نظرات به موقع شما را تشویق کند.

درمان خوب محصول همکاری مراجع و درمانگر است.

بهترین چیزی که می تواند موفقیت روند درمان را تضمین کند، همکاری مراجع و درمانگر است. وقتی همکاری وجود ندارد، صحبتی از درمان موفقیت آمیز نیست. در نتیجه یکی از عوامل مهم در درمانگر خوب بودن، ارتباط و اعتماد شما به شخصیت است. مهم نیست که یک درمانگر چقدر شناخته شده، مشهور و موفق باشد، اگر با شما ارتباط برقرار نکند، برای شما مفید نخواهد بود.

یک تراپیستای خوب ماهیگیری را به شما یاد می دهد.

بدون لکنت باید گفت اگر روند درمان در جهت ارتقای تاب آوری، استقلال در تصمیم گیری و بهبود زندگی مددجو پیش نرود، درمان صورت نمی گیرد. اگر درمانگر را تحسین می کنید و خود را سرزنش می کنید، باید در روند درمان تجدید نظر کنید. یک نشانه بد از روند درمان این است که فرد به طور فزاینده ای به درمانگر وابسته می شود. شما باید فرآیند حل مسئله را در طول درمان بیاموزید، نه اینکه به درمانگر وابسته شوید.

یک درمانگر خوب به نیازهای شخصی شما توجه دارد.

برخی از رویکردهای درمانی عمدتاً بر حال و حال یا آینده تمرکز می کنند، در حالی که برخی دیگر عمدتاً بر تجسم مجدد تجربیات گذشته تمرکز دارند. در هر صورت، درمان خوب زمینه شخصی شما را در نظر می گیرد. گذشته معمولا یکی از کلیدهای حل یک مشکل است.

همه ما از جایی آمده‌ایم و جایی که از آن آمده‌ایم پیامدهایی برای آنچه امروز هستیم دارد. کل تاریخ ما نقشه ای از تجربه و شخصیت ما ارائه می دهد. گذشته کمکی برای حل مشکلات امروز است.

درمان خوب تجربه ذهنی و دنیای درونی مشتری را در نظر می گیرد.

تجربیات حسی شخصی ما ترکیبی از ژنتیک و تجربیات زندگی است. دو ویژگی منحصر به فرد بنابراین با وجود همه شباهت ها باید در نظر بگیریم که هر انسانی کاملا منحصر به فرد است. این منحصر به فرد بودن باعث می شود که او درک متفاوتی از وقایع پیرامون خود داشته باشد.

درمانگران خوب می دانند که برای درک مشتری، باید تجربه ذهنی او را درک کنند. این بدان معنی است که درمانگر باید بفهمد که موقعیت برای مشتری چه معنایی دارد. به عنوان مثال، درمانگر می فهمد که اگرچه مادر شما یک فرد معمولی است، اما او یک فرد فوق العاده خاص و مهم در دنیای شما است.

درمان خوب حمایت می کند، یادگیری را تشویق می کند و عمل را تسهیل می کند.

یک درمانگر خوب با مراجعین در سطوح مختلف درگیر در فرآیند فعال رفتار می کند. این تعارض شامل احساسات، شناخت و رفتار مراجع می شود. به یاد داشته باشید که درمان خوب شامل تمرکز بر اعمال مشتری، تمرین مهارت های جدید و اتخاذ عادات جدید است. به طور خلاصه، درمان خوب حمایت می‌کند، یادگیری را تشویق می‌کند و عمل را تسهیل می‌کند.

درمان موثر تنها با همکاری مراجعان اتفاق می افتد.

در نهایت باید گفت که همه این موارد تنها زمانی اهمیت پیدا می کنند که مراجع به طور کامل با درمانگر همکاری کند. این امکان وجود ندارد که ما به یک درمانگر مراجعه کنیم و بعد از اتاق درمان، همان مسیر و تجربه قبلی را طی کنیم. این روش ممکن است به طور موقت حال ما را بهتر کند، اما تاثیر چندانی در زندگی ما نخواهد داشت.

همانطور که گفته می شود، تمام درمان های روانشناختی نوعی خود درمانی است. به جز در موارد خاص، درمان هیچ فایده ای ندارد مگر اینکه اراده مشتری همراه با درمان باشد.

جدولی که رفتار درمانگران خوب و بد را با هم مقایسه می کند.

منبع: روانشناسی امروز

منبع جدول: تهیه شده در How